Najgroźniejsze choroby psów
Naszych ukochanych czworonogów niestety także dotykają choroby. Część z nich jest niegroźna i organizm samodzielnie się z nimi rozprawia, inne jednak mogą skończyć się nawet śmiercią pupila. Tendencja do zapadania na różnorodne schorzenia wiąże się z rasą psa, np. pekińczyki i mopsy narażone są na urazy i choroby oczu, a labradory na wczesne zwyrodnienia stawów. Z kolei ciężkie choroby zakaźne najczęściej dopadają szczeniaki i młode psy. Jakie objawy powinny wzbudzić nasz niepokój i kiedy konieczna jest wizyta u weterynarza? Sprawdź, jakie są najczęstsze i najgroźniejsze choroby psów.
Nosówka
To zakaźna choroba szczególnie niebezpieczna dla szczeniaków, która atakuje najczęściej psy do 5. miesiąca życia, ale jest również groźna dla czworonoga w każdym wieku. Do zakażenia dochodzi na skutek kontaktu z innym chorym zwierzęciem, ale też jego odchodami czy moczem (wirus możemy przenieść do domu nawet na podeszwie butów). Najbardziej charakterystycznym objawem jest wysoka gorączka. Wirus atakuje różne narządy, w przypadku układu oddechowego u psa obserwuje się obfitą ropną wydzielinę ze spojówek i nosa, kaszel, suchy nos i mrużenie oczu. Nosówka często uszkadza też układ pokarmowy, co objawia się wymiotami, biegunką i brakiem apetytu. Rokowania nie są dobre, a leczenie rzadko przynosi efekt. Po 1-2 tygodniach dochodzi do wyniszczenia układu nerwowego – paraliżu, drgawek i skurczów mięśni. Zwierzę najczęściej trzeba uśpić. Dlatego tak ważne jest, żeby między 8. a 12. tygodniem życia zaszczepić szczeniaka przeciwko tej śmiertelnej chorobie.
Parwowiroza
To bardzo groźna choroba wirusowa, która atakuje układ pokarmowy zwierzęcia. Najczęściej dotyka szczeniaki do 6. miesiąca życia i młode psy, ale zarazić mogą się też starsze czworonogi, które nie zostały wcześniej zaszczepione. Do zakażenia dochodzi podczas kontaktu z chorym zwierzęciem lub jego kałem. Charakterystyczne objawy to ostra i krwawa biegunka, wymioty, brak apetytu i ogólne osłabienie. Bez kosztownego leczenia (dożylne nawadnianie, leki zapobiegające krwotokom i biegunce, czasem antybiotyki) dolegliwości się nasilają, co prowadzi do odwodnienia i śmierci zwierzaka. Najskuteczniejszą metodą ochrony psa jest szczepienie przeciwko parwowirozie w pierwszych miesiącach życia.
Choroba Rubartha
Nazywana jest też zakaźnym zapaleniem wątroby. Choroba atakuje bezpośrednio narządy zwierzęcia – wątrobę, nerki, śledzionę i płuca. Dotyka zwierzęta w każdym wieku; do zakażenia dochodzi przez kontakt z chorym psem lub jego wydzielinami. Objawia się ostrą biegunką, wymiotami oraz bólem w okolicy mostka. Bez braku szybkiego leczenia (środki chroniące wątrobę, antybiotyki i kroplówka) choroba kończy się śmiercią czworonoga.
Skręt żołądka
To bardzo groźna przypadłość, która bez szybkiej interwencji lekarza (konieczny jest zabieg chirurgiczny) może skończyć się śmiercią czworonoga. Do skrętu żołądka dochodzi na skutek szybkiego spożywania pokarmu przez psa, po którym następuje duża aktywność fizyczna, np. bieg czy długi spacer. Charakterystycznymi objawami są próby wymiotów, szybka praca serca, niepokój, dyszenie, powiększony brzuch, ślinotok oraz utrata przytomności. Aby zapobiec skrętowi żołądka, należy pilnować, by pies nie jadł zbyt łapczywie, a po posiłku odpoczywał przez 30 minut. Ważne jest też, żeby miska z karmą znajdowała się bezpośrednio na podłodze, a nie na jakimś podwyższeniu.
Borelioza
To choroba odkleszczowa, która bez leczenia sieje spustoszenie w organizmie czworonoga. Zakażenie następuje poprzez ugryzienie kleszcza (nosicielem bakterii wywołującej chorobę jest jedna trzecia pajęczaków). Objawy mogą wystąpić nawet po kilku miesiącach: pojawia się wysoka gorączka, problem ze stawami oraz apatia. Do częstych powikłań zalicza się niedowłady kończyn, padaczkę, a także zapalenie nerek i wątroby. Chorobę po potwierdzeniu diagnozy (na podstawie badań krwi) leczy się antybiotykami, ale najskuteczniejsza jest profilaktyka – stosowanie kropli lub obroży przeciwko kleszczom.
Babeszjoza
To kolejna choroba odkleszczowa, która atakuje narządy wewnętrzne zwierzęcia. Winowajcą jest przenoszony przez kleszcze pierwotniak, który przedostaje się do krwi czworonoga i tam się namnaża. Z czasem dochodzi do anemii oraz ciężkiego stanu zapalnego wątroby, nerek, narządów układu nerwowego i oddechowego. Bez wdrożenia odpowiedniego leczenia (leki przeciwko pierwotniakom, sterydy i antybiotyki) następuje śmierć zwierzęcia. Pierwsze objawy pojawiają się po 2-3 tygodniach od zakażenia: apatia, brak apetytu, czerwony mocz, gorączka, powiększenie śledziony.