Jak leczyć przewlekłe zapalenie pęcherza?
Ciągle czujesz parcie na pęcherz, ale nie możesz oddać moczu lub wydalasz go niewiele. Pieką cię okolice cewki moczowej. Mocz jest mętny, krwisty, o nieprzyjemnym zapachu. Być może masz gorączkę i bóle w dole brzucha. Tak się objawia zapalenie pęcherza, który często zdarza się u pań. Infekcjom sprzyjają przeziębienia i przemarznięcia. Ryzyko choroby wzrasta, gdy kobieta ma stan zapalny pochwy, cukrzycę, kamienie w nerkach i wady układu moczowego. Gdy zdarza się częściej, niż cztery razy do roku, mówimy, że ma charakter przewlekły.
Zwykle przyczyną jest zakażenie bakterią Escherichia coli, pałeczką okrężnicy, która jest obecna w organizmie. Przy niedostatecznej higienie przedostaje się z okolic odbytu do cewki moczowej. Powodują ją też chlamydie, bakterie przenoszone drogą płciową, które atakują pęcherz i moczowody, dostając się przez cewkę moczową.
W początkowym etapie wystarczą domowe środki. Pomocne są 20-30-minutowe nasiadówki z szałwią, rumiankiem lub mieszankami dostępnymi w aptekach, np. Septosan, Vagosan. Robi się je na noc, ponieważ chodzi nie tylko o ich bakteriobójcze, przeciwzapalne działanie, ale także wygrzanie tych okolic. Zabieg wspomaga przyłożenie do podbrzusza poduszki elektrycznej.
Do dyspozycji są też mieszanki ziołowe do picia, które odkażają i działają moczopędnie (np. Urovit, Urosan), preparaty w tabletkach (np. Urinal, Urosept) lub pasta ziołowa Fitolizyna. Ważna jest także duża ilość płynów (minimum 8 szklanek dziennie), aby wypłukać bakterie z moczem, i zażywanie witaminy C, która stwarza kwaśne środowisko niekorzystne dla bakterii. Nawrotom takich infekcji może zapobiec szczepionka (np. Urovaxom).
Kiedy domowe sposoby zawodzą, niezbędna staje się wizyta u lekarza i badania. Zwłaszcza wtedy, gdy infekcja pęcherza nie przechodzi po czterech dniach lub pojawia się podwyższona temperatura.
Najczęściej wykonuje się wtedy ogólne badanie moczu. W przypadku zakażenia może pojawić się w nim białko, a także białe i czerwone krwinki. Niekiedy dodatkowo lekarz zleca posiew moczu z antybiogramem, bo jego wynik umożliwia dobranie leku.
Lekarz z reguły przepisuje lek przeciwzapalny na zakażenia bakteryjne dróg moczowych (np. Furagin) albo antybiotyki lub sulfonamidy.
Jeśli jednak infekcje zdarzają się częściej niż cztery razy w roku, konieczna jest wizyta u urologa. Przyczyną stanów zapalnych może być bowiem inna choroba, np. kamica. Poza analizą moczu, trzeba wówczas wykonać USG nerek i pęcherza moczowego.
Niekiedy potrzebna bywa urografia, badanie radiologiczne z kontrastem, które dokładnie pokazuje, co dzieje się w drogach moczowych. Dopiero na podstawie tych wszystkich wyników możliwe będzie postawienie prawidłowej diagnozy. U większości kobiet zwykle wystarczy leczenie w domu.
Jeśli jednak, oprócz objawów stanu zapalnego pęcherza moczowego, pojawia się gorączka powyżej 38°C, dreszcze, wymioty i bóle w okolicy nerek, a w moczu krew i ropna wydzielina, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.
Szczególnie dotyczy to pań, które oczekują dziecka. Pomoc lekarska, nawet przy pierwszych objawach takiej infekcji, staje się niezbędna.
Choroby nerek mogą rozwijać się bez objawów. Wymagają starannego leczenia. Jego zaniedbanie może prowadzić do nawrotu choroby, a nawet niewydolności nerek, ich uszkodzenia, konieczności dializ i przeszczepu. Po terapii wykonuje się badania.
