Czego senior nie może wyrzucać? Te dokumenty mogą się jeszcze przydać
Seniorzy przechowują w domu mnóstwo dokumentów - osobistych, emerytalnych, z ZUS-u, dokumentację medyczną i prawniczą. Większość z nich przetrzymuje je całymi dekadami, bojąc się je wyrzucić. Jakich dokumentów nie powinni się pozbywać, a jakie warto jednak zniszczyć?
Tych dokumentów senior nie powinien wyrzucać. Mogą się przydać
Dokumenty, których wszyscy, także seniorzy nie powinni się pozbywać to te o charakterze trwałym - dokumenty osobiste i formalne. Dziś są one w większości wydawane i duplikowane elektronicznie, ale kiedyś dostępne były tylko w formie papierowej. Chodzi o:
- świadectwa szkolne i dyplomy - seniorom nie przydadzą się już do rekrutacji czy udowodnienia zdobytego wykształcenia, ale mogą być potrzebne np. przy ponownym przeliczeniu świadczenia i zwiększeniu jego kwoty,
- akty urodzenia i małżeństwa - dokumenty potwierdzające stan cywilny, tożsamość oraz różnego rodzaju prawa,
- umowy o pracę oraz świadectwa pracy,
- polisy ubezpieczeniowe - w szczególności te, które dotyczą długoterminowych ubezpieczeń,
- pełna dokumentacja medyczna - przydatna w przypadku procesu leczenia i diagnostyki,
- umowy kredytowe oraz dowody spłaty rat,
- dokumenty dotyczące własności nieruchomości - jak akty własności czy umowy dotyczące przydziału mieszkania.
Seniorzy nie powinni także wyrzucać niektórych rachunków domowych. Chodzi głównie o te dotyczące:
- opłat za media,
- opłat za czynsz,
- opłat za prąd i gaz,
- opłat za telefon oraz internet,
- opłat za inne istotne usługi.
Rachunki związane z opłatami za media powinny być przechowywane przez trzy lata. Wynika to z przepisów o przedawnieniu roszczeń finansowych, które dają usługodawcom czas na ewentualne dochodzenie należności. Ważne jest jednak, by liczyć ten okres od momentu dokonania opłaty, a nie od daty wystawienia rachunku.
Seniorzy powinni także przechowywać dokumenty podatkowe, takie jak zeznania podatkowe, PIT-y czy istotne faktury. Te dokumenty powinny być przechowywane przez pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
W przypadku dokumentów składanych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych okres ich przechowywania zależy od daty ich złożenia. Dokumenty złożone po 1 stycznia 2012 roku należy przechowywać przez pięć lat, natomiast te sprzed tej daty - przez 10 lat. Dokumenty te są wyjątkowo istotne i kluczowe w przypadku przeliczania świadczeń.
Seniorzy nie powinni także wyrzucać istotnej dokumentacji prawniczej. Może być ona zniszczona po dziesięciu latach od momentu jej wytworzenia, ale zgodnie z odpowiednimi przepisami i po wypełnieniu stosownych formalności. Dla bezpieczeństwa, warto jednak mieć ją dobrze zarchiwizowaną w domu nawet po tym terminie.
Zobacz również: Zamieszanie ws. bonu senioralnego. Mamy komentarz KPRM
Jak przechowywać dokumenty, by ich nie zgubić i nie zniszczyć?
Aby zadbać o bezpieczeństwo dokumentów, seniorzy powinni przechowywać je w jednym, dobrze zorganizowanym miejscu, takim jak segregator czy specjalna szuflada. Należy unikaj miejsc, w których papier mógłby zawilgnąć albo ulec uszkodzeniu mechanicznemu - w tym pomoże użycie specjalnych foliowych koszulek.
Dokumenty warto podzielić na kategorie:
- dokumenty osobiste - akty urodzenia, umowy o pracę, świadectwa,
- rachunki i faktury - opłaty za media, telefon, internet,
- dokumenty medyczne - wyniki badań, recepty, dokumentacja medyczna,
- dokumenty finansowe - umowy kredytowe, dowody spłaty rat.
Dokumenty, które nie są nam już potrzebne, możemy oczywiście zniszczyć - najlepszym i bezpiecznym rozwiązaniem będzie użycie niszczarki.
