Jak działa muzeum? Dlaczego niektórzy kochają wystawy muzealne, a inni je nienawidzą?

Są tam też inne rzeczy: rzeźby, instalacje, tkaniny, ceramika, szkło, ubiory. Precjoza i kurioza, wszystko z kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie. Umieszczono je tam, by pokazać, jaki wpływ mają na nasze zmysły i ciało, czego doświadczamy na wystawach, jak nasze zanurzenie w kulturze wpływa na odbiór sztuki. Przecież nie raz czuliśmy się zagubieni, oszołomieni, wprowadzeni w błąd, zmęczeni nadmiarem, spragnieni i marzący, by wreszcie ustąpił ból krzyża i nóg.

I o tym jest „MOC MUZEUM”.

- Zrezygnowano z jakiejkolwiek hierarchizacji dzieł sztuki według kryteriów takich jak autorstwo, treść, technika, oryginalność etc. etc., które zazwyczaj stosowane są do porządkowania i analizowania kolekcji muzealnych. W zamian pojawiają się inne kategorie, np. ironicznie potraktowany kolor, zwracanie uwagi na ramę, a nie widniejący w niej obraz, albo eksponowanie kuriozów takich jak guziki, które z muzeum sztuki raczej się nie kojarzą. Działanie to jest podejmowane w imię przełamywania muzealnych schematów i wezwania do tego, aby na wystawie dobrze się bawić, na przekór implikowanej powadze i nudzie innych ekspozycji, a nawet samej instytucji. W efekcie wystawa pokazuje jednak, co stałoby się z kolekcją muzealną, gdyby zrezygnować z tradycyjnych kryteriów i specjalistycznej wiedzy, na których się ona opiera. Bez tej wiedzy w istocie nie byłoby większej różnicy między eksponatami ważnymi i mniej ważnymi, a wszystkie wyglądałyby jak elementy osobliwości albo towar na targu staroci. - pisze w przekornym "Antywstępie" do wystawy prof. dr hab. Andrzej Szczerski, Dyrektor MNK.  

Pomysł wystawy "MOC MUZEUM" narodził się w zespole Działu Edukacji Muzeum Narodowego w Krakowie. Przez wiele lat edukatorzy pracowali wspólnie z widzami i obserwowali, jak sposób eksponowania dzieł na wystawach oddziałuje na ich odbiór. Na swojej wystawie postanowili przyjrzeć się dokładniej, jak zmienia się percepcja w zależności od predyspozycji, umiejętności poznawczych i wrażliwości zwiedzających. Zastanowiła ich również rola sposobu prezentacji dzieł - ich zestawienia, oświetlenia, a nawet liczby obiektów prezentowanych na wystawach.

Postawili pytania m.in. o to, czym jest arcydzieło, w jaki sposób różne rodzaje muzyki wpływają na odbiór sztuki, jak oświetlenie manipuluje percepcją, czy zapachy też wpływają na nią, a sposób eksponowania przekłada się na nasz komfort, gdy trzeba się wspinać, podpierać, przyklękać? W tym celu m.in. sfałszowali „Ucztę u Wierzynka” Bronisława Abramowicza, odtworzyli „Mój uroczy pokoik” Marii Pinińskiej-Bereś, zaproponowali wąchanie obrazów, inne umieścili na suficie lub w ciemności, zadali widzom pytanie co sądzą o pewnym dziele. Zaproponowali nam doświadczenie i eksperyment, który może wiele zmienić. Zresztą przekonajcie się sami! Poznajcie moc muzeum.

Gmach Główny, al. 3 Maja 1, 30-062 Kraków

Wystawa potrwa do 16 maja 2021 roku.

poniedziałek: nieczynne

wtorek: 10.00 - 18.00, przerwa techniczna: 13.00 - 14.00

środa - sobota: 10.00 - 17.00, przerwa techniczna: 13.00 - 14.00

niedziela: 10.00 - 16.00, przerwa techniczna: 13.00 - 14.00

Zespół kuratorski: Anna Grzelak, Dorota Jędruch, Danuta Macheta, Katarzyna Mrugała, Filip Skowron, Joanna Zaguła (współpraca: Marta Graczyńska, Izabela Stawarz)

Projekt aranżacji wystawy: LATAŁA design studio (Dagmara Latała, Jacek Latała, Szymon Zakrzewski)

Koordynator: Katarzyna Pawłowska

Organizator: Muzeum Narodowe w Krakowie

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Mecenas Muzeum Narodowego w Krakowie: PZU

Partner Strategiczny Muzeum Narodowego w Krakowie: LOTTO

Partnerzy wystawy: KBF, AMS, Bogac - Bobrowski Gacek Sp. J.

Patroni medialni: TVN, RMF Classic, Gazeta Wyborcza, Co Jest Grane 24, Karnet, Interia, In Your Pocket