Nie mam miesiączki, ale nie jestem w ciąży

Prawidłowa długość cyklu miesięcznego wynosi 25-35 dni. Krwawienie pojawia się przeciętnie co cztery tygodnie, czyli raz w miesiącu. Jeżeli więc nie masz miesiączki dłużej niż 35 dni, nie jesteś też w ciąży, oznacza to, że się z jakiegoś powodu zatrzymała. Choć nic ci nie dolega, ale od planowanego terminu miesiączki upłynęły już dwa tygodnie - idź do ginekologa. Lekarz zbada cię i ustali przyczynę, która mogła zahamować krwawienie. Często miesiączka sama się pojawia, ale niekiedy wywołanie jej wymaga leczenia.

Choroby tarczycy mają wpływ na pracę całego układu hormonalnego, dlatego często są przyczyną zatrzymania miesiączki. Jeśli więc skarżysz się na brak energii, ciągłe zmęczenie, masz suchą skórę, trudno ci utrzymać wagę (szybko tyjesz lub chudniesz), powiedz o takich dolegliwościach ginekologowi. Tylko pozornie wydają się one niezwiązane z zatrzymaniem miesiączki.

Leczenie: Dostaniesz skierowanie na badanie hormonów tarczycy oraz hormonu przysadki mózgowej (TSH). Gdy wyniki okażą się nieprawidłowe, lekarz skieruje cię do endokrynologa. Przy niedoczynności gruczołu, trzeba zażywać tyroksynę. W przypadku nadczynności przyjmuje się leki przeciwtarczycowe, tzw. tyreostatyki. Gdy tarczyca będzie już prawidłowo pracować, miesiączka powróci.

Przyczyną braku miesiączki może być zespół policystycznych jajników (PCOS). Choroba ta powoduje, że pęcherzyk Graafa nie dojrzewa, więc nie uwalnia się z niego komórka jajowa. Obumiera i zamienia się w małą torbiel. Z każdym miesiącem, jeśli nie dochodzi do owulacji, przybywają kolejne torbiele. Jajniki produkują więcej męskich hormonów, opóźniając miesiączki.

Leczenie: Aby uregulować cykl miesiączkowy, lekarz przepisze ci leki hormonalne, które sprawią, że w jajnikach przestaną tworzyć się torbiele. Zwykle są to środki antykoncepcyjne. Leczenie hormonalne trwa kilka lub kilkanaście miesięcy.

Jeśli długo stosowałaś doustną antykoncepcję hormonalną, a teraz zrezygnowałaś z pigułki, twój organizm może na nową sytuację zareagować z pewnym opóźnieniem. Przyjmowanie syntetycznych hormonów "oszukiwało" podwzgórze i przysadkę mózgową. Gdy oswoją się już ze zmianami, jakie zaszły w twoim organizmie, samodzielnie podejmą pracę. Ale zanim zaczną znowu produkować hormony, może upłynąć trochę czasu. Na pojawienie się miesiączki trzeba więc poczekać.

Leczenie: Po badaniu ginekologicznym lekarz zdecyduje, czy potrzebne jest sprawdzenie poziomu hormonów we krwi i wywołanie krwawienia lekami.

Częstym powodem opóźnień miesiączki, szczególnie u młodych, aktywnych zawodowo kobiet, które żyją w stresie, jest nadmiar prolaktyny we krwi, czyli tzw. hiperprolaktynemia. Oprócz zatrzymania okresu, może powodować także trądzik, nadmierne owłosienie, pojawienie się mlecznej wydzieliny w sutkach. Prolaktyna to hormon wytwarzany w przysadce mózgowej. Odpowiada za laktację (stymuluje tworzenie się mleka), ale ma też wpływ na pracę innych gruczołów produkujących hormony - tarczycę i jajniki. Jej stężenie we krwi jest różne i zmienia się zależnie od fazy cyklu. Gdy jest za wysokie - zaburza cykl i zatrzymuje krwawienie miesiączkowe.

Leczenie: Lekarz skieruje cię najpierw na badanie stężenia prolaktyny we krwi. Jeśli okaże się, że jest ono zbyt wysokie, przepisze ci odpowiednie leki, które go obniżą.

Anna Gumowska

U kobiet karmiących pierwsza miesiączka może się pojawić dopiero po okresie laktacji, chociaż zdarza się, że następuje to wcześniej. Natomiast u pań, które nie karmią piersią, menstruacja pojawia się 6 do 8 tygodni po porodzie. Ale niekiedy termin ten znacznie się wydłuża i budzi niepokój. Przyczyną braku miesiączki są zaburzenia spowodowane nieprawidłowym wydzielaniem hormonu FSH. Leczenie farmakologiczne przywróci miesiączkę.

Dr n. Med.Grzegorz Południewski, ginekolog, położnik