Bezcenny lek

W naszym ciele nieustannie wre praca. Do wszystkich komórek naszego ciała musi być ciągle dostarczany tlen i składniki odżywcze. Przenosi je krew nieustannie płynąca przez żyły i tętnice.

W skład krwi wchodzi osocze, czerwone ciałka (erytrocyty), białe ciałka (leukocyty) i płytki (trombocyty). Jedna jej kropla to około 250 mln komórek. Nowe powstają w szpiku kostnym, a zużyte niszczone są w śledzionie. Ilość krwi w organizmie człowieka uzależniona jest od masy jego ciała. Osoba ważąca 70 kg ma jej około 5 litrów.

Najgrubszymi naczyniami są tętnice, którymi krew wypływa z serca. One rozprowadzają ją po całym ciele. Ich ściany są grube i elastyczne, muszą sprostać ciśnieniu, z jakim serce wyrzuca krew za każdym uderzeniem. Tętnice rozgałęziają się, tworząc mniejsze naczynia, zwane tętniczkami. Dzielą się wielokrotnie, tworząc siatkę drobniutkich naczyniek, zwanych włosiczkami. Doprowadzają one krew wprost do narządów. Przez ich cieniutkie ściany dokonuje się wymiana - pożywienie i tlen przenikają do komórek, a z komórek przedostają się do krwi zbędne produkty przemiany materii. Włosiczki zbiegają się ponownie, tworząc większe naczyńka żylne. Te z kolei łączą się w duże żyły, którymi krew wędruje z powrotem do serca. Na tym etapie swojej wędrówki ma ona niskie ciśnienie, dlatego ściany żył są bardziej wiotkie i cieńsze niż ściany tętnic. Krew przepływa przez nie powoli.

Choroby krwi

Najczęstsze i najtrudniejsze do wyleczenia to anemia, białaczka i hemofilia.Hemofilia jest chorobą krwi, w której jedno z białek osocza, odpowiedzialne za krzepliwość krwi, występuje w organizmie chorego w niewielkich lub niemal zerowych ilościach. Skaleczenie się człowieka chorego na hemofilię powoduje krwawienie, które nie jest ani mocniejsze, ani bardziej intensywne, niż u innych ludzi. Z reguły jednak trwa znacznie dłużej, ponieważ krew nie jest w stanie utworzyć odpowiednio solidnego zakrzepu. Krwawienia mogą trwać nawet kilka dni. Niektóre krwotoki występują jako skutek zranień lub uszkodzeń skóry. Hemofilik jest także narażony na krwotoki wewnętrzne, powstające często samoistnie lub na skutek niewielkich nawet obrażeń fizycznych. Do dziś medycyna nie zna skutecznego sposobu wyleczenia chorego z hemofilii. Istnieje natomiast wiele środków farmakologicznych (głównie krwiopochodnych), umożliwiających czasowe podwyższenie krzepliwości krwi u chorego.

Anemię powoduje m.in. niedobór żelaza, witaminy B12 lub B9, a także czynniki zewnętrzne (urazy). U chorego wyraźnie zmniejsza się liczba czerwonych krwinek.

Białaczka zaliczana jest do chorób nowotworowych. Charakteryzuje się zwiększoną ilością białych krwinek, a objawia - wysoką gorączką, bólami stawów, spadkiem wagi, dusznościami, zmęczeniem, powiększeniem węzłów chłonnych, wątroby i śledziony. Leczenie jest trudne, często bezskuteczne. Stosowane są środki farmakologiczne, transfuzje krwi, w niektórych przypadkach - przeszczepy szpiku kostnego.

Leczenie krwią

Pacjenci ze schorzeniami wewnętrznymi, po ciężkich operacjach i ofiary wypadków, często muszą przyjmować krew. Jest to bezcenny lek, który pozwala przywrócić zdrowie a nawet ratować życie. Mimo wielu wysiłków naukowców nie udało się dotychczas stworzyć takiego preparatu, który potrafiłby w pełni zastąpić prawdziwą krew. Leczenie krwią jest możliwe tylko dzięki tym, którzy swoją krew oddają innym. Wśród nich największą rolę pełnią Honorowi Dawcy Krwi. Krew lub osocze może oddać każdy zdrowy człowiek w wieku od 18 do 60 lat. Aby pobranie krwi nie spowodowało uszczerbku zdrowia dawcy, a jej przetoczenie nie było przyczyną zakażenia biorcy chorobą zakaźną, wszyscy oddający poddawani są bezpłatnym badaniom lekarskim i laboratoryjnym. Krew można oddawać co 8 tygodni, nie więcej niż 450 ml.