O czym świadczy opadająca powieka?
Opadająca powieka (inaczej ptoza) to przede wszystkim problem osób starszych – najczęściej jest efektem wiotczenia skóry i utraty kolagenu w okolicach oczu. Zdarza się jednak, że zjawisko to dotyka młodych ludzi, a nawet dzieci. Problem może być wtedy związany z zaburzeniami pracy mięśnia odpowiadającego za unoszenie górnej powieki. Ptoza jest nie tylko defektem natury estetycznej (dotknięta nią osoba wygląda, jakby mrużyła oczy lub była zmęczona), ale też utrudnia widzenie. Warto wiedzieć, że opadająca powieka może być też symptomem problemów okulistycznych, a nawet poważnych schorzeń neurologicznych czy krążeniowych. Sprawdź, kiedy opadanie powieki powinno skłonić nas do wizyty u lekarza.
Ptoza najczęściej spowodowana jest nieprawidłowym funkcjonowaniem dźwigacza, a więc mięśnia odpowiadającego za unoszenie powieki. Przyczyną mogą być uwarunkowania genetyczne, ale też urazy, blizny i obrzęki oka. Warto jednak wiedzieć, że opadająca powieka może być skutkiem rozwijającego się na niej guza lub porażenia mięśnia okoruchowego. Zawsze więc dolegliwość należy skonsultować z okulistą.
Opadająca powieka a cukrzyca
Opadanie powieki to również częsty objaw powikłań cukrzycy, a konkretnie neuropatii cukrzycowej. Utrzymujący się we krwi zbyt wysoki poziom cukru uszkadza drobne naczynia krwionośne, a z czasem prowadzi do porażenia nerwów okoruchowych. Im dłużej trwa ten stan, tym większe jest ryzyko zaćmy, jaskry, a nawet odwarstwienia siatkówki i utraty wzroku. Opadanie powieki i zaburzenia widzenia powinny nas więc skłonić nie tylko do wizyty u okulisty, ale też zbadania poziomu glukozy we krwi.
Niestety, opadająca powieka może być pierwszym sygnałem groźnych chorób neurologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane czy zespoły miasteniczne. W pierwszym wypadku dochodzi do uszkodzeń nerwów – stany zapalne o nieznanej przyczynie uszkadzają osłonki nerwów, co uniemożliwia przesyłanie impulsów nerwowych do mięśni. W efekcie dochodzi do zaburzeń czucia i równowagi, a także widzenia (gdy słabną mięśnie gałki ocznej). Zespoły miasteniczne często mają podłoże autoimmunologiczne i objawiają się nadmierną męczliwością mięśni, a z czasem ich osłabieniem. Choroba zazwyczaj w pierwszej kolejności atakuje mięśnie gałki ocznej i objawia się opadaniem powieki oraz podwójnym widzeniem.
Udar niedokrwienny mózgu to najczęstsza przyczyna paraliżu, a nawet śmieci. Dochodzi do niego nagle, a szansa na powrót do zdrowia zależy od szybkiej reakcji. Jednym z pierwszych symptomów jest opadanie powieki i kącika ust. Inne objawy to niedowłady jednej strony ciała, trudności w mówieniu i zaburzenia widzenia. Równie groźny dla życia jest tętniak mózgu. Powstaje na skutek zaburzeń wzrostu naczyń krwionośnych w mózgu. Gdy pęknie, dochodzi do udaru krwotocznego. Pojawia się wtedy silny ból głowy, drętwienie jednej strony twarzy lub ciała, a także dolegliwości jelitowe. Zapowiedzią pękającego tętniaka może być jednak opadająca powieka i podwójne widzenie. Zdarza się tak, gdy tętniak naciska coraz bardziej na nerw poruszający okiem. W takiej sytuacji należy jak najszybciej wezwać karetkę pogotowia.
