Dziesięć (możliwych) przyczyn smutku myśli
"Ludzka egzystencja, życie umysłu są równoznaczne z doświadczaniem melancholii i żywotnej zdolności jej przezwyciężania. Można stwierdzić, że rodząc się, zostajemy naznaczeni stygmatem smutku...". Esej jest próbą odpowiedzi na pytanie, dlaczego z procesem myślowym wiąże się nierozerwalnie melancholia, dlaczego myśl człowieka nie wiąże się z radością.
George Steiner ur. w 1929 r., studiował na uniwersytetach w Chicago, w Oxfordzie i w Harwardzie, aby później zostać profesorem w Genewie i Cambridge. Twórczość jego zawiera się z niezmierzonym polu między literaturą a filozofią. Steiner jest pisarzem i filozofem, historykiem filozofii, literatury i kultury, biegle władającym wieloma językami i przesyconym imponującą erudycją. Wśród kilkunastu książek, które napisał, znaleźć można, na jednym skraju, powieści, a na innym pozycje, które należy zakwalifikować jako należące po prostu do historii filozofii, jak na przykład książka o Heideggerze z 1978 roku. Ale prawdziwym problemem Steinera jest sfera kultury, sensu i języka. Zastanawia się on nad modernistyczną utratą źródłowego sensu, który rozpływa się w komentarzach z "drugiej ręki" i podręcznikowych lub nawet gazetowych streszczeniach, w zerwaniu ciągłości tradycji i zaniku prawdziwej lektury. Analizuje on zagrożenia, jakie ciążą dziś nad językiem, pozycję poety wobec współczesnego barbarzyństwa, możliwości przetrwania sensu związanego z zachodnią kulturą. Do najbardziej znanych książek Steinera, przełożonych na wiele języków, należą: Tolstoy or Dostoyevsky (1958), Language and Silence (1967), Les Antigones (1984). Dotychczas przełożono na polski jedynie W zamku Sinobrodego (Atext 1993) oraz Zerwany kontrakt (Instytut Kultury 1994), stanowiący fragment Rzeczywistych obecności (słowo/obraz terytoria 1997).
George Steiner, Dziesięć (możliwych) przyczyn smutku myśli, przełożyli Ola i Wojciech Kubińscy, wydawnictwo słowo/obraz terytoria
