W wielu krajach europejskich, np. we Francji, homeopatia jest bardzo popularna. U nas dla wielu osób, w tym dla niejednego lekarza, pozostaje tajemnicza.
Homeopatia to dziedzina medycyny, która powstała w XVIII wieku. Jej twórcą był niemiecki lekarz Samuel Hahnemann. Często bywa mylona z ziołolecznictwem. Całkiem błędnie, bo jedyna wspólna cecha metod leczenia to używanie surowców roślinnych. Jednak homeopatia stosuje również środki pochodzenia zwierzęcego lub mineralnego.
Podstawowa różnica między tymi sposobami terapii to zupełnie odmienne podejście: ziołolecznictwo działa tak, jak medycyna klasyczna. Czyli proponuje leki, zwalczające objawy choroby. Inaczej homeopatia: jej zasada to "leczyć podobne podobnym". Substancje podawane w bardzo małych dawkach wywołują objawy takie, jak dana choroba. Organizm niejako uodparnia się na nie i w ten sposób zwalcza chorobę. Dzięki temu, że dawki są małe (substancja zostaje bardzo silnie rozcieńczona), nie dochodzi do objawów ubocznych. Sceptycy poddają jednak w wątpliwość działanie tak bardzo rozcieńczonego leku. Twierdzą, że z substancji czynnej pozostaje praktycznie tylko ślad na wodzie (rozpuszczalnikiem może być też alkohol i cukier mleczny). Jednak w wielu krajach homeopatia jest uznawana za skuteczną na tyle, że leczenie tą metodą jest choćby w części refundowane.
Wizyta u lekarza homeopaty wygląda inaczej niż u "zwykłego". Homeopata będzie nam zadawał najróżniejsze pytania, pozornie nie związane z dolegliwościami. Może pytać nawet o?sny. Służy to jak najlepszemu dobraniu indywidualnego środka.
Leki homeopatyczne występują w postaci granulek, kropli, tabletek, maści, syropów. Nazwa leku (jeśli jest to lek jednoskładnikowy) oznacza - po łacinie - substancję, z której został sporządzony oraz stopień jej rozcieńczenia. Przyjmując te środki, trzeba przestrzegać określonych reguł, np. odstępu między zażyciem leku a jedzeniem, piciem, myciem zębów. Niektórzy uważają również, że podczas kuracji nie należy pić kawy, bo może ona utrudnić wchłanianie leku. Wolno natomiast łączyć kurację homeopatyczną z innymi lekami.
Homeopatia nie leczy wszystkiego. Nie ma leku homeopatycznego na zawał serca, nie leczy się w ten sposób cukrzycy, złamana noga nie zrośnie się pod wpływem homeopatii. Jednak stosuje się ją do terapii chorób układu oddechowego, nerwic, bólów menstruacyjnych. Stosowana jest również do leczenia schorzeń skóry, np. trądziku, pokrzywek, opryszczki, egzem, brodawek, a więc przypadłości, z którymi często stykają się kosmetyczki, personel ośrodków SPA, wellness i i podobnych placówek.
Halina Sterczyńska
