Cellulit, choć w prawidłowym rozumieniu tego słowa nie jest chorobą, stanowi istotny element przyczyniający się do obniżenia naszej samooceny, unikania letnich sukienek oraz strojów kąpielowych.
Cellulit dotyka obecnie około 85% kobiet w Polsce oraz na świecie. W ciągu ostatnich lat obserwuje się tendencję spadkową, w której objawy zgłaszają nawet nastolatki. Mechanizm odpowiedzialny za powstawanie cellulitu opiera się na gromadzeniu toksycznych substancji różnego pochodzenia w obrębie podskórnej tkanki tłuszczowej, za którą, zgodnie z gradientem stężeń podąża woda, doprowadzając do obrzęku i powstania widocznych gołym okiem nierówności pod skórą (tzw. skórka pomarańczowa).
Przyczyn takiego stanu rzeczy upatruje się między innymi w złych nawykach żywieniowych, w których w codziennej diecie przeważają produkty bogate w tłuszcz i węglowodany, konserwanty, substancje hormonalne, są natomiast ubogie w składniki mineralne oraz witaminy. Nadmiar tłuszczu odkłada się w tkance tłuszczowej powodując przerost jej komórek oraz wzrost masy ciała. Problem diety dotyczy również rodzaju oraz ilości spożywanych płynów. Najlepszym źródłem do zaspokojenia pragnienia powinna być czysta, źródlana, niegazowana woda. Zdecydowanie odradza się spożywanie nadmiernej ilości kawy, napojów słodzonych (soki, coca-cola), alkoholu. Kolejnym elementem jest zwiększenie aktywności fizycznej.
Wpływa ona na dobrostan skóry i całego ciała dwojako. Po pierwsze pozwala skutecznie zredukować masę ciała, po drugie poprawia ukrwienie skóry i tym samym eliminację toksycznych substancji zgromadzonych w podskórnej tance tłuszczowej. Ważne jest również zaburzenie gospodarki hormonalnej u kobiet w okresie około menopauzalnym, w ciąży lub stosujących doustną antykoncepcję charakteryzujący się nadmiarem estrogenów, który sprzyja zatrzymywaniu wody w organizmie i tym samym nasila obrzęk tkanki podskórnej. Wyjaśnia to również większość przypadków cellulitu u kobiet niż u mężczyzn, u których główną grupą hormonów płciowych są androgeny.
Oczywistym jest jak należy postępować, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo rozwoju cellulitu. Jak w takim razie radzić sobie, gdy już się pojawi?
Podstawą postępowania, bez której żadna z metod farmakologicznych lub inwazyjnych nie poskutkuje, opiera się na tych samych elementach, co profilaktyka. Należy zmodyfikować dotychczasową dietę oraz ściśle jej przestrzegać i dostosować stopień aktywności fizycznej do sytuacji oraz swoich możliwości. Ponadto w walce z cellulitem można zastosować poniższe metody.
1. Picie dużej ilości wody (z uwzględnieniem stanu zdrowia i ewentualnych przeciwwskazań), do około 2 litrów na dobę.
2. Przyjmowanie pierwiastków śladowych, których obecność ułatwia metabolizm i eliminację toksycznych substancji (chrom, selen, cynk, krzem).
3. Regularne picie zielonej herbaty.
4. Przyjmowanie doustne nasion lnu, które oczyszczają wnętrze przewodu pokarmowego.
5. Regularne przyjmowanie oliwy z oliwek (np. w świeżych sałatkach), nasion jabłek, wyciągu z winogron oraz czarnej porzeczki, które wykazują działanie oczyszczające oraz poprawiające krążenie krwi w obrębie tkanki podskórnej.
6. Stosowanie okładów oraz kremów zawierających zieloną herbatę, pierwiosnek lekarski, rokitnik zwyczajny, które działając miejscowo poprawiają ukrwienie skóry oraz ułatwiają jej oczyszczanie z nadmiaru substancji toksycznych.
7. Inwazyjne usuwanie tkanki tłuszczowej metodą chirurgiczną, stosowane wyłącznie w przypadku znacznego nagromadzenia tkanki tłuszczowej. Jest to metoda niezwykle pracochłonna i wymaga doświadczonego personelu medycznego.
8. Elektrolipoliza. Polega na traktowaniu podskórnej tkanki tłuszczowej impulsami elektrycznymi, których źródło znajduje się poza organizmem pacjenta, tym samym nie wymaga zabiegu chirurgicznego. W przeciwieństwie do procedur inwazyjnych może być stosowana już w przypadku niezbyt nasilonych zmian.
Obecnie na polskim oraz światowym rynku istnieje szeroki wybór metod walki z cellulitem. Te naprawdę skuteczne dostępne są wyłącznie w pełni wykwalifikowanym i wyposażonym gabinecie kosmetycznym. Konkretna procedura lecznicza nie może być wybrana w sposób przypadkowy, każda powinna być dostosowana do konkretnego pacjenta. Tylko wówczas możemy oczekiwać zadowalających i długotrwałych efektów.
Autor: Anna Lulińska
