Magdalena Tulli po raz pierwszy dla dzieci

Metaforyczna opowieść uznanej prozaiczki ukazuje, jak być ze sobą pomimo różnic, jak negocjować wspólną codzienność, otwierać się na innych, podejmować decyzje i wreszcie - jak trzymać się razem  w trudnych chwilach. Magdalena Tulli stworzyła piękną i wolną od dosłowności bajkę - almanach dobrego współistnienia.

- To historia o nas samych. O tym że jesteśmy dla siebie nawzajem ważniejsi niż myślimy. I o tym, że życie jest nieprzewidywalne. Magdalena Tulli  

Szóstka charakternych leśnych stworzeń zostaje wystawiona na próby. Niespodziewane pojawienie się w lesie nieznanych gości wymusza na mieszkańcach testowanie ich tolerancji, zasad kulejącej demokracji oraz gotowość na zmianę. Aby zmierzyć się z wyzwaniami, ćwiczą trudną sztukę kompromisu, debat i akceptacji. Leśni bohaterowie uczą się przyjmować i obchodzić z obcymi, nie wiedząc, że wkrótce sami znajdą się na ich miejscu. W ich postaciach, symbolicznych scenach i ciepłym dowcipie znakomita pisarka uchwyciła najpoważniejsze wyzwania, przed jakimi stają dziś mali i duzi.  

- Ten las jest piękny i beztroski, tamten niebezpieczny i zagrożony. Książka na czasie. Do czytania, dyskutowania i oglądania. Aga Zaryan, wokalistka  

Powieści Magdaleny Tulli pisane są specyficznym językiem, który jest jednocześnie prosty i bardzo symboliczny. W swoich książkach sięga po uniwersalne prawdy o kondycji ludzkiej, w którą wpisany jest pierwiastek obcości. Opowieść "Ten i tamten las" autorka także opatrzyła charakterystycznym dla siebie bogactwem odniesień i skojarzeń. Niczym w bajkach Krasickiego, w symboliczny sposób przedstawia ludzkie cechy i przywary. Tulli stworzyła subtelną literacką metaforę, w której odbija się nasza społeczno-polityczna rzeczywistość: polaryzacja poglądów, migracje, wykluczenie, a nawet wycinka lasu. Autorka słynąca z poruszającej prozy teraz zaprasza dorosłych i dzieci do wspólnego odczytywania świata bez uprzedzeń.  

- Magdalena Tulli zwinnie przeskoczyła płot między literaturą "dorosłą", a dziecięcą nie gubiąc żadnej ze swoich zalet. Jest prostolinijna, szczera i dowcipna, a jej leśna menażeria to galeria komicznych typów ludzkich. Dialogi, antagonizmy i sentymenty - wszystko jest polskie, wąsate, oswojone. Swojski realizm sprawia, że rozpoznajemy ten las. A także dwunogich barbarzyńców, którzy go nawiedzają. Joanna Olech, pisarka i krytyczka literatury dla dzieci 

W perypetiach, zwrotach akcji i iskrzących dialogach króliczki Zuzanny, prostodusznych zajęcy Klocka i Florka, nieokrzesanego Dzika, intrygantki Łasicy i dumnego Puchacza zaszyty jest obraz współczesnych niepokojów, podziałów i sporów. Zwierzęta poznają nowych przybyszów, testują granice swej tolerancji, ćwiczą się w demokracji i szanowaniu odmienności.  

- Nasze sądy o innych, budowane na podstawie estetyki i zewnętrznego wyglądu, często są mylące. Widzimy świat jako dwubiegunowy, podczas gdy on posiada wiele niuansów. Alicja Rosé  

Opowieść została wzbogacona subtelnymi ilustracjami, zawieszonymi między konkretem a poetyką. Ich autorką jest Alicja Rosé, która barwnymi rysunkami przełamuje granice postrzegania "naszych“ i "obcych“, świadomie łączy elementy znane, rozpoznawalne z nieoczywistymi. Podobnie jak bajka Tulli, ilustracje tworzą odrębny świat, trochę przypominający ten prawdziwy, ale także abstrakcyjny i niedosłowny.  

- Książkę przeczytałam z przejęciem i poruszeniem. Autorka odwołuje się do najbardziej gorących społeczno-politycznych problemów. Młodsi czytelnicy będą mogli zrozumieć tę metaforę naszych czasów z pomocą dorosłych. Wspólne rodzinne czytanie może stać się okazją do głębokich rozmów i refleksji o potrzebie wolności i tolerancji, akceptacji odmienności czy przyjmowaniu uchodźców. Agnieszka Carrasco-Żylicz, psycholożka dziecięca