Jak Sycylia, no to... Noto?
Noto to barokowe miasteczko na Sycylii, które uważane jest za jedno z najpiękniejszych w Europie - zostało nawet wpisane na listę UNESCO. Choć pod koniec XVII w. przeżyło ono koniec świata, dziś może poszczycić się lokalną wersją łuku triumfalnego!
Noto (sycyl. Notu) leży u stóp gór Iblei, około 10 km od wybrzeża Morza Jońskiego. Choć dziś uważane jest za najpiękniejsze barokowe miasteczko na Sycylii, 11 stycznia 1693 r. w miasteczku Noto nastąpił koniec świata...
- Wystarczyło kilka minut, by dorobek mieszkańców, wszystko, co zbudowali i zgromadzili, zniknęło pod gruzami. Trzęsienie ziemi spowodowało takie zniszczenia, że miasta nie opłacało się już odbudowywać. Postanowiono zbudować je od nowa, od fundamentów, 13 km dalej od gruzowiska - podają autorzy przewodnika po Sycylii.
Jak zauważają Bogusław Michalec, Zofia Siewak-Sojka oraz Magdalena Ciach-Bakalarz, nowe Noto zaprojektowali czterej architekci: Rosario Gagliardi, Antonio Mazza, Paolo Labisi i Vincenzo Sinatra. Dzięki ich profesjonalizmowi Noto jest miastem starannie przemyślanym, opartym na sprawdzonych wzorach architektonicznych (m.in. z Wiednia).
- Wszystko tu znakomicie się z sobą komponuje, nie ma rzeczy zbędnych ani przypadkowych. Właśnie ta harmonia sprawia, że Noto jest uznawane (i nie ma w tym przesady!) za jedno z najpiękniejszych miast europejskich. Barok prezentuje się tu ze swej najlepszej strony, wyrzeźbiony w brzoskwiniowo-miodowym kamieniu" - opisują.
Swego czasu Noto nie było jednolitym miastem. Jak przypominają autorzy, miejsce zamieszkania zależało od przynależności do określonej grupy społecznej.
- W trzech dzielnicach mieszkały trzy stany (niektórzy historycy sprowadzają ten podział do dwóch części): najwyżej osiedli się szlachetnie urodzeni i patrycjat, niżej duchowni, miejsce położone najniżej przypadło reszcie mieszkańców - wyliczają i dodają, że najciekawsze i najbardziej okazałe budowle znajdują się w zamożnej dzielnicy.
Co ciekawe, piękno Noto zostało oficjalnie docenione, bowiem miasto znajduje się na liście UNESCO.
- Główną ulicą miasta jest corso Vittorio Emanuele. W splendorach niewiele ustępuje jej biegnąca równolegle via Cavour. To przy tych ulicach i w ich sąsiedztwie usytuowane są reprezentacyjne budowle - podają.
Co więcej, miasto ma swoją wersję łuku triumfalnego - Porta Reale to pamiątka po wjeździe do miasta w 1838 r. Ferdynanda II.
