Może kwitnąć nawet przez cały rok. Roślinę nazywa się „złotą świecą”
Oto wieloletnia roślina, która przy odpowiedniej pielęgnacji jest w stanie kwitnąć miesiącami. Przyciąga spojrzenia okazałymi, długimi kwiatostanami, które rozbudzają wyobraźnię. Właśnie one sprawiły, że okaz ten doczekał się wielu finezyjnych nazw używanych w mowie potocznej. Złota świeca, roślina krewetkowa, a nawet lizak… Poznaj tajniki uprawy, aby wprowadzić egzotyczny akcent do swojego wnętrza.
Pachystachys lutea — co warto wiedzieć?
Pachystachys lutea, nazywany też pachystachysem żółtym to roślina pochodząca z Ameryki Południowej, często spotykana w Brazylii oraz Peru. W środowisku naturalnym występuje pod postacią niewysokiego (około metrowego), słabo rozgałęzionego krzewu o luźnym pokroju. Bez obaw, w uprawie domowej zwykle osiąga wysokość 40-60 cm, więc nie trzeba się obawiać nadmiernego rozrostu i opanowania całego pomieszczenia.
Dekoracyjnie wyglądają już same liście — owalne, ostro zakończone w kolorze intensywnej zieleni. Miłośnicy roślin doniczkowych decydują się na uprawę jednak głównie ze względu na wyjątkowe kwiatostany. Białe, rurkowate kwiaty wyrastają z żółtych przylistków, które często utożsamiane są właśnie z kwiatostanami. Całokształt składa się na nietuzinkowy wygląd rośliny, przez który w mowie potocznej najczęściej bywa określana mianem złotej świecy.
Kiedy kwitnie pachystachys lutea? To roślinny długodystansowiec
Jeśli zostaną spełnione wymagania rośliny, pachystachys żółty będzie kwitnąć przez większą część roku — od kwietnia do nawet listopada. Zdarza się jednak, że kwiaty cieszą swoją obecnością przez cały rok, choć jest ich mniej. Pełnia kwitnienia przypada zazwyczaj na lipiec. Kluczowym zabiegiem dla uzyskania najbardziej spektakularnych efektów jest przycinanie okazu po przekwitnięciu. Pędy skraca się przynajmniej o 1/3 długości, niektórzy zalecają bardziej radykalne cięcie i skrócenie nawet o połowę. W ten sposób również jesteśmy w stanie zapanować nad rozmiarem rośliny i zadbać o jej higienę poprzez wyeliminowanie suchych i chorych pędów. Należy wspomnieć, że mimo okazałego wyglądu, kwiaty nie wydzielają zapachu.
Wymagania niebanalnej rośliny
Pachystachys lutea uważany jest za okaz średnio trudny w uprawie. Konieczne jest dokładne przeanalizowanie i spełnienia jego wymagań. Niedociągnięcia w tej dziedzinie będą bowiem skutkować słabszym kwitnieniem.
Jednym z podstawowych aspektów jest żyzne i przepuszczalne podłoże. Złota świeca zalicza się do roślin kwasolubnych, dlatego w okresie wegetacyjnym zaleca się co dwa tygodnie dokarmiać ją dedykowanym do takich kwiatów nawozem. Regularne, umiarkowane podlewanie miękką wodą pozwoli utrzymać wilgotność gleby bez ryzyka przelania rośliny.
Pachystachys żółty jest ciepłolubny. Lubi jasne stanowiska, do których dociera rozproszone światło. Optymalna temperatura mieści się w przedziale 18-24°C. Co roku wymaga ona również przesadzania — najlepiej na początku sezonu wegetacyjnego.
