Skrobia ziemniaczana: Co to jest? Jak wpływa na zdrowie?

W Polsce nazwa mąka ziemniaczana, mączka ziemniaczana i skrobia ziemniaczana często są stosowane zamienne, co nie jest poprawne, gdyż produkowane są w zupełnie inny sposób.

Różnica między mąką ziemniaczaną a skrobią

Mąkę ziemniaczaną wytwarza się z gotowanych, całych ziemniaków - są one odparowywane i mielone razem ze skórką. Mąka ziemniaczana jest cięższa od skrobi. Bardzo często stosuje się ją do wypieków, pomaga też zatrzymać wilgotność, np. pieczywa. Znakami rozpoznawczymi mąki ziemniaczanej są charakterystyczny (ziemniaczany) smak oraz sypka konsystencja przypominająca mąkę pszenną.

Skrobię ziemniaczaną pozyskuje się z kolei ze świeżych ziemniaków, które się rozdrabnia i pozyskuje z nich skrobię. Następnie poddaje się ją suszeniu, czyszczeniu oraz przesianiu. Ostatecznie ma postać sypkiego, matowego proszku o białej barwie, bez zapachu i posmaku. Ściśnięta w dłoni charakterystycznie chrzęści. Skrobię wykorzystujemy zazwyczaj do zagęszczania sosów i zup. Ma właściwości podobne do skrobi kukurydzianej.

Skrobia ziemniaczana to doskonałe źródło energii oraz błonnika pokarmowego, który pomaga doskonale wyregulować trawienie. Błonnika potrzebują również bakterie jelitowe, które odpowiadają za odporność oraz układ krążenia i choćby z tych powodów warto włączyć do swojej diety produkty bogate w skrobię. Największe jej ilości znajdziemy w ziemniakach, pieczywie, makaronach i ryżach. Cennej skrobi dostarczą nam także banany, ale tylko te niezbyt dojrzałe. (Przejrzałe zawierają bardzo dużo cukrów prostych). Źródłem skrobi ziemniaczanej jest także fasola.

Skrobia: Ile wolno jej zjeść?

Szacuje się, że każdy zdrowy człowiek powinien w ciągu dnia przyjąć wraz z pożywieniem około 20 g skrobi opornej. Jej nadmiar, czyli spożycie powyżej 40-60 g, może dać efekt odwrotny do zamierzonego i spowodować spore problemy z układem pokarmowym. Jeśli zjemy za duże ilości skrobi, możemy liczyć się z wystąpieniem biegunki, wzdęć i gazów.

Wpływ skrobi na nasze zdrowie

Codzienne przyjmowanie zalecanej dawki skrobi to świetny sposób, aby skorzystać z jej prozdrowotnego działania i wspomóc układ pokarmowy, odporność, a także serce i cały układ krążenia.

Jednak pamiętaj, że skrobia to wielocukier. Składa się z amylozy i amylopektyny, które zbudowane są z reszt glukozowych. Najlepszy sposób na to, aby dostarczyć do swojego organizmu odpowiednie ilości skrobi ziemniaczanej, to dieta bogata w węglowodany. Należy tylko pamiętać, aby przyjmować ją w odpowiedniej postaci, by finalnie korzystnie wpływała na pracę całego organizmu.

Trawienie skrobi zaczyna się już w przewodzie pokarmowym. Kiedy dotrze do jelit, zmienia się w glukozę i trafia do krwiobiegu. Produkty bogate w skrobię, jak np. ziemniaki, zaleca się gotować w dużej ilości wody. W ten sposób kleikuje się skrobię, a tym samym staje się ona czystą energią.

Jeśli cząsteczki skrobi się nie skleją, enzymy trawienne nie będą mogły jej rozłożyć i powstanie tzw. skrobia oporna. Z jej obecności skorzystają przede wszystkim jelita i bytujące tam bakterie. Ten rodzaj skrobi zmienia się w błonnik pokarmowy, który nie tylko wspomaga układ trawienny i działa jak "szczotka", która oczyszcza jelita, ale przede wszystkim odżywia bakterie jelitowe, które regulują procesy trawienne zachodzące w organizmie oraz wzmacniają odporność. Dodatkowo obniża poziom cholesterolu, dzięki czemu chroni przed chorobami układu krążenia, m.in. miażdżycą, reguluje poziom cukru, a tym samym zalecana jest w profilaktyce cukrzycy. Ponadto chroni przed rozwojem zmian nowotworowych w jelicie grubym.

Zalety skrobi

Obecność w naszej diecie produktów bogatych w skrobię ziemniaczaną, sprawia, że substancje odżywcze oraz witaminy dostarczane wraz z pożywieniem są znacznie lepiej przyswajane przez nasz organizm.

Ponadto, kwas masłowy, który powstaje w jelitach w wyniku fermentacji skrobi, obniża pH treści jelitowej. Tym samym produkty bogate w skrobię są bezpieczne dla osób, które zmagają się chorobą wrzodową lub zespołem jelita drażliwego.