Oto idealne towarzystwo dla iglaków. Śmiało konkuruje z nudnymi żywopłotami
Laurowiśnia wschodnia coraz częściej widoczna w polskich ogrodach i nie ma co się temu faktowi dziwić. Śmiało może konkurować z rodzimymi żywopłotami, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby zasadzić ją albo w towarzystwie innych roślin, albo jako soliter. Uprawa laurowiśni jest banalna, a zainwestowanie w nią na pewno zaprocentuje. Nie jesteście przekonani? Oto kilka faktów, które mogą was do niej zachęcić.
Laurowiśnia wschodnia. Garść przydatnych faktów
Laurowiśnia wschodnia zaliczana jest do szerokiej rodziny roślin różowatych i w naturalnych warunkach występuje w Azji oraz na Bałkanach. Choć w stanie dzikim nie jest odporna na mróz, to odmiany ogrodowe bez problemu przetrwają zimę. Jak poznać laurowiśnię? Jej liście są lancetowate z ostrym zakończeniem i swoim wyglądem przypominają te rosnące na wawrzynie. Największą ozdobą rośliny są kwiaty, które zebrane są w wyniesione ku górze grona. Nie dość, że okazale prezentują się na laurowiśni, to na dodatek wydzielają przyjemny i intensywny zapach. Pośród liści późnym latem pojawiają się drobne kuliste owoce, które są trujące.
Jakie wymagania ma laurowiśnia?
Laurowiśnia wschodnia zaliczana jest do tzw. żelaznych roślin, ponieważ nie ma zbyt wygórowanych wymagań uprawowych. Idealnie sprawdzi się zarówno w pełnym słońcu, jak i w nieco zacienionych miejscach ogrodu. Ponadto nie ma specjalnych potrzeb dotyczących gleby - można ją uprawiać na ziemiach żyznych, ale najlepiej sprawdza się tam, gdzie podłoże jest przepuszczalne. Jedyne, co może być przeszkodą dla bujnego wzrostu laurowiśni są gleby zbite, które sprawią, że nie będzie atrakcyjnie prezentowała się w ogrodzie.
Jak sadzić laurowiśnię wschodnią?
Sadzenie laurowiśni nie jest czynnością skomplikowaną, wystarczy wykopać dołek, ale musi być dwukrotnie większy niż średnica bryły korzeniowej sadzonki. Laurowiśnia ma tendencję to nadmiernego rozrostu gałęzi, więc trzeba przemyśleć jej umieszczenie w ogrodzie. Gdy chcemy w przyszłości wyhodować gęsty szpaler żywopłotu, warto umieszczać je ok. 80 cm od siebie.
Laurowiśnia wschodnia to również wdzięczne towarzystwo dla azalii, różanecznika, a także iglaków. Jeśli preferujemy stworzenie kolekcji atrakcyjnych roślin, to opisywany krzew musi znaleźć się w odległości minimum metra od innych ogrodowych okazów.
Pielęgnacja laurowiśni
Pielęgnacja laurowiśni jest banalna. Wystarczy ją podlewać raz na jakiś czas, ale tylko dopiero wtedy, gdy jej podłoże całkowicie przeschnie. Ten sposób zapobiegnie rozwojowi chorób grzybowych. Warto również po posadzeniu drzewka zaściółkować podłoże - to sprytny patent na zatrzymanie wilgoci w glebie.
Warto pod koniec lata zaaplikować nawóz obfitujący w potas, co sprawi, że laurowiśnia będzie bardziej odporna na mrozy zimą.
Może cię zainteresuje:
