Kiedy przycinać irysy? Kluczowa może okazać się obserwacja liści

Irysy (kosaćce) to grupa popularnych i lubianych kwiatów, reprezentowana przez ponad 300 gatunków bylin kłączowych i cebulowych. To również, według wielu osób, najpiękniejsze kwiaty późnej wiosny, które zachwycają nie tylko różnorodnością kształtów i kolorów, ale też prostotą w uprawie.

Irysy faktycznie nie są wymagające - jeśli zapewnimy im słoneczne stanowisko i żyzne podłoże, to odwdzięczą się nam feerią barw i długo będą cieszyć oko.

Najbardziej popularne w Polsce są irysy bródkowe i żyłkowane. Warto pamiętać, że w sezonie nie wykopuje się ich kłączy ani cebul - co trzy lata dzieli się jedynie kłącza, usuwając stare środkowe części i sadząc młodsze, zewnętrzne przyrosty.

Pielęgnacja irysów ogranicza się głównie do odchwaszczania - ten zabieg pozwala wierzchołkom kłączy wygrzewać się do słońca. Kwiatów tych nie należy także ściółkować korą ani innym materiałem - najlepiej rozwijają się one bowiem na glebie o odczynie neutralnym i ten rodzaj ochrony, który jednocześnie zakwasza podłoże, nie jest dla nich wskazany.

Gdy irysy kwitną, należy regularnie usuwać przekwitnięte kwiaty.

Cięcia irysów należy dokonać, gdy tylko nadejdą pierwsze przymrozki. W zależności od panujących warunków, będzie to prawdopodobnie koniec października bądź listopad. Gdy wszystkie liście zaczną równomiernie brązowieć, należy je przyciąć na wysokość około 15 centymetrów nad ziemią.

Mimo że to kwiaty są najpiękniejszą częścią irysów, latem nie warto pozbawiać ich zdrowych, zielonych liści. Intensywny kolor i podłużny kształt sprawiają, że wyglądają bardzo dekoracyjnie. Jednocześnie odżywiają roślinę i wspierają jej przygotowanie do zimy.

Zobacz również: Fikusy ruszą z kopyta. Dwa składniki, a liście zakryją łodygę