Zespół cieśni nadgarstka: Objawy, przyczyny, leczenie
Często drętwieje ci ręka albo codziennie odczuwasz charakterystyczne mrowienie w niemal wszystkich palcach? Nie bagatelizuj tych symptomów, gdyż są zaliczane do najczęstszych oznak zespołu cieśni nadgarstka. Schorzeniu towarzyszy uporczywy ból, który uniemożliwia normalne funkcjonowanie i wykonywanie podstawowych czynności, takich jak jedzenie czy kierowanie samochodem. W przypadku braku podjęcia natychmiastowej terapii zmiany w nadgarstku mogą okazać się nieodwracalne. Jak skutecznie zahamować rozwój zespołu cieśni nadgarstka? Dlaczego tak istotne są ćwiczenia i oszczędzanie ręki? Kiedy niezbędna jest operacja? Podpowiadamy.
Zespół cieśni nadgarstka - jak wskazują lekarze ortopedzi - powstaje wskutek długiego i bardzo intensywnego nerwu pośrodkowego, który biegnie kanałem w nadgarstku. Pierwszym symptomem schorzenia jest nieprzyjemne uczucie mrowienia odczuwalne w nadgarstku i w niemal wszystkich palcach (poza palcem małym, którego mrowienie nigdy nie dotyczy). Gdy choroba się rozwija, pacjent ma poważny problem z chwytem i nie jest w stanie zacisnąć ręki w pięść.
Zespół cieśni nadgarstka łatwo zignorować
Pierwsze symptomy zespołu cieśni nadgarstka bardzo łatwo zignorować, gdyż pojawiają się i nasilają się zwykle w nocy. Odczuwalne w ciągu dnia mrowienie pacjent najczęściej bagatelizuje i tłumaczy nieprawidłowym ułożeniem podczas snu.
Niestety, wraz z upływem czasu i w sytuacji niepodjęcia terapii dolegliwości się nasilają i nocą nie dają już spać. Uporczywy ból zaczyna dokuczać podczas wykonywania podczas podstawowych czynności, takich jak mycie naczyń, jedzenie czy kierowanie samochodem, które są wykonywane przy przy zgięciu nadgarstka.
Chorobie sprzyja praca przy komputerze
Oczywiście, przyczyną zespołu cieśni nadgarstka może być reumatoidalne zapalenie stawów, ale nie tylko. Schorzenie zaliczane jest do chorób zawodowych, gdyż coraz częściej występuje ono w wyniku codziennej pracy przy komputerze, a konkretnie częstego i długotrwałego używania myszki i klawiatury komputerowej.
Na szczęście, jeśli tylko terapia zostanie podjęta odpowiednio wcześnie, zaburzenia w funkcjonowaniu nerwu są odwracalne, dlatego tak ważna jest konsultacja ze specjalistą - lekarzem ortopedą - zastosowanie farmakoterapii oraz rozpoczęcie maksymalnie wcześnie dedykowanych ćwiczeń.
Niekiedy do cofnięcia się objawów wystarczą regularnie wykonywane ćwiczenia, leczenie farmakologiczne i oszczędzanie chorej ręki. Jednak na zaawansowanym etapie choroby jedynym wyjściem staje się operacja. Przeprowadza się ją w znieczuleniu, wykonując nacięcie w okolicy nerwu. Jest to tzw. operacja otwarta. Zabieg można także wykonać techniką endoskopową lub otwartą małoinwazyjną.
Poprawa po zabiegu zależy od stopnia uszkodzenia nerwu, ale zwykle następuje po około sześciu tygodniach.
