Z domowej apteki: Drożdże

Dawniej korzystano z ich leczniczych właściwości i robiono domowe maseczki na trądzik. Są bogate w mikroelementy i witaminy z grupy B. Nic dziwnego, że pomagają skórze.

Tak wyglądają drożdże, które są świeże
Tak wyglądają drożdże, które są świeże 123RF/PICSEL

Warunek jednak jest jeden - by zadziałały, muszą być świeże. Nigdy nie kupuj drożdży, na których pojawił się biały nalot.

Nie powinny też być zbyt miękkie i lepkie. Ostatnim sprawdzianem na świeżość drożdży jest ich zapach. Nieprzyjemna stęchlizna to znak, że są przeterminowane, nie nadadzą się ani do wypieku chleba, ani do przykładania na skórę.

Jak zrobić maseczkę z drożdży?

Pół kostki drożdży należy rozrobić z odrobiną mleka, by powstała gęsta papka, którą można będzie nałożyć na twarz. Jeśli chcesz posmarować miksturą również dekolt, dodaj jeszcze kawałek z kostki. 

Po około 20 minutach zmyć maseczkę letnią wodą. Zabieg ten polecamy jest dla każdej cery, mającej problemy z trądzikiem.

Jeśli masz skórę suchą, możesz do mikstury dodać kilka kropel oleju z nasion sezamu lub oliwy.

Na tych powierzchniach koronawirus utrzymuje się najkrócej

SARS-CoV-2 poza organizmem żywiciela może żyć nawet dziewięć dni. To, jak długo wirus pozostaje aktywny, zależy od wielu czynników m.in. od powierzchni, na której się znajduje.

