Skóra atopowa zimą
O tej porze roku lubi dawać o sobie znać. Na szczęście nie jesteśmy bezradni wobec objawów tej choroby.
Atopowe zapalenie skóry (AZS) to schorzenie, w którym wyciszenie objawów (czas, gdy skóra jest w dobrej kondycji) przeplata się z okresami zaostrzenia. W gorszym czasie pojawia się uporczywe, silne swędzenie, szorstkość i przesuszenie skóry, czerwone grudki. Pod wpływem drapania i pocierania naskórek staje się zgrubiała, zaczerwieniony, pęka.
Skórze atopowej brakuje naturalnej ochrony w postaci warstwy lipidowej. Szkodzi jej niska temperatura, mroźne powietrze, zimny wiatr. Taka aura sprawia, że skóra jest przesuszona, piecze, pęka. Dotyczy to zwłaszcza odkrytych części ciała - twarzy, dłoni. Dlatego trzeba je zabezpieczać przed wyjściem na dwór w chłodny dzień. Twarz smarować półtłustym lub tłustym kremem (np. z mocznikiem, euceryną). Im niższa temperatura na zewnątrz, tym krem powinien być tłustszy. Dłoni lepiej nie natłuszczać, lecz zabezpieczyć je np. dwiema parami rękawiczek. Tłusty krem na rękach stwarza ryzyko, że materiał rękawiczek będzie się przyklejał do skóry i dodatkowo ją drażnił.
Do zaostrzenia objawów AZS często przyczynia się ubranie. Wełna w jego składzie może drażnić wrażliwą skórę. Zimą zwykle nosimy odzież przylegającą do ciała: daje więcej ciepła. Jeśli jest ze sztucznych włókien, skóra gorzej oddycha, przegrzewa się. Pot drażni skórę i nasila świąd. Najlepiej nosić ubrania, zwłaszcza bieliznę, z naturalnych materiałów, np. bawełny o gładkiej fakturze. Ubierać się "na cebulkę", by móc zdjąć jedną warstwę. Jeśli się spocimy, szybko weźmy letni prysznic i posmarujmy skórę emolientem.
Nawilżajmy powietrze. Wystarczy powiesić na kaloryferach ceramiczne nawilżacze. Wilgotność nie powinna jednak przekraczać 60 proc., bo wilgoć i ciepło sprzyjają rozwojowi roztoczy kurzu domowego, które, unosząc się w powietrzu, pogarszają stan skóry. Alergeny roztoczy gromadzą się w dywanach, tapicerkach, zasłonach itp. Należy je często czyścić.
