Wysypka, trądzik, rumień - jakie mogą mieć przyczyny?

Czasami przyczyną trądziku może być zepsuty ząb lub długotrwałe zapalenie przyzębia. W jamie ustnej namnażają się wtedy bakterie gnilne, które przez ukrwioną kość szczęki przenikają do innych organów, powodując zakażenia lub stany zapalne. Wtedy też wypryski najczęściej pojawiają się w okolicy ust, na brodzie i kościach szczęki.

Gdy u dorosłej kobiety nagle pojawia się łojotok albo trądzik, może to być następstwem zaburzeń hormonalnych. Często stoi za nimi zespół jajników policystycznych. Może on się objawiać także powstawaniem ciemnych plam na skórze oraz łysieniem typu męskiego. W takiej sytuacji warto odwiedzić nie tylko dermatologa, ale też ginekologa.

Bolesne, swędzące pęcherzyki podcięknięte limfą widoczne na linii warg – to najczęstszy objaw opryszczki wargowej zwanej też zimnem. Gdy podobne wykwity pojawią się na skórze lub narządach płciowych, to znak, że dopadła nas jedna z chorób wirusowych: ospa, półpasiec lub opryszczka narządów płciowych, wywołana przez wirusa HSV-2, kuzyna opryszczki wargowej (HSV-1).

W każdym z tych przypadków nie wolno rozdrapywać czy wyciskać zawartości pęcherzyków – to prowadzi do rozsiania wirusa. Objawy tych chorób łagodzi wczesne podanie leków przeciwwirusowych. Warto też wiedzieć, że wirusy odpowiedzialne za te przypadłości po pierwszym zachorowaniu pozostają uśpione w naszym organizmie. Aktywują się, gdy jesteśmy zestresowani lub mamy obniżoną odporność. Dlatego, jeśli czujesz się osłabiona, sięgnij po produkty zawierające cynk oraz witaminy z grupy B.

Rumień na skórze to medyczna nazwa zaczerwienienia o wyraźnie zaznaczonych brzegach. Gdy zaczerwieniona plamka wielkości około 5-7 cm zaczyna się rozlewać i rozrastać na skórze, a przy tym nie jest bolesna – to najprawdopodobniej rumień wędrujący. Jest to charakterystyczny objaw boreliozy, choroby przenoszonej przez kleszcze. Zmiana ustępuje po wyleczeniu choroby.

Natomiast gdy zaczerwienienie pojawia się na twarzy i dłoniach, a towarzyszą mu m.in. biegunka, otępienia, osłabienie, bezsenność i agresja, możesz mieć do czynienia z tzw. rumieniem lombardzkim. Choroba ta znana jest też jako pelagra. Wywołuje ją niedobór witaminy B3 (PP).

Gdy bez wyraźnej przyczyny odczuwasz świąd całego ciała, twoje włosy stały się łamliwe i wypadają, a skóra na łokciach i kolanach stała się szarawa lub brązowa – to znak, że powinnaś zbadać tarczycę. Tak bowiem objawia się niedoczynność tego gruczołu. W przypadku nadczynności tarczycy świądowi skóry towarzyszą czerwone plamy na łydkach i na stopach.

Częstym objawem sygnalizującym to schorzenie jest suchość skóry i pękanie jej zwłaszcza na piętach, czasem też w innych miejscach rogowacenia naskórka, np. palcach rąk.

Może się objawiać wzmożoną pigmentacją skóry i błon śluzowych. U chorych pojawiają się brunatne przebarwienia na kolanach, łokciach, zgięciach i grzbietach dłoni.

Wysypka na korpusie oraz nasilony świąd skóry mogą być pierwszym sygnałem marskości wątroby. Czasem towarzyszy im widoczne zaczerwienienie skóry dłoni.

To reakcja uczuleniowa na światło. Najczęściej jest wynikiem brania różnego rodzaju leków. Mogą to być środki stosowane przy padaczce, cukrzycy czy nadciśnieniu. Fotodermatozy mogą wywołać też tabletki hormonalne, antybiotyki oraz środki przeciwbólowe.

Niektóre zmiany na skórze mogą sygnalizować, że w naszym organizmie rozwija się nowotwór. Np. fioletowe sińce wokół oczu lub na szyi, czy nad drobnymi stawami (np. nad palcami rąk) mogą towarzyszyć nowotworom płuc, żołądka i jajnika.

Zespół Lesera-Trelata, czyli nagły wysyp dużej ilości brodawek starczych oraz/lub powiększenia już istniejących brodawek połączony z nasilonym swędzeniem, często współistnieje z rakami przewodu pokarmowego.

Nie ignoruj długotrwałego świądu czy wysuszenia skóry, zwłaszcza gdy towarzyszy im podwyższona temperatura lub zmiany masy ciała. To również może świadczyć o nowotworze.

Zmiany na skórze są zwykle wysoce stygmatyzujące i mogą prowadzić do rozwoju uczucia odrzucenia, a w konsekwencji unikania kontaktów społecznych.

Pacjenci z przewlekłymi chorobami skóry częściej rozwijają objawy depresyjno-lękowe, które dodatkowo mogą wyzwalać i podtrzymywać zapalenie neurogenne (spowodowane przez stres). Tak powstaje błędne koło: obecność zmian skórnych prowadzi do rozwoju zaburzeń psychicznych, które z kolei podtrzymują i/lub nasilają utrzymywanie się zmian skórnych. Bodźce negatywne powodują stres (następuje wydzielanie nadmiaru kortyzolu). Hormon ten upośledza odporność (częściej łapiemy infekcje) oraz wywołuje objawy depresyjne.

* W ustaleniu przyczyny choroby bardzo pomocne są badania krwi. Pozwalają one wykryć kłopoty z tarczycą, wątrobą, nerkami, boreliozą oraz choroby weneryczne, które także mogą być przyczyną kłopotów skórnych.