Na liście powierzchni i materiałów, na których koronawirus utrzymuje się szczególnie długo, znalazł się m.in. popularny poliester. Do materiałów „lubianych” przez koronawirusa należy też m.in. plastik i stal – na nich ten drobnoustrój utrzymuje się nawet 3 dni.
Na liście powierzchni i materiałów, na których koronawirus utrzymuje się szczególnie długo, znalazł się m.in. popularny poliester. Do materiałów „lubianych” przez koronawirusa należy też m.in. plastik i stal – na nich ten drobnoustrój utrzymuje się nawet 3 dni. 123RF/PICSEL
Jakie jeszcze materiały nie są lubiane przez koronawirusa? Stosunkowo krótko SARS -Cov-2 utrzymuje się na materiałach pochodzenia organicznego, takich jak naturalne tkaniny o porowatej strukturze. „Huffington Post” w artykule poświęconym temu zagadnieniu cytuje Roberta Amlera, dziekana New York Medical College: „Niektóre badania wskazują, że włókna porowatych materiałów mogą wychwytywać i uszkadzać cząstki wirusa ”, tłumaczy Amler. „ Z drugiej strony zaś, materiały takie jak np. sztuczna skóra, łatwiej jest czyścić”.
Jakie jeszcze materiały nie są lubiane przez koronawirusa? Stosunkowo krótko SARS -Cov-2 utrzymuje się na materiałach pochodzenia organicznego, takich jak naturalne tkaniny o porowatej strukturze. „Huffington Post” w artykule poświęconym temu zagadnieniu cytuje Roberta Amlera, dziekana New York Medical College: „Niektóre badania wskazują, że włókna porowatych materiałów mogą wychwytywać i uszkadzać cząstki wirusa ”, tłumaczy Amler. „ Z drugiej strony zaś, materiały takie jak np. sztuczna skóra, łatwiej jest czyścić”.123RF/PICSEL
Niezależnie jednak od tego, z jakich materiałów zrobione są klamki w naszych domach i jakiego rodzaju ubrania nosimy, warto po prostu pamiętać o codziennym dbaniu o higienę. Sprzęty można regularnie przecierać, ubrania zaś prać lub - np. w przypadku odzieży wierzchniej – odświeżać za pomocą parownicy.
Niezależnie jednak od tego, z jakich materiałów zrobione są klamki w naszych domach i jakiego rodzaju ubrania nosimy, warto po prostu pamiętać o codziennym dbaniu o higienę. Sprzęty można regularnie przecierać, ubrania zaś prać lub - np. w przypadku odzieży wierzchniej – odświeżać za pomocą parownicy. 123RF/PICSEL
Co więcej – antyseptyczne właściwości miedzi znane były na długo przed tym, zanim na świecie pojawiły się wyposażone w mikroskopy laboratoria. Starożytni Egipcjanie wykorzystywali ten metal do uzdatniania wody oraz dezynfekcji ran, a Rzymianie wykonywali z niego naczynia. O antyseptycznych właściwościach miedzi wspominał również Hipokrates. Odpowiedzialne za tę "dezynfekcję" są jony miedzi, które wnikają we wnętrze komórek bakteryjnych i blokują ich mechanizmy życiowe, uniemożliwiając im oddychanie oraz przemianę materii. Podobny mechanizm obserwujemy w przypadku wirusów: miedź uszkadza ich enzymy i hamuje rozwój drobnoustrojów.
Co więcej – antyseptyczne właściwości miedzi znane były na długo przed tym, zanim na świecie pojawiły się wyposażone w mikroskopy laboratoria. Starożytni Egipcjanie wykorzystywali ten metal do uzdatniania wody oraz dezynfekcji ran, a Rzymianie wykonywali z niego naczynia. O antyseptycznych właściwościach miedzi wspominał również Hipokrates. Odpowiedzialne za tę "dezynfekcję" są jony miedzi, które wnikają we wnętrze komórek bakteryjnych i blokują ich mechanizmy życiowe, uniemożliwiając im oddychanie oraz przemianę materii. Podobny mechanizm obserwujemy w przypadku wirusów: miedź uszkadza ich enzymy i hamuje rozwój drobnoustrojów. 123RF/PICSEL
Wiedza o właściwościach miedzi sprawia, że coraz częściej myśli się o stosowaniu jej na szeroką skalę np. w szpitalach czy urzędach. Są już nawet pionierzy w tej dziedzinie: kilka lat temu francuskie miasto Bezannes zainstalowało miedziane poręcze i klamki w szkołach, urzędach i innych budynkach użyteczności publicznej. O miedzi, choć raczej ze względów estetycznych niż bakteriobójczych, coraz częściej myślą też współcześni dizajnerzy. Metal, przez lata zapomniany, teraz jest coraz chętniej wykorzystywany do wykonywania przedmiotów takich jak: tace, dzbanki, konewki, lampy, czy wanny. Eksperci z dziedziny aranżacji wnętrz twierdzą, że ten złoty metal skandynawskim aranżacjom dodaje elegancji, a industrialnym – nieco cieplejszego charakteru.
Wiedza o właściwościach miedzi sprawia, że coraz częściej myśli się o stosowaniu jej na szeroką skalę np. w szpitalach czy urzędach. Są już nawet pionierzy w tej dziedzinie: kilka lat temu francuskie miasto Bezannes zainstalowało miedziane poręcze i klamki w szkołach, urzędach i innych budynkach użyteczności publicznej. O miedzi, choć raczej ze względów estetycznych niż bakteriobójczych, coraz częściej myślą też współcześni dizajnerzy. Metal, przez lata zapomniany, teraz jest coraz chętniej wykorzystywany do wykonywania przedmiotów takich jak: tace, dzbanki, konewki, lampy, czy wanny. Eksperci z dziedziny aranżacji wnętrz twierdzą, że ten złoty metal skandynawskim aranżacjom dodaje elegancji, a industrialnym – nieco cieplejszego charakteru. 123RF/PICSEL
Im dłużej zmagamy się z epidemią koronawirusa, tym więcej wiemy o tym drobnoustroju. W ciągu ostatnich kilku tygodni naukowcom udało ustalić m.in. w jakich warunkach i na jakich powierzchniach koronawirus utrzymuje się szczególnie długo. Zdaniem naukowców ze szpitala uniwersyteckiego w Greifswaldzie oraz Ruhr-Universität w Bochum, SARS-CoV-2 najlepiej czuje się w chłodnym i wilgotnym środowisku (wilgotność na poziomie 40 proc, temperatura ok. 4 stopni Celsjusza).
Im dłużej zmagamy się z epidemią koronawirusa, tym więcej wiemy o tym drobnoustroju. W ciągu ostatnich kilku tygodni naukowcom udało ustalić m.in. w jakich warunkach i na jakich powierzchniach koronawirus utrzymuje się szczególnie długo. Zdaniem naukowców ze szpitala uniwersyteckiego w Greifswaldzie oraz Ruhr-Universität w Bochum, SARS-CoV-2 najlepiej czuje się w chłodnym i wilgotnym środowisku (wilgotność na poziomie 40 proc, temperatura ok. 4 stopni Celsjusza). 123RF/PICSEL
Na drugim końcu tej listy znajdują się zaś materiały wyjątkowo nieprzyjazne dla SARS- CoV – 2. Jak się okazuje, koronawirus nie przepada za miedzią. Jak podają autorzy artykułu, opublikowanego w „The New England Journal of Medicine”: na miedzianych powierzchniach koronawirus utrzymuje się zaledwie cztery godziny. Zaskakujące? Nie do końca, a przynajmniej nie dla tych, którzy interesują się fizyką lub mikrobiologią. Specjaliści z zakresu tych dziedzin od dawna mówią, że miedź ma naturalne właściwości pozwalające na unicestwienie rozmaitych drobnoustrojów - od bakterii, przez wirusy i pleśnie, po grzyby. Według badań przeprowadzonych na uniwersytecie Southampton w Wielkiej Brytanii, metal ten jest w stanie hamować rozwój m.in. gronkowca złocistego, pałeczki E.Coli, paciorkowca, czy norowirusów.
Na drugim końcu tej listy znajdują się zaś materiały wyjątkowo nieprzyjazne dla SARS- CoV – 2. Jak się okazuje, koronawirus nie przepada za miedzią. Jak podają autorzy artykułu, opublikowanego w „The New England Journal of Medicine”: na miedzianych powierzchniach koronawirus utrzymuje się zaledwie cztery godziny. Zaskakujące? Nie do końca, a przynajmniej nie dla tych, którzy interesują się fizyką lub mikrobiologią. Specjaliści z zakresu tych dziedzin od dawna mówią, że miedź ma naturalne właściwości pozwalające na unicestwienie rozmaitych drobnoustrojów - od bakterii, przez wirusy i pleśnie, po grzyby. Według badań przeprowadzonych na uniwersytecie Southampton w Wielkiej Brytanii, metal ten jest w stanie hamować rozwój m.in. gronkowca złocistego, pałeczki E.Coli, paciorkowca, czy norowirusów. 123RF/PICSEL

***Zobacz także***

Sprzątanie i dezynfekcja, czyli co robić w czasie pandemiiINTERIA.TVInteria.tv
zdjęcie
Oceń artykuł
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?

Najnowsze