Nietypowe objawy - to może być cukrzyca

Kiedy poziom cukru we krwi zaczyna rosnąć, ciało włącza pierwszy system ostrzegania: pragnienie. To typowy i najbardziej znany objaw cukrzycy: wciąż chce się pić. Po posiłku, który zawierał węglowodany, pragnienie rośnie tak bardzo, że można duszkiem wypić dwie szklanki wody. To też przekłada się na częstsze wizyty w toalecie.

Jeśli zauważyłaś u siebie takie objawy, to koniecznie przebadaj się pod kątem cukrzycy. Jednak nie tylko pragnienie ostrzega, że poziom cukru rośnie. Oto inne, mniej typowe sygnały.

Jeśli po jedzeniu musisz uciąć sobie drzemkę - sprawdź poziom glukozy. U diabetyków senność pojawia się po wysokowęglowodanowym posiłku. Ostatnią jednak rzeczą, jaką powinnaś wtedy zrobić, jest położenie się. Cukier trzeba spalić, więc im większa ogarnia cię senność, tym bardziej powinnaś udać się na spacer.

Z cukrzycą wiąże się gorsza odporność. Kiedy we krwi jest za dużo cukru, białe krwinki (ciałka obronne) mają problem, by podróżować z krwiobiegiem. To upośledza zdolność organizmu do zwalczania infekcji. W efekcie częściej dopadają cię takie dolegliwości jak zapalenie pęcherza czy intymne stany zapalne, zmiany grzybicze, a uszkodzenia skóry goją się dłużej niż kiedyś.

Zmiany zwane rogowaceniem ciemnym są plamami o zabarwieniu o odcień lub dwa ciemniejszym niż otaczające je tkanki. Najczęściej tworzą się w pachwinach i tam, gdzie skóra ma dużo zagięć - na szyi i karku, w dołach łokciowych, wokół pępka. Skóra w obrębie tych plam może być nieco grubsza. Rogowacenie ciemne pojawia się w przebiegu różnych schorzeń, a cukrzyca jest jednym z częstszych.

Mogą towarzyszyć też insulinooporności. Przyczyną występowania plam jest podwyższony poziom insuliny, która stymuluje komórki skóry do szybszego namnażania się.

Mało kto wiąże takie objawy z cukrzycą, a szkoda. Poziom glukozy wpływa na nastrój, a niezdiagnozowana choroba może powodować niekontrolowane skoki cukru we krwi. Kiedy spada on poniżej normy albo znacznie rośnie, twój nastrój będzie się zmieniać. Poirytowanie i rozdrażnienie odczuwane bez wyraźnego powodu to typowe emocje pojawiające się podczas skoków glukozowych. 

Kiedy zaczynasz widzieć nieostro, myślisz o wizycie u okulisty. A może się okazać, że potrzebujesz diabetologa. Rosnąca glukoza we krwi oddziałuje na wszystkie tkanki - także na oczy. Jej wysokie stężenie może powodować zmiany w poziomie płynów w oku. Efekt: widzenie jak przez mgłę i problemy ze skupieniem wzroku.

Typowe dla cukrzycy jest to, że zmiany  są przejściowe - kiedy cukier jest wysoki, wzrok działa gorzej, ale kiedy stężenie glukozy stabilizuje się, oczy znów zaczynają funkcjonować prawidłowo.

Zmieniony oddech

Kiedy wydychane powietrze nabiera owocowej woni albo zaczyna pachnieć acetonem, trzeba iść do diabetologa - i to szybko! Taki objaw świadczy o zjawisku zwanym cukrzycową ketozą. Oznacza to, że organizm nie radzi sobie z pozyskiwaniem energii z cukru. "Owocowy oddech" sygnalizuje, że cukrzyca jest już zaawansowana.

Swędzenie skóry

Świąd najczęściej atakuje stopy i dłonie. Jest to związane z uszkodzeniem nerwów przez krążącą we krwi glukozę.

Nudności

Czasem w cukrzycy dochodzi do zaburzeń w transporcie trawionego pożywienia z żołądka do jelit. To może powodować gorsze "samopoczucie żołądkowe" połączone z mdłościami, a niekiedy nawet z wymiotami.

Zobacz również: