Nastolatki i sprawa sercowa

Eksperci programu "Nadzieja dla serc" przygotowali dziesięć porad, które pomogą wesprzeć młodą osobę z chorobą serca we wkraczaniu w dorosłość.

1. Ucz pozytywnego myślenia

Metody terapeutyczne oparte na tzw. psychologii pozytywnej, terapiach komplementarnych i holistycznym postrzeganiu człowieka znacząco wpływają na poprawę stanu zdrowia. Są również niezbędnym uzupełnieniem procesu leczenia z wykorzystaniem medycyny konwencjonalnej.

2. Zachęcaj do podejmowania aktywności fizycznej

Prawie 50 proc. rodziców, którzy uczestniczyli w pierwszym etapie programu "Nadzieja dla serc" przyznało, że odczuwa lęk przed wykonywaniem wysiłku fizycznego przez dziecko. Tymczasem - jak przekonują lekarze specjaliści i fizjoterapeuci - podejmowanie aktywności ruchowej przez dziecko z chorobą serca jest niezmiernie istotne dla jego stanu zdrowia, poprawia wydolność fizyczną i tolerancję wysiłku oraz wpływa na dalszy rozwój i kondycję organizmu. Aktywność fizyczna pozwala zapobiegać chorobom układu naczyniowo- sercowego w dorosłym wieku.

3. Podkreślaj sukcesy i starania

Najczęstszym błędem rodziców jest porównywanie dziecka do lepszych. Tymczasem każde dziecko jest inne, tak jak różne są jego mocne i słabe strony. Podkreślaj jego sukcesy i starania. Przypomnij o wcześniejszych pozytywnych doświadczeniach związanych z rozwiązaniem trudnych sytuacji. Tego rodzaju wsparcie pomoże mu w walce z chorobą.

4. Wspieraj rozwój pasji

Zachęcanie dziecka do podejmowania nowych wyzwań to bodziec do dalszego rozwoju, zdobywania nowych doświadczeń cennych i przydatnych w przyszłości. Pasje pomagają w budowaniu relacji społecznych z rówieśnikami a także z otoczeniem. Dodatkowo dowartościowują i motywują do nowych poszukiwań oraz poznawania różnych obszarów życia. Pozwolą odnaleźć miejsce w grupie rówieśniczej pomimo choroby.

5. Motywuj do zdobycia kompleksowego wykształcenia

Nadmierna ochrona ze strony rodziców prowadzi często do ograniczania wysiłków intelektualnych dziecka. Tymczasem choroba serca nie powinna oznaczać rezygnacji z podjęcia np. studiów wyższych. Dalsze kształcenia jest dla młodej osoby bardzo ważne - pozwala na zbudowanie pozycji zawodowej oraz rozwój kariery zawodowej. Jak wynika z badań - aż 35 proc. Polaków nie wyobraża sobie współpracy zawodowej z osobą, u której rozpoznano choroby układu krążenia. Kompleksowe wykształcenie może pomóc nastolatkowi w późniejszej karierze zawodowej oraz budowaniu relacji z współpracownikami.

6. Wspieraj w rozwiązywaniu problemów

Jak wynika z badania "Fakty i mity o chorobach serca u młodzieży " przeprowadzonego w ramach projektu "Nadzieja dla serc", aż 70% społeczeństwa uważa, że choroba serca utrudnia młodym osobom start w dorosłe życie. Młody człowiek z chorobą serca ma różne problemy, dodatkowo wzmacniane przez pryzmat choroby, wkracza w dorosłość niejednokrotnie pełen obaw. Niezmiernie ważne jest wsparcie w rozwiązywaniu problemów oraz trudnych sytuacji.

7. Pozwól samodzielnie znaleźć rozwiązanie trudnej sytuacji

Dawanie dobrych rad i gotowych rozwiązań jest powszechnym błędem. Nazwij problem. Pozwól nastolatkowi znaleźć samodzielnie rozwiązanie trudnej sytuacji. Daj mu czas i akceptującą uwagę, zadaj naprowadzające pytania. Nie wyręczaj, wspieraj.

8. Ucz, jak radzić sobie ze stresem

Radzenie sobie ze stresem i negatywnymi emocjami istotnie wpływa na stan zdrowia. Okres dojrzewania bywa trudny ze względu na problemy emocjonalne związane z budowaniem własnej tożsamości. W przypadku osób, które doświadczyły poważnych chorób serca, operacji itp. obraz siebie i funkcjonowanie świata mogą być zaburzone oraz zniekształcone. Przykładowo, aż 30 proc. Polaków twierdzi, że będąc pracodawcami niechętnie zatrudnialiby osoby z chorobami układu krążenia . Bardzo istotne jest, aby uczyć je, jak mają radzić sobie ze stresem, jak również kształtować osobowość, która umożliwia osiągnie celów, kreatywność i doświadczanie harmonii.

9. Rozmawiaj i słuchaj uważnie

Dorastający pacjenci z chorobami serca obciążeni są balastem problemów dodatkowych: psychologicznych, społecznych, samorealizacji, ekonomicznych (koszty leczenia, świadczenia socjalne), ukierunkowanie własnej edukacji, wybór zawodu itp. Dlatego ważna jest rozmowa z dzieckiem. Pomocne mogą być w tym zakresie konsultacje z psychologiem. Tymczasem aż 79 proc. rodziców dzieci z chorobami serca przyznało, że dziecko nie odbyło konsultacji z psychologiem. To, co dziecko słyszy, pozostaje w nieświadomości jako skrypty, przekonania i nieświadome programy na życie. Ważne jest nie tylko, to co słyszymy, ale też, w jaki sposób jest to powiedziane. Podczas rozmowy z dzieckiem kształtujemy jego przekonanie o nim samym, o świecie, uczymy je budowania relacji z innymi ludźmi, jak również programujemy jego przyszłość.

10. Motywuj do samodzielności i rozwoju

Rodzicie dzieci z chorobami serca często chronią je przed nadmiernym wysiłkiem intelektualnym i przed podejmowaniem samodzielnych, niełatwych często decyzji. Tymczasem nadmierna ochrona przed wyzwaniami życia działa demotywująco - dziecko czuje się zwolnione z potrzeby wkładania wysiłku w działania, planowania oraz odpowiedzialności. Połowa Polaków - 49 proc. uważa, że osoby u których rozpoznano choroby układu krążenia nie mogą pracować równie wydajnie jak osoby zdrowe .

Zmotywuj do samodzielności, aby rozwijać w nim poczucie własnej wartości oraz ułatwić podejmowanie decyzji.

Organizatorami programu "Nadzieja dla serc" są: polska firma farmaceutyczna Adamed oraz Fundacja Marka Kamińskiego.