Co to jest białaczka?
Najprościej mówiąc to rak krwi. Nie wiadomo, skąd się bierze i według jakiego klucza dobiera swoje ofiary. Jego istotą jest niekontrolowane namnażanie się niedojrzałych krwinek określonego rodzaju.
Chore komórki nie dość, że nie chcą dojrzewać, to jeszcze nie chcą obumierać (zdrowe krwinki mają określoną żywotność). Ich liczba w organizmie ciągle wzrasta. Zajmują miejsce czerwonych ciałek, płytek krwi i granulocytów.
Dlatego chorzy na białaczkę mają anemię, skłonność do wylewów krwi, powstawania siniaków i bardzo słabą odporność.
Chore krwinki, krążąc we krwi, osiadają w narządach wewnętrznych, np. w wątrobie, śledzionie, węzłach chłonnych, powodując ich powiększenie, i uszkadzają je. W szpiku jest coraz więcej komórek chorych, coraz mniej zdrowych.
Objawy białaczki nie są charakterystyczne, ale do wizyty u lekarza i badań kontrolnych powinny skłaniać: osłabienie, spadek masy ciała, częstsze infekcje, bladość, wybroczyny, skłonność do siniaczenia, czasem gorączka. Aby stwierdzić białaczkę, konieczne jest badanie szpiku.
