Dobroczynne kiszonki. Uwaga! Nie dla każdego

Zawierają wapń, potas, żelazo, magnez, sód, mnóstwo witamin i probiotyki. Regulują przemianę materii i wzmacniają odporność. Jednak ta obfitość minerałów powoduje, że przy niektórych chorobach należy jeść je ostrożnie - nie częściej niż 1-2 razy w tygodniu w małych ilościach (jeden ogórek, garść kapusty).

Nadciśnienie

Co prawda acetylocholina zawarta w kiszonkach obniża ciśnienie krwi, ale sód, którego jest znacznie więcej, je podwyższa. Zwęża też naczynia krwionośne, co może doprowadzić do wylewu.

Kamica szczawianow-wapniowa

Kiszonki mają dużo sodu. A organizm na jego nadmiar reaguje, uwalniając wapń. Odkłada się on w postaci złogów w nerkach, zaostrzając kamicę.

Choroby układu trawienia

Osoby z chorą wątrobą w ogóle nie powinny jeść kiszonek. Choroba wątroby prowadzi do nienaturalnego gromadzenia się wody w organizmie. Objawami są wodobrzusze, obrzęki nóg, rąk, uczucie ciężkości. Nadmiar sodu z kiszonek będzie pogłębiać ten stan.

Jeśli masz wrzody żołądka, sprawdź, jak się czujesz po zjedzeniu małej porcji kiszonki (np. pół ogórka). Kiszonki mogą podrażniać nadżerki w błonie śluzowej żołądka i wywołać silny ból.

Jeśli masz zgagę, refluks lub cierpisz na nadkwasotę, zjedzenie kiszonki (nawet małej ilości) może wywołać ostry atak dolegliwości.

Jeśli cierpisz na ostre rozwolnienie, kiszonki mogą ją nasilać.

U osób z osłabioną florą bakteryjną jelit (np. po przebytej infekcji) kiszonki (zwłaszcza kapusta) często powodują wzdęcia.

Nasza rada: Zacznij wprowadzać kiszonki do diety małymi krokami. Pij 1/2 szklanki soku z kiszonek co drugi dzień przez 2-3 tygodnie.

Uwaga! Osoby po operacji w okresie rekonwalescencji, które mają zaleconą dietę lekkostrawną, także powinny unikać kiszonek.

Zakrzepica

Kiszonki zawierają witaminę K (potas), która zmniejsza działanie leków rozrzedzających krew. Wzrasta więc ryzyko powstania zakrzepu. Najwięcej potasu ma kapusta.

Alergia

W procesie fermentacji z aminokwasu histydyny dzięki enzymowi HDC powstaje histamina. Uwaga! Im dłużej produkt się kisi, tym więcej ma histaminy. Dlatego osoby na nią uczulone mogą zjeść np. ogórek małosolny, a źle się czują po zjedzeniu długo kiszonego.

Kiszonki zawierają pleśnie. Osoby na nie uczulone reagują katarem, kaszlem, drapaniem w gardle, chrypką i łzawieniem oczu.

Kandydoza

Kiszonki zawierają grzyby, które będą zaostrzać drożdżycę (rozrost grzybów z rodzaju Candida Albicans w jelicie). Po pierwsze, po spożyciu kiszonek będzie ich więcej. A po drugie, kwas octowy podrażnia już uszkodzoną śluzówkę jelita.

Uwaga! Jeżeli po zjedzeniu kiszonek wystąpią bóle głowy, łzawienie i pieczenie oczu, świąd skóry lub pokrzywka to może oznaczać brak tolerancji na tego typu produkty. Występują najczęściej u osób z problemami jelitowymi, np. jelitem spastycznym, dysbakteriozą, uczuleniem na gluten, ale mogą się pojawić wraz z wiekiem i spadkiem odporności.