Opryszczka. Poznajemy jej ukryte oblicze!

Gdy mamy atak opryszczki wargowej, łatwo możemy to rozpoznać: usta swędzą nas i pieką, a chwilę potem pojawiają się na nich bolesne pęcherzyki. Szybko sięgamy po lecznicze preparaty i chronimy się przed nasileniem dolegliwości oraz rozwojem choroby.

Niestety, w przypadku innych rodzajów opryszczki bywamy bezradne. Przyczyną jest nasza niewiedza – często w ogóle nie sądzimy, że opryszczka może rozwinąć się gdzie indziej i nie wiążemy z nią dokuczających nam dolegliwości. Naraża nas to na niebezpieczne powikłania. Postarajmy się jak najszybciej to zmienić!

Oto informacje, które pomogą nam w porę wykryć zagrożenie i je pokonać.

Opryszczka to choroba, którą wywołują wirusy. Choć łatwo się nimi zarazić, nie muszą wyrządzić nam szkody. Wszystko zależy od tego, czy organizm jest w dobrej formie i potrafi sobie z nimi poradzić, czy też jest osłabiony.

Możemy nie mieć siły do walki z wirusami i nie móc utrzymać ich w ryzach (w stanie tzw. latencji), gdy występują:

• inne choroby, choćby zwykłe przeziębienie – obciążają organizm i stwarzają „furtkę” dla ataku wirusów;

• miesiączka – wiadomo, że wiąże się z przejściowym spadkiem odporności (zwłaszcza, gdy jest obfita i długo trwa);

• silne i przewlekłe stresy – prowadzą do wyczerpania psychicznego i fizycznego, co przekłada się na gorszą pracę układu odpornościowego;

• zaniedbania higieniczne – np. naskórek lub śluzówka ulega wysuszeniu lub mikrourazom;

• wychłodzenie, ale także przegrzanie organizmu – niekorzystnie podziałać może zarówno spacer na mrozie, jak i wizyta w solarium;

• antybiotykoterapia bez leczenia tzw. osłonowego – likwiduje naturalną ochronną mikroflorę w organizmie.

Wirusy opryszczki przenoszą się razem z fizjologicznymi wydzielinami. Stąd niebezpieczne może być nie tylko dotykanie do pęcherzyków u chorej osoby, ale także używanie jej rzeczy.

• Górne drogi oddechowe – objawy to m.in.: czerwone i bolesne dziąsła, pęcherzyki, nadżerki i owrzodzenia na języku, wewnętrznej stronie policzków, tylnej ścianie gardła i migdałkach oraz powiększone węzły chłonne podżuchwowe.

• Okolice intymne – mogą występować m.in.: pęcherzyki w obrębie krocza, odbytnicy i na wewnętrznej stronie ud, ból pochwy, nasilone upławy, powiększone węzły chłonne w pachwinach, a dodatkowo ból gardła.

• Oczy – miejscem występowania pęcherzyków są m.in.: powieki, spojówki.

Choć nie da się całkowicie pozbyć chorobotwórczych wirusów, można je na tyle unieszkodliwić, że opryszczka nie będzie występowała (lub bardzo rzadko).

• Leki zawierające substancje przeciwwirusowe (acyklowir lub walacyklowir) – stosuje się je doustnie (przy nasilonych objawach oraz opryszczce okolic intymnych) albo w postaci maści na skórę (przy o. wargowej) lub na gałki oczne (w razie o. ocznej).

• Środki przeciwgorączkowe – w razie gorączki, bólu.

UWAGA! Nieleczona opryszczka może być groźna. Naraża m.in. na:

• zakażenie bakteryjne lub grzybicze, rumień wielopostaciowy – gdy jest zlokalizowana na skórze;

• zakażenie przełyku, płuc – opryszczka jamy ustnej;

• pogorszenie, a nawet utratę wzroku – gdy zaatakuje oczy;

• poronienie ciąży, zarażenie dziecka – opryszczka intymna.

Wykonywana praca zawodowa, ale także np. uprawiany sport również mogą narażać na zakażenie wirusami opryszczki. Do grup ryzyka należy mi.in. personel medyczny. Wśród pielęgniarek, salowych, lekarzy, pracowników laboratoryjnych (szczególnie nieużywających rękawiczek ochronnych) zdarzają się przypadki tzw. zanokcicy opryszczkowej.

Objawem choroby mogą być: ból i obrzęk palców oraz pęcherzyki i krostki na opuszkach. Drugą zagrożoną grupą są osoby uprawiające sporty tzw. kontaktowe (np. judo) – opryszczka pojawia się najczęściej w obrębie klatki piersiowej, na twarzy, uszach, rękach.

Konsultacja: Hanna Dolińska, spec. med. rodzinnej