Te kwiaty cebulowe przezimują w ogrodzie. Nie musisz wykopywać ich jesienią
Istnieją gatunki roślin, które mogą bezpiecznie przezimować w polskich warunkach klimatycznych. Nie wymagają jesiennego wykopywania – wystarczy zapewnić im odpowiednią glebę, nawóz i zabezpieczenie przed chłodem. Sprawdź, które kwiaty cebulowe z powodzeniem przetrwają nadchodzący sezon jesienno-zimowy. Dowiedz się, jak odpowiednio je zabezpieczyć, by ponownie cieszyły wzrok w nowym sezonie.
Spis treści:
Cebulica syberyjska
Cebulica kwitnie przed dwa miesiące - w marcu i kwietniu. Wyróżnia się dzwonkowatymi kwiatami o intensywnie niebieskim kolorze. Zazwyczaj wyrastają one w gronach, na szczycie cienkiego pędu. Chętnie odwiedzają ją owady z rodziny pszczołowatych, gdyż należy do jednych z pierwszych roślin miododajnych w danym sezonie.
Do uprawy wymaga żyznej i przepuszczalnej gleby oraz wilgotnego stanowiska. Najlepiej rozwija się w słońcu lub miejscu półcienistym. Cebule kwiatu wysadzone we wrześniu mogą pozostać w jednym miejscu przez kilka lat. Jest przykładem ciekawszych roślin cebulowych zimujących w gruncie, a najczęściej wykorzystuje się ją do ozdoby rabatek i skalniaków.
Czytaj także: Posadź je teraz, a wiosną ogród zakwitnie
Hiacynt wschodni
To kwiaty zachwycające kolorami, odmianami i słodkim zapachem. Ich nazwa wywodzi się od greckiego boga Hyakinthosa. W Polsce najbardziej znaną odmianą zimującą jest hiacynt wschodni. Kwitnie w kwietniu i osiąga wysokość ok. 30 cm. Jego kwiaty przybierają barwę żółtą, niebieską, fioletową, różową lub czerwoną.
Najlepiej rośnie w żyznej, próchniczej i przepuszczalnej glebie. Warto zapewnić mu stanowisko nasłonecznione. Lepiej wykluczyć zacienione zakamarki ogrodu. Nie lubi zbyt częstego podlewania - w permanentnie wilgotnych warunkach dochodzi do szybkiego gnicia korzeni. Do uprawy najlepiej sprawdzi się mieszanka piasku, gliniastej ziemi i dojrzałego kompostu.
Hiacynty wysadza się na przełomie września i października. Ważne, by pokrywająca cebulkę warstwa ziemi odpowiadała jej średnicy. Specjalne odmiany można hodować zimą w domowej przestrzeni. Wybiją się już w temperaturze 10 st. C. Nadają się do całorocznej uprawy w specjalnych skrzynkach i kuwetach, które wystawiamy na taras lub balkon. Ważne, by w zimie osłonić je od wiatru, śniegu oraz deszczu.
Kosaciec żyłkowany
W polskich warunkach klimatycznych uprawia się dwa gatunki kosaćców. Należą do nich kosaciec holenderski oraz żyłkowany. Najczęściej spotykanym w ogrodach jest właśnie kosaciec żyłkowany. Zakwita pod koniec marca lub na początku kwietnia, ciesząc oczy liliowymi, błękitnymi lub niebieskimi kwiatami. Osiąga całkowitą wysokość 12-20 cm.
Optymalnym miejscem do uprawy są stanowiska słoneczne, choć poradzi sobie także w półcieniu. Najlepiej przyjmuje się w glebach średnio ciężkich, wapiennych i umiarkowanie suchych. Jeśli jeszcze nie mamy go w swoim ogrodzie, warto wykorzystać nadchodzącą jesień, która jest idealnym momentem sadzenia. Cebule zimującego w ziemi kosaćca żyłkowanego wsadza się do gruntu w połowie września. W jednym miejscu może przetrwać 2-3 lata. Po tym okresie należy przesadzić go na inne stanowisko.
Szachownica cesarska
Należy do rodziny liliowatych, a naturalnie występuje na obszarach południowej Azji. W Polsce traktuje się ją jako roślinę ozdobną. Szachownica osiąga wysokość do 1 metra i wyróżnia się charakterystyczną "czupryną". Tworzą ją ciemno-pomarańczowe, pomarańczowe lub żółte kwiatostany umieszczone na samym szczycie sztywnej łodygi.
Kwitnie na przełomie marca oraz kwietnia i jest rośliną silnie trującą. Wszelkie prace pielęgnacyjne zaleca się wykonywać wyłącznie w rękawicach ogrodniczych. Do uprawy wymaga przepuszczalnej i żyznej gleby. Najlepiej posadzić ją na stanowisku słonecznym i umiarkowanie wilgotnym. Cebule rośliny wysadza się wraz z końcówką sierpnia lub na początku września.
Choć jej wygląd stanowi wspaniałą ozdobę rabat i trawników, sam kwiat wydziela przykrą i odpychającą woń. Szachownica cesarska z powodzeniem może przezimować w glebie. Należy jednak pamiętać, by nie przesadzać jej częściej niż co 3-4 lata.
Jak zabezpieczyć cebulki zimujące w gruncie?
Dla tych gatunków roślin zimujących groźniejsze od niskiej temperatury są częste opady deszczu lub śniegu. Aby umożliwić im przetrwanie nieprzyjaznych miesięcy, warto zainwestować w przepuszczalne podłoże lub wykonanie dobrego drenażu w ciężkiej glebie. Wymienione rośliny cebulowe dobrze zniosą ostrzejsze zimy i wahania temperatur, jeśli zapewnimy im ocieplającą okrywę, np. z kompostu na bazie liści. Wierzch okrywy dobrze jest zabezpieczyć gałązkami drzew iglastych, pamiętając o ściągnięciu ich wczesną wiosną.
Sprawdź również:
