Róża: Objawy, przyczyny, leczenie
Pod nazwą róża kryje się zakaźna choroba, która wywołuje ostre zapalenie skóry i tkanki podskórnej. Najczęściej objawia się bolesnym obrzękiem o charakterystycznej napiętej powierzchni. Rozwija się bardzo szybko i może prowadzić do bardzo poważnych powikłań, w tym śmiertelnie niebezpiecznej sepsy oraz zapalenia nerek, dlatego wymaga specjalistycznego leczenia. Róża bywa często mylona z żylną chorobą zakrzepową oraz grypą. Najbardziej narażone na zakażenie nią są osoby z osłabioną odpornością, pacjenci, którzy byli leczeni w szpitalach - zwłaszcza onkologiczni - oraz cukrzycy i chorzy na AIDS. Przechorowanie nie daje gwarancji, że róża ponownie się nie rozwinie. Jakie są najczęstsze przyczyny i objawy róży? Która metoda leczenia daje najlepsze rezultaty?
Róża to choroba wywołana przez bakterie, a dokładnie przez paciorkowce z grupy A- Streptococcus pyogenes, ale odnotowano także nieliczne przypadki spowodowane gronkowcem złocistym. Zaliczana jest do chorób zakaźnych, gdyż paciorkowce, które są jej źródłem, występują w ludzkim organizmie - w drogach oddechowych lub przewodzie pokarmowym – odbycie, a u kobiet w pochwie. Wskutek zakażenia dochodzi do ostrego zapalenia skóry i tkanki podskórnej, które szybko się rozwija i często pociąga za sobą powikłania, takie jak sepsa, zakrzepowe zapalenie żył, zapalenie nerek lub obrzęki naczyniowe.
Róża: Przyczyny zarażenia
Różą można się zarazić poprzez zranienie skóry i niezdezynfekowanie skaleczenia lub ukąszenia. Najczęściej występuje u noworodków i małych dzieci oraz osób starszych po sześćdziesiątym roku życia. Narażone są na nią także osoby z upośledzonym układem odpornościowym, czyli na przykład pacjenci cierpiący na nowotwory i po chemioterapii, chorzy na AIDS, cukrzycy oraz osoby po przebytych niedawno operacjach. Statystycznie około 40 procent osób przechodzących różę to pacjenci po pobycie w szpitalu.
Róża to choroba skóry, dlatego pierwsze objawy są widoczne właśnie na niej. W miejscu zakażenia skóra zaczyna boleć i swędzieć. Pojawia się obrzęk i charakterystyczny rumień o czerwonej barwie. Miejsce to ma także podwyższoną temperaturę. Wykwity najczęściej powstają w okolicach twarzy, nóg lub rąk. Poza objawami na ciele róży towarzyszy także wysoka gorączka, sięgająca nawet 41 stopni Celsjusza oraz dreszcze, dlatego bywa początkowo mylona z grypą. (Zwłaszcza gdy pomija się obserwację skóry). Róża może występować w różnych postaciach, a ich odmiana określana jest przez rodzaj zmian skórnych. Wspomniane i opisane rumienie to najpopularniejsza forma, ale może także przyjmować postać pęcherzy (róża pęcherzowa) albo krwawych wylewów (róża krwotoczna).
Jeżeli istnieje ryzyko zarażenia się różą, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. W zależności od wieku i chorób towarzyszących, specjalista określa sposób leczenia. Najczęściej stosowana jest antybiotykoterapia. W lekkim stadium choroby pacjent przyjmuje tabletki doustne i powinien być pod stałą opieką lekarza specjalisty, ale nie jest wymagana hospitalizacja. Natomiast w poważniejszych przypadkach często konieczny jest pobyt w szpitalu. Dzięki antybiotykoterapii można maksymalnie zmniejszyć objawy choroby już po tygodniu, uniknąć powikłań i całkowicie się wyleczyć. Co jednak bardzo istotne, przebycie choroby nie powoduje, że pacjent staje się bardziej odporny na kolejne infekcje. Róża ma charakter nawracający i może pojawić się ponownie - zwłaszcza, że możliwość zakażenia wzrasta z wiekiem. Prawdopodobieństwo jej wystąpienia można jednak zmniejszać. Przede wszystkim trzeba wzmacniać odporność oraz pamiętać o dezynfekowaniu ran i ukąszeń.
