Syrop chrzanowy. Idealny na jesienne infekcje
Chrzan jest najczęściej wykorzystywany w okresie wielkanocnym, kiedy stanowi dodatek do świątecznych potraw mięsnych. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby włączyć go do diety również jesienią i zimą. Zawarte w nim witaminy i substancje czynne mogą poprawić odporność, pomóc w usunięciu dokuczliwych objawów grypy i przeziębienia, a także skrócić czas rekonwalescencji. Korzeń często zaliczany jest (wraz z czosnkiem, imbirem i miodem) do naturalnych antybiotyków. Chrzan uznawany jest również za naturalne remedium na ból stawów i środek, który korzystnie wpływa na działanie układu pokarmowego. Reguluje jego pracę oraz przyspiesza metabolizm, co jest szczególnie przydatne w czasie stosowania diet redukcyjnych. Chrzan najczęściej je się na surowo, ale można z niego też przygotować lecznicze syropy i nalewki. W czym pomogą?
Chrzan pospolity, znany również jako warzęcha albo warzucha, jest rośliną z rodziny kapustowatych. Początkowo wykorzystywano go wyłącznie w tradycyjnej medycynie ludowej, a następnie jako dodatek do wielu potraw. Chrzan charakteryzuje się wyrazistym smakiem i aromatem, który nie każdemu przypada do gustu. Odpowiedzialne za nie są glukozynolany mające również działanie lecznicze. Chrzan oprócz stosowania go jako dodatek do mięs często jest składnikiem różnych przetworów, a także marynat, sosów, syropów czy nalewek. Warto wiedzieć, że prozdrowotne właściwości wykazuje zarówno tarty korzeń jak i świeże liście chrzanu.
Co można znaleźć w chrzanie?
Chrzan obfituje w substancje czynne, które korzystnie wpływają na zdrowie. Dzięki wspomnianym glukozynolanom chrzan zyskuje działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe oraz przeciwzapalne. Zalicza się je do naturalnych antyoksydantów, które mogą spowolnić procesy starzenia się skóry, zmniejszyć ryzyko występowania chorób cywilizacyjnych, a także usprawnić usuwanie toksyn z organizmu. W chrzanie znaleźć można witaminy (A, C, E, K), a także minerały (potas, sód, magnez, wapń czy fosfor). Korzenie i liście chrzanu mogą poprawiać funkcjonowanie układu krążenia, normować ciśnienie tętnicze krwi, a także korzystnie działać na jelita i żołądek: ułatwiać wchłanianie cennych substancji znajdujących się w żywności oraz pobudzić wytwarzanie soków żołądkowych, dzięki czemu poprawia się apetyt oraz trawienie.
W łatwy sposób można przygotować syrop z chrzanu. Wystarczy zetrzeć ok. 100 g korzenia i dodać do niego pół szklanki ostudzonej i przegotowanej wody. Całość należy odstawić na 30 minut, a następnie dokładnie odcisnąć powstały sok. Warto wymieszać go ze 100 g miodu lub taką samą ilością domowego soku owocowego (złagodzą ostry smak i zapach). Syrop można pić trzy razy dziennie. Zalecana dawka to jedna łyżeczka w przypadku dzieci i jedna łyżka stołowa w przypadku dorosłych.
Korzyści wynikające ze spożywania syropu z chrzanu
Syrop z chrzanu szczególnie polecany jest w czasie zachorowania na przeziębienie lub grypę. Dzięki zawartym w nim witaminom i minerałom działa napotnie i przeciwgorączkowo. Poza tym chrzan przynosi ulgę w uporczywym i mokrym kaszlu, ponieważ rozrzedza wydzielinę i ułatwia jej odkrztuszanie. Dodatkowo syrop pomaga udrożnić górne drogi oddechowe oraz odetkać zatoki. Specyfik może też ulżyć w bólach mięśniowo-stawowych, które często towarzyszą infekcjom.
Nalewka z chrzanu to skuteczny specyfik przeznaczony do stosowania zewnętrznego. Szybko łagodzi bóle mięśniowo-stawowe oraz przydatny jest w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów. Stosowany na bolące miejsca, błyskawicznie je rozgrzewa, a także poprawia ich ukrwienie. Nalewka z chrzanu zmniejsza również obrzęki oraz niweluje przykurcze mięśni. Można ją również stosować w przypadku rwy kulszowej oraz dny moczanowej.
Jak przygotować nalewkę z chrzanu?
Przygotowanie nalewki nie jest trudne. Wystarczy zetrzeć na tarce średniej wielkości korzeń, a następnie zalać go szklanką wódki lub octu winnego. Całość należy odstawić pod przykryciem na 14 dni, a po tym czasie przecedzić. Nalewkę stosuje się wyłącznie na skórę, dwa razy dziennie. Warto pamiętać, aby nie stosować jej w miejscu podrażnionym, ponieważ może wywoływać pieczenie oraz swędzenie.
