Czytanie dobrze działa na rozum i chroni od kataru!

Co zaskakujące, mimo tak szacownego wieku, tryska energią, bo jak twierdzi Bajetan Hops: "Czytanie dobrze działa na rozum i chroni od kataru". Od 70 lat nieprzerwanie kształtuje gusta literackie i artystyczne małych czytelników.

Pierwszy numer "Świerszczyka" ukazał się w 1945 roku w wyzwolonej Łodzi. Tytuł magazynu wymyśliła znana pisarka, Ewa Szelburg-Zarembina. Grający za kominem świerszcz miał być symbolem tego, co wiele dzieci utraciło podczas wojny czyli ciepła rodzinnego domu... Co ważne, w pierwszych latach działalności pismo zastępowało zniszczone podczas wojny podręczniki.

W latach 50. i 60. do redakcji "Świerszczyka" przychodziło nawet 7 tysięcy listów miesięcznie, a na początku lat 70. nakład liczył 900 tysięcy egzemplarzy! Gdybyśmy chcieli rozdać dziś wszystkie egzemplarze, jakie wydrukowano od początku istnienia pisma, czyli ponad półtora miliarda sztuk, wystarczyłoby dla wszystkich mieszkańców Unii Europejskiej i obu Ameryk - Północnej i Południowej. A gdyby jeszcze wszystkie te egzemplarze ułożyć jeden za drugim - okrążylibyśmy Ziemię aż 8 razy!

W 2005 roku pismo trafiło pod skrzydła wydawnictwa edukacyjnego Nowa Era, gdzie wierne swoim tradycjom,  korzysta z mądrych rozwiązań, które przynosi współczesny świat. Dlatego ma swoją stronę WWW, fanpage na FB, a także całkiem nowy Świerszczykowy kanał filmowy!  Można więc powiedzieć, że jest jedynym na świecie świerszczem multimedialnym!  Jedno się na pewno nigdy nie zmieni - zapchana skrzynka na listy... oczywiście ta mailowa!

O jakość artystycznych i literackich dróg, które przemierza Świerszczyk, wciąż dbają najwybitniejsi polscy twórcy - literaci i graficy - badacze dziecięcej wyobraźni.

Nie sposób wymienić wszystkich, którzy w ciągu tych 70. lat użyczyli "Świerszczykowi" swojego talentu, ale warto przywołać  kilku największych czarodziejów słowa i obrazu: Wandę Chotomską, Ludwika Jerzego Kerna, Małgorzatę Strzałkowską, Dorotę Gellner, Natalię Usenko, Wojciecha Widłaka, Grzegorza Kasdepke, Bohdana Butenko, Józefa Wilkonia.

Pierwsza redaktor naczelna "Świerszczyka", Wanda Grodzieńska, odkrywając tajemnicę sukcesu pewnego satyryka estradowego, powiedziała: "Bo Pan na scenie udaje normalnego".

Parafrazując to stwierdzenie, podobnie można by opisać (przynajmniej niektórych) Świerszczykowych twórców: "Oni tylko udają dorosłych...". Dowody na to znajdujemy przecież na kartach "Świerszczyka", kiedy zerkamy przez ramię zaczytanym dzieciakom. Kto czuje się w głębi dzieckiem, niech spróbuje rozwiązać chociaż jedną świerszczykową zagadkę!

Grzegorz Kasdepke, bajkopisarz i redaktor naczelny "Świerszczyka" w latach 1995-2000, bardzo ceni sobie spotkania z czytelnikami i pieczołowicie zapisuje wszystkie pytania, które, jak wiadomo, dzieci wymyślają z wielką łatwością.

Jego ulubione to: Czy znał Pan Andersena? oraz Czy był Pan kiedyś przystojny? Swoje wspomnienia o "Świerszczyku" rozpoczyna tak: "Gdy jeszcze na studiach pracowałem w "Polityce", trafiłem przez przypadek na "Świerszczyka" i pomyślałem, że fajnie byłoby zostać bajkopisarzem. Wymyśliłem sobie, że pójdę do "Świerszczyka" i będę się utrzymywał z pisania bajek. Ówczesna redaktor naczelna, pani Dorota Oleksiak, spojrzała na mnie ze zdziwieniem, ale dała mi stanowisko redaktora. Na samym początku moje zadanie polegało na tym, że rozcinałem listy od czytelników, bo "Świerszczyk" organizował masę różnych konkursów. I chyba dobrze te listy rozcinałem, bo po roku zostałem redaktorem naczelnym".