Jak chronić kota i psa domowego przed wścieklizną?

O wściekliźnie słyszał niemal każdy. Jest to jedna z najgroźniejszych chorób zakaźnych występujących u zwierząt, która może przenieść się na człowieka. Niestety, wścieklizna u zwierząt jest nieuleczalna i w szybkim tempie prowadzi do śmierci zakażonego osobnika. Dlatego szczepienie jest obowiązkowe dla psów, a dla kotów zalecane. Warto o nim pamiętać, gdyż w tym roku rośnie liczba przypadków wścieklizny zarówno wśród zwierząt dzikich, jak i domowych. W lipcu wykryto właśnie tę chorobę u kota. Jak więc uchronić zwierzęta przed zakażeniem? Dlaczego wścieklizna jest tak groźna i jak ją rozpoznać u psa lub kota? Odpowiedzi przedstawiamy poniżej.

Wścieklizna to groźna choroba zakaźna zwierząt przenoszona na ludziINTERIA.PL

Składniki

Czym jest wścieklizna?

Wścieklizna to groźna choroba zakaźna zwierząt, która jest wywołana przez wirusy z rodzaju Lyssavirus. Roznoszone są one przez ślinę, błonę śluzową lub krew. Do zakażenia dochodzi głównie w wyniku ugryzienia czy też oślinienia lub zanieczyszczenia mózgiem zarażonego zwierzęcia uszkodzonej skóry (np. zadrapanej).

Wścieklizna dotyka przeważnie dzikie ssaki, takie jak lisy, wilki, nietoperze, fretki, szopy, borsuki oraz gryzonie i zajęczaki. Choroba może się też rozprzestrzenić wśród zwierząt domowych, to jest kotów i psów. Co najgorsze, wścieklizna jest nieuleczalną chorobą, która prowadzi do śmierci zwierzęcia. Wirus wraz ze śliną dostaje się do organizmu ssaka, a następnie do ośrodkowego układu nerwowego, wywołując zapalenie mózgu i rdzenia. Niestety kontakt zarażonego zwierzęcia z człowiekiem jest niebezpieczny, gdyż choroba może przenosić się na ludzi.

Domowy szampon dla psa przeciw pchłomInteria DIYInteria DIY

Składniki

Wścieklizna u psa i kota

W 2021 odnotowano przypadek wścieklizny u kota domowegoINTERIA.PL

Wścieklizna to choroba, która występuje niemal na całym świecie. Niegdyś wirus szybko się rozprzestrzeniał zarówno wśród dzikich, jak i domowych zwierząt. Dziś ryzyko zakażenia wśród tej drugiej grupy jest niewielkie ze względu na masowe szczepienia. Szczepionka rozrzucana jest też w lasach i na polach, aby zaszczepić dzikie zwierzęta. Jednak ostatnio Główny Lekarz Weterynarii poinformował, że w Polsce rośnie liczba potwierdzonych przypadków wścieklizny u zwierząt. Od początku 2021 roku odnotowano już 33 przypadki zakażeń, w tym jedno u kota domowego.

Domowe zwierzęta zazwyczaj zarażają się od lisów lub od siebie nawzajem. Najbardziej narażone są psy spuszczane ze smyczy i biegające swobodnie (np. myśliwskie, sportowe) oraz koty wychodzące. Zwierzęta mogą też samotnie oddalić się od miejsca zamieszkania, np. podkopać się pod ogrodzeniem, biegać po lasach i mieć kontakt z zarażonym osobnikiem.

Składniki

Jak rozpoznać wściekliznę u psa i kota?

U zwierząt chorych na wściekliznę pojawia się agresja i ślinotokINTERIA.PL

Objawy wścieklizny u zwierząt pojawiają się zazwyczaj od dwóch do dziesięciu tygodni od zakażenia. Jeśli zwierzę zostanie pogryzione blisko mózgu, wirus rozprzestrzeni się znacznie szybciej. Pierwszymi objawami wścieklizny u zwierząt mogą być: zmiana zachowania i zwyczajów (np. przechodzenie z trybu dziennego na tryb nocny) oraz mała wrażliwość na bodźce bólowe. Może też pojawić się gorączka, biegunka i kaszel. Po kilku dniach w przypadku "wścieklizny szałowej" następuje nadmierne pobudzenie, agresja, nieumotywowane szczekanie lub miauczenie, zawodzenie i napady szału. W przypadku "wścieklizny cichej" zwierzę staje się bojaźliwe, wycofane, apatyczne i senne. W obu przypadkach mogą wystąpić niedowłady kończyn, skurcze mięśni lub ślinotok. W ostatniej fazie następuje paraliż i śmierć z powodu porażenia dróg oddechowych (uduszenie).

Czytaj również: Dlaczego pies się trzęsie (drży)?

Jak ochronić kota lub psa przed wścieklizną?

Wścieklizna to choroba nieuleczalna. Zakażone zwierzęta należy uśpić od razu, a nie leczyć. Jedynym sposobem ustrzeżenia zwierzaka przed chorobą jest szczepionka. W Polsce jest obowiązek zaszczepienia psa, który skończył trzy miesiące życia. Szczepienie należy później powtarzać co 12 miesięcy. Nie ma natomiast obowiązku szczepienia kotów, ale warto to robić ze względu na to, że w ostatnim czasie wykryto przypadki zakażenia również u nich.

