Przepuklina sama nie zniknie
Dopóki się cofa, nie jest niebezpieczna. Gdy uwięźnie, bywa groźna dla życia.
- Kiedy się śmieję lub kaszlę, przy pępku wyskakuje mi spory guzek, który potem sam znika - opowiadała mi pani Agnieszka (l. 35).
- To przepuklina - powiedziałem. - Trzeba operować, by uniknąć jej uwięźnięcia. Dochodzi do niego wtedy, gdy za jelitami, które wcisnęły się do worka przepuklinowego, zacisną się tzw. wrota przepuklinowe. Jelita stają się niedrożne, brzuch jest wzdęty i mocno boli. Z powodu niedokrwienia rozwija się martwica jelit. Wystawię pani skierowanie do szpitala. Proszę jak najszybciej zapisać się na zabieg, bo na miejsce w szpitalu trzeba poczekać.
- A nie mogę zrobić tego jesienią?.
- Wybór należy do pani. Moim zdaniem nie należy zwlekać, bo przepuklina jest duża.
- Jak rozpoznać uwięźnięcie?
- Tam, gdzie było miękkie wybrzuszenie, pojawia się twardy, bolesny guz. Skóra w tym miejscu jest mocno zaczerwieniona i gorąca. Po kilku godzinach odczuwa się wzdęcie, ostry ból, nudności, czasem wymioty. Nie można oddać gazów i stolca. To wymaga natychmiastowej operacji.
- Na czym polega taka operacja?
- Trzeba wzmocnić powłoki brzuszne. "Cerowanie" ubytków tkanek robi się, zbliżając do siebie mięśnie, rozcięgna i więzadła. Nowoczesne leczenie przepuklin polega na wszczepieniu w powłoki brzuszne siatek, które mają chronić przed nawrotem dolegliwości. Przez 3 miesiące po zabiegu należy unikać wysiłku fizycznego, głównie dźwigania. Przez kilka tygodni nie jeść potraw powodujących gazy lub zaparcia. Nie pić gazowanych napojów. Pozbyć się nadwagi i wykonywać ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha.
Dr Grzegorz Borstern, spec. chorób wewn.
