Dusznica bolesna: Przyczyny, objawy i leczenie
Dusznica bolesna to groźna choroba układu krążenia, która objawia się silnym bólem w klatce piersiowej podczas nawet niewielkiego wysiłku fizycznego. Z tego powodu mylona jest z zawałem serca. Jej główną przyczyną jest miażdżyca tętnic wieńcowych, a także otyłość oraz zaburzenia metaboliczne i hormonalne. Dusznica utrudnia codzienne funkcjonowanie, a zbyt późno zdiagnozowana może być bardzo niebezpieczna dla serca. Jak objawia się to schorzenie i na czym polega leczenie?
Składniki
Czym jest dusznica?
Dusznica bolesna (nazywana też dławicą piersiową) to choroba układu krążenia związana z niewydolnością naczyń wieńcowych. Do mięśnia sercowego dochodzi wtedy mniej tlenu i substancji odżywczych, a serce staje się osłabione. Szczególnie widoczne jest to w trakcie nawet niewielkiego wysiłku fizycznego i mija po chwili odpoczynku. To istotny szczegół, którego nie powinno się bagatelizować. Nieleczona choroba może doprowadzić do poważnego uszkodzenia serca. Dusznica występuje najczęściej u mężczyzn po 40. roku życia, u kobiet chorobę diagnozuje się zazwyczaj po 50. roku życia.
Objawy dusznicy
Objawy dusznicy są uciążliwe i bardzo charakterystyczne. Pacjentów najbardziej niepokoi silny ból w klatce piersiowej, promieniujący na lewy bark, a czasem całą lewą rękę (trwa zazwyczaj kilka-kilkanaście minut). Często mylony jest z zawałem serca. Chory ma też problemy z oddychaniem i towarzyszy mu niepokój, czasem dochodzi do kołatania serca. Mniej charakterystyczne symptomy dusznicy mogą być bagatelizowane. Skłonić do wizyty u lekarza powinny nas jednak duszności oraz nadpotliwość w trakcie i po wysiłku fizycznym, ból brzucha, nudności, a także przewlekłe zmęczenie.
Składniki
Przyczyny dusznicy
Najczęstszą przyczyną dusznicy jest miażdżyca, czyli odkładanie się złogów w naczyniach na skutek zbyt wysokiego poziomu złego cholesterolu. Choroba może być także następstwem stanu zapalnego lub urazu tętnicy wieńcowej czy zatoru. U niektórych pacjentów diagnozuje się również zakrzepicę tętniczą lub rozwarstwienie aorty. Do czynników ryzyka dusznicy zalicza się też nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, nadczynność tarczycy, otyłość oraz anemię. Chorobę mogą też wywoływać niektóre leki.
Na niewydolność naczyń wieńcowych znacznie bardziej są też narażone osoby palące papierosy, nadużywające alkoholu i żyjące w ciągłym stresie. Warto wiedzieć, że przyczyną dusznicy może być również zatrucie tlenkiem węgla.
Składniki
Diagnostyka i leczenie dusznicy
Podstawą diagnostyki dusznicy jest wywiad z pacjentem oraz badania laboratoryjne, które pozwalają określić m.in. stężenie cholesterolu we krwi, profil lipidowy czy poziom cukru. Kluczowe jest także badanie kardiograficzne – echo serca oraz EKG. W mniej oczywistych przypadkach konieczne może być wykonanie tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego – diagnostyka obrazowa najdokładniej pokazuje stan naczyń krwionośnych.
Leczenie opiera się na przyjmowaniu środków farmakologicznych – leków przeciwpłytkowych (hamują proces krzepnięcia krwi i chronią przed zakrzepicą) i wieńcowych (głównie azotany), które rozkurczają naczynia wieńcowe. Chorym przepisuje się także leki obniżające ciśnienie i poziom cholesterolu, a także środki zwiększające wydolność serca, co zwiększa tolerancję organizmu na wysiłek fizyczny. W zaawansowanej dusznicy konieczna może być również angioplastyka, czyli zabieg polegający na chirurgicznym poszerzeniu tętnic.
