Stopa-mikrokosmos organizmu

To nauka ponieważ u jej podstaw leżą badania fizjologiczne i neurologiczne. Sztuka gdyż skuteczność zabiegów zależy w głównej mierze od zręczności terapeuty, umiejętności wykorzystania posiadanej wiedzy i jego współpracy z pacjentem.

Refleksoterapia stóp stanowi holistyczną metodę leczenia i jako taka wymaga traktowania człowieka jak niepodzielnej całości, obejmującej ciało, umysł i ducha. Refleksoterapeuci, których celem jest doprowadzenie organizmu do stanu równowagi, nie wyodrębniają choroby i nie leczą jej objawowo. Nie skupiają się też na stwarzającym problemy narządzie czy układzie, ale rozważają zaistniałą dolegliwość w kontekście całego organizmu.

Sztuki masażu reflektorycznego nie można mylić z klasycznym masażem stóp i ciała, jest to bowiem specjalna technika uciskania precyzyjnie określonych punktów reflektorycznych stopy. Powstała w oparciu o założenie, że owe punkty odpowiadają określonym częściom ludzkiego ciała. Ponieważ stopy stanowią "mikrokosmos" organizmu, układ odpowiedników poszczególnych jego elementów jest podobny.

Ze zjawiskiem mikrokosmicznej reprezentacji części ciała w różnych jego obszarach spotykamy się również w źrenicy oka, uchu i na dłoniach. Strefy reflektoryczne - odpowiedniki części ciała - najłatwiej zlokalizować na stopach. Zajmują duże obszary i są bardziej charakterystyczne, łatwiej je więc stymulować przez energiczne uciskanie palcami. Taka stymulacja potencjału zdrowotnego wywołuje zmiany fizjologiczne w organizmie, tak więc stopy mogą odgrywać istotną rolę w osiągnięciu i zachowaniu lepszego stanu zdrowia.

Łatwość prowadzenia refleksoterapii stóp nie neguje jej skuteczności. Zabieg nie wymaga używania specjalistycznego sprzętu medycznego ani wieloletniego treningu. Dobry terapeuta powinien mieć jedynie silną i wrażliwą parę rąk oraz intuicję. Powinien tez odczuwać współczucie dla chorego, umieć zrozumieć ludzką naturę. I naprawdę pragnąć pomóc pacjentowi - złagodzić odczuwany przez niego ból i cierpienie. Więź między pacjentem a terapeutą, która powstaje w trakcie zabiegów, jest jednym z najistotniejszych aspektów procesu leczniczego. W procesie tym terapeuta odgrywa rolę mediatora - uaktywnia potencjał zdrowotny pacjenta.

Komu może pomóc refleksoterapia stóp? Metoda nikogo nie dyskryminuje. Zastosowanie jej daje korzystne efekty w przypadku wszystkich ludzi, niezależnie od płci i wieku. Terapia reflektoryczna nie może spowodować szkodliwych efektów ubocznych. Pomimo tego szczególną ostrożność powinny zachować osoby cierpiące na zakrzepicę (masaż może bowiem poruszyć skrzep) oraz cukrzycę, zwłaszcza jeśli przyjmują zastrzyki z insuliny (istnieje możliwość uaktywnienia trzustki, co jest zresztą pozytywnym efektem terapii, prowadzącym do zmniejszenia ilości podawanej choremu insuliny). Inne ograniczenia w stosowaniu refleksoterapii związane są z reakcją pacjenta na masaż i właściwą dla każdego barierą bólu. Czasami do zrównoważenia funkcji życiowych organizmu wystarczy kilka zaledwie sesji terapeutycznych w ciągu roku, w stanach poważniejszych i przewlekłych - kilka serii zabiegowych. Bardzo dobre wyniki osiąga się w procesie leczenia dzieci, które są naturalnie odprężone i wrażliwe - ich organizmy są bardziej podatne na stymulację.

Refleksoterapia stóp oddziałuje na człowieka na różnych płaszczyznach - fizycznej, umysłowej i duchowej - a jej działanie może być tylko dobrodziejstwem, szczególnie w dzisiejszych "chorobotwórczych" czasach, w których zapominamy co jest dla nas największym skarbem - nasze zdrowie.

Dariusz Ruder, refleksolog