Włókniaki: Czym są, dlaczego powstają i jak się ich pozbyć?
Włókniaki to łagodne nowotwory skóry. Te wypukłe, kuliste guzki to zmora wielu osób – mimo że nie są groźne dla zdrowia, stanowią duży problem natury estetycznej. Mogą osiągać nawet kilka centymetrów średnicy i być bardzo uciążliwe, zwłaszcza w niektórych miejscach, na przykład na powiece. Ich powstawanie jest uzależnione od genetycznych predyspozycji, ale też przebytych chorób i stanów zapalnych skóry. Jak wyglądają włókniaki, co zrobić, żeby się ich pozbyć i kiedy warto udać się do specjalisty?
Włókniak to łagodna nowotworowa zmiana na skórze - rodzaj narośli, która przyjmuje postać guzka lub niewielkiej wypukłości. Może osiągać rozmiar od 1 mm do kilku centymetrów średnicy. Nie boli i nie swędzi, nie stanowi też zagrożenia dla zdrowia i życia, ponieważ nie ulega zezłośliwieniu. Włókniaki mogą się pojawiać w różnych częściach ciała, najczęściej na twarzy, szyi, w pachwinach, na kończynach, a także w miejscach intymnych. Rosną powoli, więc długo pozostają niezauważone. Występują u osób w każdym wieku, ale częściej pojawiają się u starszych ludzi.
Włókniaki dzielą się na dwa typy: miękkie i twarde. Te pierwsze są drobne i miękkie w dotyku, nie wyróżniają się zbytnio kolorem na tle skóry. Najczęściej występują na szyi i w pachwinach. Mogą występować w skupiskach. Włókniaki twarde pojawiają się zazwyczaj na kończynach i charakteryzują się ciemną, brązowo-czarną barwą. Występują jako pojedyncze guzy, są twarde i większe od włókniaków miękkich.
Włókniaki tworzą się na skutek niekontrolowanego namnażania się komórek tkanki łącznej. Przyczyny powstawania włókniaków nie są do końca znane, ale w przypadku tych miękkich uznaje się, że kluczowe są predyspozycje wrodzone. Im więcej osób w rodzinie posiada włókniaki, tym większa szansa, że pojawią się także u nas. Jednym z czynników jest także stosunkowo częsta choroba genetyczna – neurofibromatoza, a także zmiany hormonalne (na przykład w ciąży), cukrzyca i otyłość. Z kolei włókniaki twarde powstają zazwyczaj na skutek uszkodzeń skóry – ugryzień, ukąszeń i zranień, a także stanu zapalnego skóry.
Zanim zdecydujemy się na usunięcie włókniaka, powinniśmy sprawdzić, czy guzek rzeczywiście nim jest. Konieczna jest wizyta u dermatologa, który to potwierdzi i wykluczy obecność brodawczaków lub tłuszczaków. Nie jest również wskazane usuwanie włókniaków domowymi sposobami – stosując ocet czy maść salicylową, łatwo możemy doprowadzić do stanu zapalnego skóry. Najlepszym rozwiązaniem jest zabieg przeprowadzony przez profesjonalistę – dermatologa lub kosmetyczkę (po wcześniejszej wizycie u lekarza). Włókniaki usuwa się chirurgicznie, jednak jest to metoda stosowana w przypadku skupiska guzków. Jej największym minusem są jednak blizny po zabiegu. Dlatego ze względów estetycznych wiele osób wybiera usunięcie guzków za pomocą lasera, który nie zostawia po zabiegu żadnych śladów.
Popularną metodą jest także elektrokoagulacja – zmiana na skórze jest rażona prądem o wysokiej częstotliwości. Zabiegu nie można jednak wykonywać u kobiet w ciąży i osób mających problem z sercem oraz ciśnieniem krwi. Innym sposobem jest krioterapia – wymrażanie włókniaka za pomocą ciekłego azotu. Zabiegi usuwania włókniaków odbywają się w znieczuleniu miejscowym, czasem niezbędne jest założenie szwów. Te łagodne zmiany nowotworowe mają jednak tendencję do nawrotów i mogą odrastać po zabiegach.
