Zapalenie jelita grubego: Przyczyny, objawy, leczenie
Za nazwą "zapalenie jelita grubego" kryje się cała grupa dolegliwości. Charakteryzują się one zróżnicowanymi przyczynami i objawami, które mogą mieć poważne konsekwencje dla zdrowia i życia chorego. Jest to stan, którego nie należy lekceważyć. Jakie czynniki zwiększają ryzyko rozwoju choroby? Jakie rodzaje zapalenia jelita grubego wyróżniamy? W jaki sposób przebiega leczenie tego schorzenia? Kiedy konieczna jest interwencja chirurga? Dlaczego przy zapaleniu jelita grubego tak ważna jest odpowiednio zbilansowana dieta? Podpowiadamy.
Zapalenie jelita grubego może być spowodowane różnymi czynnikami. Choroba rozwija się w organizmie przez czynniki wirusowe, pasożytnicze, bakteryjne oraz takie, których podłoża nie jesteśmy w stanie jednoznacznie zdiagnozować. Zapalenie jelita grubego może przebiegać dwojako. Wyróżniamy bowiem przewlekłe i ostre zapalenie. Przyczyną mogą być również skłonności genetyczne, immunologiczne lub środowiskowe. Trafne ustalenie źródła choroby stanowi ogromne wyzwanie dla lekarzy. Jest zadaniem skomplikowanym, czasochłonnym, a często nawet niemożliwym.
Przyczyny występowania zapalenia jelita grubego
Przyczyn zapalenia jelita grubego może być wiele. Lekarze wspominają jednak o przyczynach immunologicznych, jako o tych występujących najczęściej. U większości pacjentów owo zapalenie jest chorobą autoimmunologiczną, czyli taką, która zmusza układ odpornościowy pacjenta do gwałtownej reakcji na bakterie lub pokarm, niestanowiący w normalnych warunkach problemów trawiennych. Rozpoczyna się wówczas reakcja immunologiczna, prowadząca do uszkodzenia komórek nabłonka jelitowego i powstawania nadżerek, pseudolipidów oraz usztywniania ścian jelita.
Na pojawienie się zapalenia w organizmie wpływ mają również pokarmy. Najwięcej szkody mogą wyrządzić trujące grzyby, produkty zawierające pestycydy oraz alergeny pokarmowe, takie jak: mleko, jaja, niektóre owoce i warzywa, orzechy oraz rośliny strączkowe. Kolejną grupą czynników, które mogą odpowiadać za zapalenie jelita grubego, są pasożyty oraz niektóre leki przyjmowane przez pacjentów. Najbardziej narażeni są ci, którzy przyjmują antybiotyki i nie zażywają probiotyków. Właśnie te medykamenty mogą naruszyć ciągłość jelitowej błony śluzowej
Objawy tej choroby mogą być różne, a ich występowanie rozłożone w czasie. Co więcej, ich intensywność również może zmylić lekarza stawiającego diagnozę. Jednak wraz z postępującą chorobą objawy poważnie się nasilają, a tym samym utrudniają codzienne funkcjonowanie pacjenta. Głównymi objawami świadczącymi o tym, że doszło do zapalenia jelita grubego, są: silne bóle brzucha, biegunki, zaparcia, krwawienia z odbytu lub krew w kale, brak łaknienia prowadzący w skrajnych przypadkach do odwodnienia organizmu, utrata wagi ciała związana z nieprawidłowym wchłanianiem substancji odżywczych, gorączka, osłabienie organizmu. Objawy te będą różnić się w zależności od konkretnego czynnika, który wywoła zapalenie.
Proces leczenia zapalenia jelita grubego
Najistotniejszą rolę w leczeniu zapalenia jelita grubego, tak jak w przypadku wielu innych chorób, odgrywa poziom jej zaawansowania oraz ogólny stan zdrowia pacjenta. Jeśli diagnoza nastąpiła we wczesnej fazie choroby, możliwe jest wdrożenie leczenia farmakologicznego. Ten rodzaj leczenia stosuje się w przewlekłej postaci choroby, kiedy głównym celem leczenia jest zahamowanie rozprzestrzeniania się procesu zapalnego. Lekarze zazwyczaj zalecają przyjmowanie kilku rodzajów leków: tych z grupy aminosalicylanów, które mają charakter prewencyjny, przeciwzapalne glikokortykosteroidy oraz preparaty immunosupresyjne, zmniejszające reaktywność systemu immunologicznego. W przypadku, gdy kuracja medykamentami nie przynosi rezultatów lub lekarz orzekł chorobę zbyt późno, konieczna może być interwencja chirurgiczna.
Bardzo ważną częścią leczenia jest zwrócenie uwagi na pokarmy, które przyjmuje się podczas choroby. Chory powinien zwrócić szczególną uwagę na dietę i zmienić nawyki żywieniowe. Osobom, które cierpią na zapalenie jelita grubego, sugeruje się przejście na lekkostrawną dietę, pozbawioną ostro przyprawionych i smażonych na gorącym tłuszczu potraw. Pacjent powinien unikać także wszelkiego rodzaju wędlin, dziczyzny, wieprzowiny, tłustego drobiu i wołowiny. Posiłki powinny być przyjmowane w pozycji siedzącej, a kawałki jedzenia dokładnie gryzione i spokojnie przełykane. Posiłki należy spożywać od trzech do czterech razy dziennie. Ważną częścią diety jest nawadnianie organizmu oraz unikanie takich używek jak alkohol, kawa, czy mocna herbata. Dokładne zalecenia żywieniowe najlepiej przedyskutować z lekarzem i spersonalizować dietę podczas leczenia - tak, aby dostarczyć do organizmu wszystkich potrzebnych substancji i jak najskuteczniej wzmocnić organizm podczas choroby.
