Jak dbać o nerki? Dieta i inne wskazówki

Do prawidłowej pracy nerek niezbędna jest odpowiednia ilość płynów. Eksperci wskazują, że codziennie należy dostarczać do organizmu minimum dwa-trzy litry wody. W przypadku osób zmagających się z chorobami nerek te potrzeby są znacznie bardziej zindywidualizowane i zależne od ilości moczu, który oddajemy w ciągu dnia. Najlepiej to po prostu sprawdzić. Pojemnik do dobowej zbiórki moczu można zakupić w każdej aptece. Do otrzymanej ilości należy dodać 500 ml.

W ten sposób otrzymamy dzienne zapotrzebowanie na płyny. Warto dodać, że do tej ilości zalicza się nie tylko pita w ciągu dnia woda, ale także napoje, sosy, zupy czy woda zawarta w owocach lub warzywach.

Co najbardziej szkodzi nerkom?

Menu nadmiernie wypełnione białkiem zarówno tym pochodzącym z białego czy czerwonego mięsa nerkom nie służy. Dlatego tak zwane wysokobiałkowe diety, między innymi dieta Dunkana, nie są wskazane, podobnie zresztą jak suplementy, które zawierają aminokwasy i białka. Niebezpieczne dla nerek są również niektóre antybiotyki oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne. Warto czytać ulotki i sprawdzać, czy konkretny preparat nie zaszkodzi osobom cierpiącym na nerki.

Jeśli zmagamy się z kamieniami nerkowymi, powinniśmy odpowiednio dopasować swoją dietę i wyeliminować z niej najbardziej niepożądane produkty. Przy występującej najczęściej kamicy szczawianowej z menu należy wykluczyć: czekoladę, kakao, szpinak, rabarbar, szczaw, buraki, kawę i herbatę, a także sól. Najbardziej właściwe są z kolei: kiełki, jaja, chleb razowy, kasze, mięso, ryby i owoce. W przypadku kamicy moczanowej pomocne będą produkty mleczne oraz owoce i warzywa, natomiast najmniej pożądane są: podroby, wywary i galarety mięsne.

Gdy mamy kamienie cystynowe, podstawą jadłospisu powinno być mleko i jego przetwory oraz produkty roślinne. A jeśli cierpimy na kamicę fosforanową (struwitową) – odwrotnie – mleko i nabiał lepiej ograniczyć. Należy też zrezygnować z jedzenia roślin strączkowych i niezbyt często sięgać po inne warzywa. W jadłospisie powinny się znaleźć ryby, kasze, makarony, pieczywo i mięso.

Czy worki pod oczami to oznaka dysfunkcji nerek?

Z chorobami i niedoczynnością nerek kojarzone są tak zwane worki pod oczami. Czy słusznie? Nie do końca. To przede wszystkim oznaka zatrzymania wody w organizmie. Mogą mieć związek z chorobą nerek, ale także z alergią, zaburzeniami krążenia i schorzeniami tarczycy. Jeśli dolegliwości pojawią się nagle, trzeba skontaktować się z lekarzem, zwłaszcza gdy workom towarzyszą obrzęki podudzi, ból pleców w okolicy lędźwiowej, pieczenie i ból podczas oddawania moczu, parcie na pęcherz, zmniejszone oddawanie moczu, pienienie się moczu i zmiana jego barwy.

Aby dokładnie sprawdzić, czy coś nam nie dolega, najlepiej regularnie wykonywać badania:

Analiza moczu:

Warto ją robić co najmniej raz w roku. Zalecana jest szczególnie, jeśli cierpimy na nawracające infekcje układu moczowego, cukrzycę, choroby nerek i wątroby.

USG nerek:

Badanie ultradźwiękami, podczas którego można określić wielkość, kształt i położenie nerek. Dzięki niemu lekarz sprawdza, czy w układzie moczowym znajdują się kamienie. Za pomocą usg można również stwierdzić istnienie torbieli lub guzów nerek.

Urografia:

Pozwala ocenić cały układ moczowy. Podczas badania dostaniemy dożylnie tzw. kontrast, dzięki któremu lekarz na zdjęciach rentgenowskich będzie mógł zobaczyć drogi, którymi z nerek wypływa mocz. Urografię wykonuje się, gdy wcześniejsze badania (usg) wykazały jakieś nieprawidłowości, np. guzy i torbiele nerek.