Boćwina - pokarm dla serca
Wpływa zbawiennie na układ nerwowy i mięśniowy, wzmacnia kości i korzystnie wpływa na serce - boćwina to prawdziwa skarbnica przeciwutleniaczy. Poza licznymi właściwościami zdrowotnymi, ma również szerokie zastosowanie kulinarne.
Boćwina jest bogata w wapń, magnez, potas i inne minerały, które utrzymują system nerwowy i mięśniowy w zdrowiu. Istotną rolę odgrywa tu magnez, który korzystnie wpływa na krążenie. Ponadto ten minerał w istotny sposób przyczynia się do niwelowania negatywnych skutków stresu - bezsenności, pogorszonego nastroju, bólów głowy.
Dodatkowo boćwina zawiera karotenoidy, które są ważne dla zdrowia naszych oczu. Nie tylko niwelują negatywny wpływ niebieskiego światła, chronią również przed zaburzeniami widzenia związanymi z wiekiem - jaskrą, zaćmą, zwyrodnieniem plamki żółtej.
Boćwina to pokarm dla serca. Bogactwo zawartych w niej przeciwutleniaczy przyczynia się m.in. do zmniejszenia stanów zapalnych, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych. Oprócz tego, zawarte w boćwinie minerały - wapń, żelazo, magnez i potas - pomagają poprawić stan naczyń krwionośnych i przepływ krwi.
W badaniu opublikowanym w "British Journal of Clinical Pharmacology" naukowcy odkryli, że żywność bogata w azotany, w tym boćwina, hamuje agregację płytek krwi, obniża ciśnienie krwi i poprawia lub zachowuje funkcję śródbłonka.
Po boćwinę powinny sięgać również osoby, które borykają się z cukrzycą. Zawiera ona kwas alfa-liponowy, który jest bardzo silnym przeciwutleniaczem. Badania potwierdziły, że obniża on poziom cukru we krwi i zapobiega zmianom wywołanym przez stres oksydacyjny u diabetyków.
Dzięki zawartości witaminy K i wapnia boćwina pomaga również zachować zdrowe kości. Te składniki odżywcze są ważne dla utrzymania struktury szkieletu, gęstości mineralnej i wytrzymałości kości.
Boćwina, poza licznymi właściwościami zdrowotnymi, ma również szerokie zastosowanie kulinarne. Co znacznie ułatwia włączenie jej do diety. Blaszki liściowe można spożywać po ugotowaniu, przygotowane jak szpinak, blanszowane można wykorzystać do przygotowania gołąbków z farszem mięsnym lub rybnym, nadają się również do mrożenia. Ogonki liściowe przygotowuje się jak szparagi lub można je kwasić, a także przyrządzać jak fasolę szparagową. Surowe młode liście nadają się jako dodatek do sałatek.
