Jak oduczyć dziecko korzystania z pieluch

Marzysz, by pieluchy przestały być głównym punktem na liście zakupów dla waszej rodziny? Kto by o tym nie marzył, przewijając rozbrykanego, dość słabo współpracującego roczniaka czy dwulatka... Jeśli jesteś zdeterminowana, by zacząć akcję odzwyczajania smyka od pieluszki, przeczytaj nasz plan i zastosuj go - punkt po punkcie. Powodzenia!

Zanim rozpoczniesz trening czystości, szkrab musi zacząć kojarzyć uczucie parcia na pęcherz z potrzebą zrobienia siusiu. A takie związki maluchy pojmują najwcześniej po 18. miesiącu życia (wiele dzieci osiąga ten etap dopiero tuż przed 3. urodzinami). I nie ma sensu smyka poganiać, bo sukcesy będą przypadkowe, a stresu (dla malca i rodziców) mnóstwo. Po czym poznasz, że szkrab jest gotów żegnać pieluchy?

• Potrafi zasygnalizować, że chce, by mu zmienić pieluszkę;

• Widać po nim, że za chwilę zrobi siusiu (zmienia wyraz twarzy, nieruchomieje, chowa się za firankę lub do kąta, kuca);

• Siusia rzadziej i nawet przez 3 godziny miewa suchą pieluchę;

• Zauważa, gdy zrobi kałużę na podłodze lub zmoczy majtki;

• Umie powiedzieć lub pokazać, że chce się załatwić. Jeśli do twojego malca odnoszą się przynajmniej trzy z tych stwierdzeń, to znak, że już czas przesadzić go na nocnik. W przeciwnym razie trzeba czekać.

Zabierz dziecko na wyprawę po nowy nocniczek. Możesz maluchowi pozwolić wybrać taki, jaki najbardziej mu się podoba. Nie zachęcaj smyka do zakupu modelu grającego melodyjkę (w praktyce hałaśliwa muzyczka może zniechęcać je do korzystania). Koniecznie kupcie za to przynajmniej 10 par cienkich bawełnianych majteczek. Dzięki temu, nawet jeśli smyk zmoczy kilka sztuk dziennie (czego na początku nie da się uniknąć), nie będzie problemu. Przyda się również zapas spodenek na gumkę, które da się zdjąć jednym ruchem. W pierwszych tygodniach treningu liczy się każda chwila - spodnie na szelki, suwak czy guziki mogą nie zdać egzaminu. Jeśli martwi cię przyszłość dywanu, najlepiej zwiń go i schowaj na 1-2 miesiące. Niech wróci na swoje miejsce, dopiero gdy malec przyzwyczai się do nowego sposobu załatwiania swoich potrzeb. Kanapy, fotele czy łóżeczko możesz zabezpieczyć specjalnymi nieprzemakalnymi podkładami (do kupienia w aptece) lub ceratkami. Jeśli nie chcesz, by były widoczne, przykryj je kocem lub narzutą. Pod ręką miej także zawsze zapas chłonnych ściereczek do wycierania podłogi.

W domu wytłumacz smykowi, do czego służy ten nabytek, ale - jeśli nie ma na to ochoty - nie nakłaniaj go, by natychmiast na nim usiadł. Najpierw pozwól dziecku zapoznać się z nowością, pobawić chwilę, powrzucać klocki. Wysadźcie też z maluchem lalkę czy misia. W razie potrzeby osobiście zademonstruj, jak korzystać z nowego sprzętu. Jeśli macie znajome dziecko, które opanowało już tę umiejętność, warto, by twój maluch zobaczył je "w akcji". Nic tak nie zachęca do podejmowania nowych wyzwań, jak dobry przykład. Za każdym razem, gdy po zachowaniu malca widzisz, że chce się załatwić, błyskawicznie ściągaj mu majtki, podstawiaj nocnik i entuzjastycznie chwal za nawet przypadkowe sukcesy. Dzięki temu maluch zorientuje się, czego od niego oczekujesz i chętnie powtórzy ten wyczyn. Od czasu do czasu pytaj dziecko, czy chce siusiu. Jeśli zawsze odpowiada "nie", staraj się je sadzać na chwilę co 20-30 minut.

Wiosna i lato to idealna pora na tę akcję. Maluch nie potrzebuje wtedy dużo ciuszków, więc łatwo go szybko rozebrać, gdy zechce na nocnik. Z kolei w razie wpadki nie zmarznie w mokrym ubranku i na pewno w końcu zauważy, że w zasiusianych majtkach jest niewygodnie i bardziej opłaca się załatwiać "po dorosłemu".

Do akcji pożegnania z pieluchą włącz dziadków, nianię i wszystkich, którzy zajmują się maluchem. Jeśli tylko ty zaczniesz go wysadzać, a babcia nadal będzie zakładać pieluchę, nie ma co liczyć na sukces. Wychodząc z domu, koniecznie zabieraj ze sobą kilka zmian ubranka. Na początek, na dłuższe wyjścia, podczas których może być problem z błyskawicznym wysadzeniem, nie zaszkodzi także zaopatrzyć się w pieluszki-majteczki na gumkę. Można je zdjąć i założyć równie łatwo i szybko jak majtki, a nie będzie problemu, jeśli nie zdążycie do toalety.

Pieluszki przydadzą się także na noc, gdyż kontrolowanie pęcherza podczas snu jest trudniejsze i przychodzi później. Dopiero gdy maluch przynajmniej przez dziesięć dni z rzędu budzi się rano (lub po drzemce w ciągu dnia) z suchą pieluszką, możesz położyć go spać bez niej. KROK 5 Wysadzaj malca o stałych porach. Staraj się wyczuć, o jakich porach malec najczęściej moczy pieluchę lub robi w nią kupkę. I wtedy najczęściej po jedzeniu, po przebudzeniu, po spacerze (i koniecznie przed) sadzaj go na nocniczek.

Jeśli smyk zrywa się zbyt szybko, usiądź koło niego, poczytaj mu książeczkę - może być powiązana tematycznie, np. "O sukcesie na sedesie" (Agnieszka Frączek, wyd.: Debit) czy Kamyczka: "Na nocniczku" (Joceline Sanschagrin, wyd.: Rea).

Niekiedy maluch, który już od dawna mówił, że chce na nocnik, nagle przestaje regularnie prosić o wysadzenie. To może się zdarzyć, np. gdy będzie chory, pójdzie do żłobka, przedszkola. Wiele dzieci zapomina się także podczas zabawy. Smyk ma też prawo zsiusiać się czasem do łóżka - nawet do 4.-5. roku życia. Bądź wtedy spokojna, okaż zrozumienie. Nie gań malca, nie wyśmiewaj. Przytul i powiedz, że taki wypadek każdemu może się zdarzyć i że to nic złego.

Postawcie nocnik w łazience. Smyk powinien się uczyć, że to tam zaspokajamy potrzeby fizjologiczne i... towarzyszy temu spokój - malec też potrzebuje chwili prywatności!

Tekst: Marta Rajska. Konsultacja: lek. med. Barbara Gierowska-Bogusz, pediatra z Instytutu Matki i Dziecka.