Przekąska na długowieczność. Ale jest jeden warunek

Popcorn to przekąska znana ludzkości od tysięcy lat - jego historia sięga aż 3600 roku p.n.e. Pierwszymi, którzy docenili jego smak i właściwości, byli mieszkańcy starożytnego Meksyku, choć popularność popcorn zdobył dopiero w latach 90. XIX wieku, kiedy Charles Cretors wynalazł maszynę do jego przygotowywania. Dziś popcorn to jedna z najbardziej rozpoznawalnych przekąsek na świecie - trudno wyobrazić sobie bez niej wieczór filmowy. Ale czy naprawdę warto go jeść? Sprawdzamy.

Ziarna kukurydzy skrywają wiele cennych właściwości zdrowotnych, które sprawiają, że popcorn może być nie tylko smaczną, ale i pożywną przekąską. Przede wszystkim są one bogatym źródłem błonnika - w 100 gramach znajduje się go aż 10-14 gramów. Błonnik wspomaga trawienie, zapewnia dłuższe uczucie sytości i korzystnie wpływa na pracę jelit. Co więcej, kukurydza przeznaczona do produkcji popcornu zawiera więcej związków fenolowych niż inne jej odmiany.

Te naturalne przeciwutleniacze pomagają neutralizować wolne rodniki, zmniejszają stany zapalne, spowalniają procesy starzenia oraz mogą wspierać zdrowie serca i układu krążenia. Regularne spożywanie popcornu w zdrowej formie może więc obniżać ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, nadciśnienia, a nawet cukrzycy typu 3.

Dodatkowo, ziarna kukurydzy dostarczają cennych mikroelementów, takich jak witaminy z grupy B (B1, B3), magnez czy mangan. W porównaniu do wielu innych słonych przekąsek, popcorn, pod warunkiem że jest przygotowany w zdrowy sposób, zdecydowanie wyróżnia się na tle konkurencji.

Popcorn może stać się zdrową przekąską, o ile zrobimy go sami i z dodatkiem niewielkiej ilości oleju. Często produkty, które możemy kupić w sklepach, w składzie mają o wiele więcej składników niż tylko tłuszcz i ziarna kukurydzy. Konserwanty, wzmacniacze smaku, słodkie polewy czy dodatek sporej ilości tłuszczów nasyconych sprawia, że przekąska ta jest nie dość, że niezdrowa, to dodatkowo mocno kaloryczna.

Z tego powodu warto postawić na popcorn zrobiony samodzielnie. Przygotowanie go jest bardzo proste i nie wymaga wielu składników. Wystarczy garnek z przykrywką, odrobina tłuszczu oraz ziarna kukurydzy. Należy je uprażyć pod przykryciem, a kiedy zaczną strzelać, lekko wstrząsać garnkiem, aby się nie przypaliły. Jeśli lubimy bardziej intensywne smaki, możemy dodatkowo posypać go ulubionymi przyprawami, jak chilli czy czosnek granulowany albo ziołami. Dzięki różnym sposobom przygotowania na pewno szybko nam się nie znudzi.

Popcorn to często ulubiony smakołyk osób na diecie. 100 g ziaren kukurydzy dostarcza ok. 375 kcal. Po uprażeniu ich objętość jednak mocno się zwiększa, przez co do uzyskania pełnej miski popcornu będziemy potrzebować jedynie 30-40 g ziaren. Szklanka domowego popcornu bez dodatku tłuszczu ma ok. 30 kcal. To bardzo mało w porównaniu do kaloryczności np. chipsów.

Osoby, które się odchudzają, muszą pamiętać o tym, że to nie pora oraz rodzaj jedzenia odpowiada za efekty, a ilość kalorii, które przyjmujemy każdego dnia. Z tego powodu nie można powiedzieć, kiedy najlepiej jeść popcorn oraz jaka porcja nie popsuje naszej diety. Jest to jednak godny zamiennik dla wielu popularnych słonych przekąsek, które przewyższają popcorn zawartością niezdrowych tłuszczów oraz dodatków.

Popcorn nie sprawdzi się jednak w każdym przypadku. Przede wszystkim uważać na niego muszą rodzice małych dzieci - może on stanowić zagrożenie poprzez zadławienie. Odradza się go również osobą z chorobami dziąseł oraz noszącym aparaty ortodontyczne. Twarde łuski popcornu mogą utknąć między zębami, a także powodować podrażnienia jamy ustnej oraz zwiększyć ryzyko infekcji.

Choć rzadko się to zdarza, niektórzy mogą być uczuleni na kukurydzę. W takiej sytuacji popcorn nie jest przekąską dla nich. Niewskazane jest spożywanie popcornu przy dietach niskosodowych oraz niskotłuszczowych - to dotyczy jednak tylko przekąski kupowanej w sklepie, która jest bogata w tłuszcze sól oraz sztuczne dodatki.

Z popcornu zrezygnować powinny osoby, cierpiące na dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Jest to smakołyk, który ma całkiem sporo błonnika nierozpuszczalnego, którego duża dawka może nasilać objawy zespołu jelita drażliwego oraz refluksu żołądkowo-przełykowego, a także podrażniać jelita, co jest niewskazane przy chorobach zapalnych jelit.