Cukinia – roślina niskokaloryczna i lekkostrawna. Na tyle bezpieczna, że może być włączana do jadłospisu sześciomiesięcznych dzieci. Ma szerokie zastosowanie w kuchni. Może być serwowana na surowo, zapiekana, gotowana, duszona. W jakie wartości odżywcze obfituje cukinia?
Owoc czy warzywo?
Nomenklatura: cukinia - kabaczek używana jest zamiennie. Warzywo jest odmianą dyni zwyczajnej. Pod względem botanicznym cukinia, jak i dynia, jest owocem, zwyczajowo zalicza się je jednak do warzyw. Występuje w wielu odmianach różniących się istotnie kształtem, wielkością, kolorem i smakiem.
Silny pakiet witamin
Ogromnym atutem cukinii jest fakt, że nie gromadzi metali ciężkich. Ma też więcej witamin i składników mineralnych niż inne warzywa dyniowate. Jej wysoką wartość dietetyczną uzasadnia zawartość szeregu witamin: C, PP, B1 i beta karotenu. Korzystnie wpływa więc na odporność, stan skóry, system nerwowy i wzrok. Wymienione witaminy, szczególnie: C, A i te z grupy B są wyjątkowo wrażliwe na obróbkę termiczną. Jeśli zatem zależy nam na dostarczeniu ich do organizmu - serwujmy cukinię na surowo.
Surówka z cukinii
Doskonale komponuje się na przykład z marchewką i kiszonymi ogórkami. Jeśli chcemy, by smaki się dopełniły - zszatkujmy lub zetrzyjmy warzywa na tarce o drobnych oczkach i odstawmy na około trzydzieści minut. Surówkę przed podaniem można skropić sokiem z cytryny. Cukinia serwowana solo jest również ciekawą propozycją, dobrze dopełnia smak dań mięsnych.
Składniki mineralne
Cukinia obfituje w wapń, fosfor, magnez, sód, żelazo, potas, a nawet trudny do pozyskania z pokarmu jod, pierwiastek kluczowy dla dobrego funkcjonowania tarczycy. Zjadana regularnie będzie więc zapobiegała anemii, zadba o serce, stan kości i zębów oraz sprawność systemu nerwowego.
