Przeczulica: Objawy, symptomy, leczenie
Przeczulica jest stosunkowo rzadką chorobą, jednak jej objawy są na tyle niepokojące i wstydliwe, że osoby na nią cierpiące, często szukają izolacji przed światem zewnętrznym. To schorzenie neurologiczne może powstawać jako następstwo innych chorób albo być uwarunkowana nieodpowiednim stylem życia. Co ciekawe, podobnych, lecz krótkotrwałych objawów przeczulicy można doświadczyć nadużywając kawę. Przeczulica jest trudna do zdiagnozowania, dlatego zauważając niepokojące symptomy najlepiej od razu udać się do specjalisty. Na czym polega przeczulica? Na co trzeba zwrócić szczególną uwagę?
Składniki
Przeczulica. Czym jest?
Przeczulica, zwana również hiperestezją, jest chorobą neurologiczną, która polega na nieprawidłowym odbieraniu bodźców. Dochodzi do tego, że wrażenia wzrokowe, słuchowe, dotyk, zapach i smak mogą prowadzić do powstawania ataków bólu, który utrudnia codzienne funkcjonowanie. Można je porównać do symptomów, które występują u części osób borykających się z migreną, jednak przeczulica może być długotrwała i o wiele bardziej intensywna. Choroba może dotknąć osobę w każdym wieku i szacuje się, że może je wywoływać bardzo dużo czynników.
Czynniki wywołujące przeczulicę
Na powstanie przeczulicy może wpłynąć wiele czynników. Szacuje się, że dochodzi do niej wskutek infekcji wirusowych lub bakteryjnych, takich jak półpasiec czy tężec. W takim wypadku najczęściej dochodzi do porażenia odczuwania bodźców na skórze i zazwyczaj miejscowo. Przeczulica może być również powikłaniem chorób neurologicznych, takich jak udar mózgu, porażenie nerwu twarzowego czy neuropatii. Poza tym przeczulica występuje u osób ze spektrum autyzmu, z nadpobudliwością i migreną.
Składniki
Przeczulica. Objawy
Przeczulica może przyjmować różny charakter, np. utrzymywać się okresowo jako powikłanie po chorobie, które mija w momencie zakończenia leczenia. Może ona również wracać cyklicznie i atakować organizm w najmniej oczekiwanym momencie. Przeczulica nie obejmuje całego układu nerwowego, zazwyczaj tylko jego fragmenty oraz jeden zmysł. Dlatego osoba borykająca się ze znieczulicą może odczuwać np. ból w wyniku dotyku, delikatnego uderzenia lub otarcia ciała o przedmiot albo materiał. W przypadku przeczulicy bywa tak, że skóra wokół zranienia może być bardziej wrażliwa. Nie zawsze odczuwa się ból, ale może pojawić się intensywne swędzenie, nadwrażliwość oraz uczucie dyskomfortu.
Inne objawy przeczulicy
Przeczulica nie zawsze wiąże się z odczuwanie bólu. W czasie ataku organizm może odczuwać bardziej wyraźne dźwięki i powodować przykre dolegliwości, takie jak szumy uszne oraz ogólny dyskomfort. Przeczulica często atakuje zmysł wzroku i powonienia. Osoba borykająca się z przeczulicą może bardzo intensywnie reagować na światło, najczęściej wtedy, gdy towarzyszy ona migrenie. Natomiast węch jest bardziej wyostrzony, co np. doprowadza do nudności i wymiotów.
Składniki
Dlaczego przeczulica jest taka groźna?
Przeczulica może wydawać się błahą dolegliwością, która nie zagraża życiu. Trzeba wiedzieć, że bagatelizowana może się nasilać oraz doprowadzać do wielu powikłań psychicznych. Osoba, która narażona jest na przeczulicę powoli wycofuje się z życia i niejednokrotnie izoluje się od czynników zewnętrznych. To prowadzi do szeregu niebezpiecznych zaburzeń psychicznych, takich jak np. depresja.
Jak diagnozować przeczulicę?
Przeczulica jest chorobą, która może być bagatelizowana albo zrzucana na karb migreny. Jednak mając jakiekolwiek podejrzenia, najlepiej poprosić o skierowanie do neurologa. Wykona on badania sensoryczne oraz przeprowadzi wywiad, który może szybko doprowadzić do zdiagnozowana i wdroży się odpowiednie leczenie. W przeważającej mierze zlecana jest dodatkowa diagnostyka, gdyż przeczulica może być wywoływana przez niedobór niektórych witamin, a także schorzeń ogólnoustrojowych, takich jak cukrzyca oraz stwardnienie rozsiane.
Leczenie przeczulicy
Leczenie przeczulicy może mieć dwojaki charakter. Trafna diagnoza pozwala poznać jej przyczynę, dlatego na wstępie wysiłek kieruje się na jej wyeliminowaniu. Poza tym stosuje się terapię objawową, czyli podaje się leki przeciwbólowe i uspokajające, które mają na celu zminimalizować nieprzyjemne symptomy.
