Domowe rośliny doniczkowe, które szkodzą zwierzętom. Od tych gatunków trzymaj pupili z daleka
Mnogość roślin doniczkowych w domach sprawia, że wnętrza ożywają i nabierają charakteru. Warto pamiętać, że część ulubionych i najpiękniejszych gatunków stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia niektórych członków rodziny, nie tylko tych najmniejszych i najmłodszych, ale także futrzastych. Sprawdź, które rośliny szkodzą zwierzętom domowym.
Alokazja
Roślina należy do gatunku roślin obrazkowatych o filipińskich korzeniach. Porasta głównie tropikalne lasy południowo-wschodniej Azji. Ma pokrój krzewiasty i wyprostowany, a charakteryzuje się strzałkowatymi, ciemnozielonymi liśćmi, które wyrastają ze szczytu łodygi, a jej kwiaty zebrane są w kolbowate kwiatostany.
Trującymi częściami rośliny są liście oraz łodygi. Znajdują się w nich szkodliwie substancje, takie jak:
- kwas szczawiowy,
- nierozpuszczalne kryształy szczawianu wapnia,
- proteinazy.
W trakcie żucia kawałka rośliny przez zwierzę, do jego jamy ustnej uwalnia się materiał drażniący. Niepokojące objawy zatrucia pojawiają się niemal natychmiast. Należą do nich np. odruchy wymiotne, wokalizacja, osłabienie czy drżenie mięśni.
Begonia
W ciągu ostatnich lat begonia zyskała wyjątkową popularność w kraju. Chętnie wybiera się ją jako ozdobę kwietników i ogrodów, a także przydomowych tarasów i mniejszych balkonów. Występuje w ponad 1500 różnych gatunkach oraz odmianach. Naturalnie rośnie w obszarach tropikalnych, z wyłączeniem Australii.
Choć begonia przyciąga wzrok ozdobnymi kwiatami, pod żadnym pozorem nie można dopuścić do niej zwierząt domowych. Zawarte w niej szczawiany powodują szereg podrażnień u zwierząt. Ich objawy zauważymy zwłaszcza w obrębie pysku i przełyku. Występują także wymioty, trudności z połykaniem oraz nasilone ślinienie się. Do najbardziej niebezpiecznych należą również drgawki oraz zaburzenia pracy serca.
Filodendron
Naturalnym środowiskiem filodendronów są tropikalne lasy Ameryki Środkowej oraz Południowej. W Polsce chętnie uprawia się je jako rośliny doniczkowe. Wybiera się je głównie przez wzgląd na duże i zielone liście, które mogą być matowe, welwetowe lub błyszczące. Zdarza się, że roślina wypuszcza także kwiaty o nietypowym kwiatostanie, przypominającym nieco kolbę. W warunkach domowych zdarza się to jednak wyjątkowo rzadko.
Warto wiedzieć, że wszystkie odmiany rośliny są trujące. Zawierają w sobie kryształy szczawianu, powodujące oparzenia jamy ustnej nie tylko u psów, ale także kotów i innych zwierząt domowych. Zjedzenie nawet najmniejszego kawałka powoduje wzmożone ślinienie się oraz widoczne problemy z oddychaniem i przełykaniem.
Gwiazda betlejemska
Wilczomlecz nadobny, zwany również poinsecją lub gwiazdą betlejemską, to kwiat, który pochodzi z okolic Gwatemali oraz Meksyku. Najczęściej gości w domach w okresie Bożego Narodzenia, zdobiąc świąteczne stoły oraz stroiki. Uprawiana w doniczce może osiągnąć nawet 50 cm wysokości. Jej przylistki, zwane także liśćmi podkwiatostanowymi, na pierwszy rzut oka przypominają kwiat, gdyż przybierają kształt rozet.
Poinsecja zawiera w sobie trujący sok mleczny, którego głównym źródłem są łodygi, liście oraz korzeń. Z tego względu lepiej nie wybierać jej do domu, w którym przebywają małe dzieci lub zwierzęta. Zjedzenie nawet niewielkiego fragmentu liścia prowadzi do silnego podrażnienia przewodu pokarmowego oraz jamy ustnej, a nawet, w trudnych przypadkach, niewydolności nerek.
Kliwia
Głównym atutem tej popularnej rośliny doniczkowej są jej dekoracyjne kwiaty. Dzięki odpowiednim warunkom oraz właściwej pielęgnacji może kwitnąć od lutego, aż do końcówki kwietnia. Zdarza się, że powtarza kwitnienie w okresie jesienno-zimowym. Kwiaty przyjmują barwę żółtą, czerwoną, pomarańczową lub kremową. Kliwia dorasta do ok. 50-60 cm, zachwycając delikatnym zapachem i niezwykłym wyglądem.
Choć przyciąga wzrok, jest rośliną trującą. Zawarte w niej alkaloidy wyrządzają najwięcej szkód zwierzętom domowym. Mogą prowadzić do ostrych biegunek i wymiotów, a także obniżenia ciśnienia krwi oraz arytmii. Zbyt duże ilości rośliny, które przedostaną się do organizmu pupila, mogą stanowić poważne zagrożenie dla jego życia oraz zdrowia.
Sprawdź również: