Żyć w zgodzie z rodzeństwem
Zazwyczaj rodzeństwo, gdy jest jeszcze w wieku kilku lub nastu lat dokucza sobie, robi złośliwości i nie docenia, że po prostu siebie ma.
Z biegiem czasu te relacje nieco się zmieniają. Rodzeństwo dorasta i zaczyna uzmysławiać sobie, jakie plusy niesie ze sobą posiadanie brata czy siostry. Bo wcześniej zazwyczaj widziało same minusy.
To przecież do rodzeństwa można zwrócić się o pomoc, poprosić o radę w ważnej sprawie, pogadać "od serca". Na pewno takie rozmowy są trudniejsze w relacjach brat - siostra niż siostra - siostra czy brat - brat, ale są możliwe. W tych tworzeniu tych relacji ogromne znaczenie ma postawa rodziców, którzy nie mogą dzielić dzieci na te bardziej czy mniej rozpieszczane.
Jedynaki, choć wydaje się, że życie mają łatwiejsze, bo rodzice są tylko dla nich, oni są ich "jedynym oczkiem w głowie", to jednak w wieku dojrzałym często narzekają na brak rodzeństwa. Niejednokrotnie walczą z nieśmiałością, z nieumiejętnością życia w grupie czy respektowania potrzeb innych ludzi. A takie umiejętności bardzo często nabywa się właśnie żyjąc z rodzeństwem pod jednym dachem. Dlatego często jedynacy szukają przyjaźni, które zastępują im te relacje.
Dbaj, jeśli to tylko możliwe (czasem relacje między rodzeństwem są bardzo skomplikowane i trudno o porozumienie), o dobre relacje ze swoim rodzeństwem. To najbliższa ci osoba czy osoby. Nie zastąpi jej najlepsza przyjaciółka czy przyjaciel. A z partnerem to zupełnie inny rodzaj związku. I nieważne, czy różnica wieku między wami wynosi rok, 3 lata czy 10, bo rodzeństwo połączone jest na zawsze...
