Mikoryza w uprawie borówki amerykańskiej. Zastosuj ją w marcu, by latem zebrać obfite plony

• Strzępki grzybni ułatwiają roślinom pobieranie wody i składników pokarmowych z gleby, a same otrzymują glukozę, czyli produkt fotosyntezy roślin.
• Grzyby mikoryzowe występują powszechnie w środowisku naturalnym. Jedynym wyjątkiem są ogrody, gdzie mogą ulec zniszczeniu na skutek stosowania nawozów i chemicznych środków ochrony roślin.
• Nie istnieją uniwersalne grzyby, które sprawdziłyby się do wszystkich uprawianych roślin.

Mikoryza to zjawisko często występujące w przyrodzie. Co ciekawe, ma ogromny wpływ na prawidłowy rozwój wielu organizmów. Jego nazwa pochodzi od połączenia dwóch greckich słów, mykes - grzyb, oraz rhiza - korzeń. Dosłownie oznacza grzybo-korzeń, a w rzeczywistości jest formą symbiozy między korzeniami roślin a strzępkami grzybni. Obecnie dotyczy ponad 80% wszystkich gatunków roślin porastających Ziemię.

To zależność obustronnie korzystna, w której grzyby otrzymują od roślin niezbędne substancje pokarmowe, potrzebne im do wzrostu i wegetacji, ułatwiając im w zamian pobieranie wody i składników mineralnych z podłoża. Strzępki grzybni stanowią swego rodzaju przedłużenie systemu korzeniowego roślin. Działanie mikoryzy zauważymy w szybszym i zdrowszym rozwoju nasadów. Uprawiane w ogrodzie gatunki staną się także bardziej odporne na mróz, wysokie temperatury oraz działanie licznych patogenów glebowych.

Sprawdź: Wiosną zrób to z borówką amerykańską. Krzewy będą uginały się od owoców

Popularnym środkiem, który dostaniemy w sklepach ogrodniczych, jest szczepionka mikoryzowa. Jej główne zadanie polega na dostarczaniu do gleby pożytecznych rodzajów grzybów. Najczęściej mają one postać strzępek grzybni lub zarodników grzybów. Szczepionka dostępna jest w dwóch formach, jako płynna zawiesina oraz proszek. Udowodniono, że większą skuteczność wykazuje wersja w płynie i to właśnie ją polecają ogrodnicy.

Mikoryzę możemy podzielić na trzy główne rodzaje, a każdy dedykowany jest innym gatunkom roślin. Choć największą popularnością cieszą się te przeznaczone do iglaków oraz roślin wrzosowatych, nie brakuje także preparatów do drzew liściastych, trawników, róż czy kwiatów ozdobnych. Czym różnią się poszczególne formy?

• Mikoryza ektotroficzna

Rodzaj zewnętrzny, w którym strzępki grzybni wytwarzają swego rodzaju sieć wokół korzeni rośliny. Grzybnia pełni funkcję korzeni włośnikowych, które z czasem zaczynają zanikać.

• Mikoryza endotroficzna

Tzw. wewnętrzna, w której grzyby wnikają przez ściany komórkowe do wnętrza tkanek korzeni. Najczęściej wybiera się ją do przydomowych upraw, gdyż sprawdzi się do wielu gatunków.

• Mikoryza ektendotroficzna

Powstała z połączenia mikoryzy ektotroficznej oraz endotroficznej. Strzępki grzybni oplatają korzenie oraz wnikają bezpośrednio do wnętrza tkanek. Ten rodzaj mikoryzy jest dedykowany przede wszystkim gatunkom kwasolubnym.

Sprawdź: Borówka amerykańska: Właściwości, zastosowania i uprawa

Warto wiedzieć, że wszędzie tam, gdzie człowiek decyduje o uprawianych gatunkach, mikoryza nie występuje naturalnie. Staje się to szczególnie niebezpieczne dla ogrodników decydujących się na posadzenie borówki amerykańskiej. Roślina posiada wyjątkowo płytki i delikatny system korzeniowy, który nie wytwarza włośników niezbędnych do pobierania z podłoża wody i soli mineralnych.

W pielęgnacji borówki amerykańskiej najlepiej sprawdzi się mikoryza ektendotroficzna, która nie tylko stworzy wokół korzeni tzw. opilśnię, ale także wniknie do komórek roślinnych. To przełoży się na wydajniejsze pobieranie z gleby potrzebnych substancji. Na listę korzyści wynikających ze stosowania mikoryzy do borówki amerykańskiej warto wpisać także:

• zwiększenie odporności rośliny na dynamiczne zmiany zachodzące w środowisku naturalnym, m.in. suszę oraz nieodpowiedni odczyn gleby;
• stworzenie mechanicznej bariery dla patogenów, co wpływa na zdrowszy rozwój borówki amerykańskiej;
• wpłynięcie na polepszenie struktury oraz natlenienia gleby na skutek wydzielania specjalnych substancji przez grzyby mikoryzowe;
• zmniejszenie częstotliwości stosowania nawozów mineralnych oraz środków do ochrony roślin;
• poprawę jakości oraz obfitości przyszłych plonów.

Sprawdź: Borówka amerykańska: Co trzeba o niej wiedzieć?

Pierwszym terminem, w którym z powodzeniem możemy zastosować mikoryzę w uprawie borówki amerykańskiej, jest marzec. Zabieg przyjmie się także w kwietniu i maju, a także jesienią - od września do listopada. Warunki pogodowe panujące o tych porach roku sprzyjają prawidłowemu rozrastaniu się grzybni. Okazuje się, że istnieje również możliwość aplikacji mikoryzy latem. Należy jednak mieć na uwadze, że roślina będzie potrzebowała wtedy regularnego oraz obfitego nawadniania. Zima to jedyny okres, w którym bezwzględnie nie powinno się szczepić borówki mikoryzą.

Ogrodnicy doradzają, by mikoryzę zastosować na młode korzenie borówki amerykańskiej, a najlepiej w momencie jej sadzenia. Jak to zrobić? Zaczynamy od wyjęcia rośliny z doniczki oraz namoczenia jej bryły korzeniowej w specjalnym roztworze mikoryzowym. W kolejnym kroku umieszczamy ją w wykopanym wcześniej dołku i dokładnie zasypujemy ziemią. Na koniec roślinę podlewamy.

Czy można zaaplikować mikoryzę borówkom już rosnącym w ogrodzie? Istnieje specjalny sposób, który pozwoli przeprowadzić ten zabieg bez narażania rośliny. Wystarczy, że wykonamy niewielkie otwory w podłożu otaczającym roślinę, a następnie wprowadzimy roztwór do gleby jak najbliżej korzeni, a następnie dokładnie podlejemy borówkę. Pamiętajmy, że bezpośrednio po aplikacji mikoryzy należy całkowicie wstrzymać się z nawożeniem zasilaczami mineralnymi na minimum dwa miesiące.

Sprawdź również:

Czym zakwasić ziemię pod borówkę amerykańską? Ważny zabieg przed sadzeniem i w trakcie uprawy

Jak siać ogórki? Skuteczne metody, przesądy i ciekawostki