Siedem oznak, że twój kot cierpi

Choroba u kota często może dawać subtelne objawy, które trudno jest wykryć. Tym bardziej, że koty to skryte zwierzęta, które maskują ból i inne dolegliwości. Aby odpowiednio zadbać o pupila, opiekunowie powinni wiedzieć, jak rozpoznać u swoich kotów objawy wskazujące na problemy ze zdrowiem. Ich wykrycie może ustrzec mruczki przed groźnymi powikłaniami. Co może wskazywać na to, że zwierzak cierpi?

Załatwianie się poza kuwetą Na problemy zdrowotne u kota może wskazywać także oddawanie moczu lub kału poza kuwetą. Przyczyną są zazwyczaj choroby nerek i układu moczowego, zaparcia oraz nadmierny stres. Ostry ból może zaburzać dotychczasowe nawyki i sprawiać, że kot nie będzie myślał racjonalnie i panować nad sobą. Jeśli kot zaliczy niehigieniczną wpadkę mimo czyste kuwety, należy zabrać go do weterynarza na komplet badań.

Zły stan sierści Niepokojącym objawem, wskazującym na problemy ze zdrowiem u kota, jest też zły stan sierści. Może być to powiązane z nadmiernym wylizywaniem się i drapaniem spowodowanymi bólem. Występuje wtedy zwiększone linienie, wyłysienia czy rany. Z kolei zaprzestanie pielęgnacji futerka i zaniedbany wygląd może oznaczać, że kot cierpi i nie ma siły na codzienną rutynę. Może być to spowodowane zapaleniem stawów. Ponadto brzydkie, skołtunione lub wypadające futerko może być symptomem cukrzycy, atopowego zapalenia skóry lub zakażenia pasożytami.

Nadmierne wylizywanie się i drapanie Oznaką, że z kotem dzieje się coś złego, jest też samookaleczanie się. Koty, u których wystąpią choroby skóry, alergia pokarmowa, zranienia czy też zakażenie pasożytami lub grzybami, nadmiernie się liżą i drapią. Chcą w ten sposób uśmierzyć ból i świąd, lecz niestety tylko bardziej zaogniają stan zapalny. Może to prowadzić do rozwoju infekcji skóry i wypadania sierści.

Zmiana aktywności Każda zmiana zachowania i poziomu aktywności u kotów może świadczyć o chorobie, złym samopoczuciu czy bólu. Zwierzak może stać się ospały, apatyczny, przestać skakać i biegać, częściej polegiwać czy wręcz mieć problemy z poruszaniem się. Może to wskazywać na bóle stawów i kości związane ze zmianami zwyrodnieniowymi lub stanami zapalnymi. Z kolei gdy kot jest nadpobudliwy, mniej śpi, nagle zrywa się i biega, przystaje i znów biegnie, może to oznaczać choroby pęcherza moczowego, rany skóry lub zakażenia. W takich przypadkach ból często jest połączony ze świądem.

Agresja Czasami zdarzy się, że kot w ferworze zabawy drapnie właściciela lub ze strachu zasyczy. Jednak gdy pupil jest zazwyczaj przyjaźnie nastawiony i potulny, a zaczyna przejawiać agresywne zachowania, może to świadczyć o dolegliwościach bólowych. Kot może zaatakować opiekuna, który nieświadomie spowodował u niego ból, np. głaszcząc we wrażliwym miejscu. Ze względu na swoją naturę kot chce ukryć za wszelką cenę swoje dolegliwości (zaatakowany może nie zdołać uciec). Może więc stosować atak wyprzedzający i reagować na niechciane pieszczoty ludzi agresją, czyli gryzieniem, drapaniem czy syczeniem.123RF/PICSEL

Head pressing, czyli przyciskanie głowy do ściany Jedną z charakterystycznych pozycji bólowych u kotów jest head pressing, czyli przyciskanie głowy do ściany lub innej powierzchni. Jest często mylona z fochem lub „barankowaniem” (ocieraniem się głową o człowieka) oznaczającym kocią radość. Tymczasem tego objawu nie można lekceważyć, gdyż może oznaczać poważne problemy ze zdrowiem u naszego pupila. Dociskając głowę do powierzchni kot odcina się od bodźców zewnętrznych (np. od drażniącego światła). Nacisk na bolącą część ciała może też delikatnie złagodzić cierpienie. Head pressing może wskazywać na zaburzenia neurologiczne, udar słoneczny, udar mózgu, zatrucie czy zakażenie pasożytami.

Wyraz pyszczka Ból można wyczytać także z pyszczka kota, mimo że mięśnie mimiczne są u niego słabo rozwinięte. O tym, że mruczek cierpi mogą świadczyć przymrużone lub przymglone oczy, rozszerzone lub zwężone źrenice czy opuszczone i mniej czujne uszy. Nadmierne rozszerzenie źrenic może wskazywać na zburzenia widzenia, nadciśnienie czy też nowotwory gałki ocznej lub układu nerwowego.