Pięć cech, które sprawiają, że ludzie cię lubią. Masz którąś z nich?
Oprac.: Bartosz Stoczkowski
Dlaczego niektórzy są lubiani, a inni wręcz przeciwnie? Czy ludzie do których lgniemy po prostu mają to “coś"? Czy charyzma to magia, a może zapisana jest w genach?
Spis treści:
Naukowcy nie mają wątpliwości — na bycie osobą lubianą składa się 5 głównych cech tworzących psychologiczny koktajl, któremu trudno się oprzeć.
Umiejętność słuchania
Nigdy nie sprawiają wrażenia, że jedynie czekają, aż ktoś skończy swoją wypowiedź, by natychmiast rozpocząć własny monolog. Słuchając, zapamiętują drobne detale jak imiona członków rodziny, ulubiony napój, czy piosenkę rozmówcy, by spotykając tę osobę za jakiś czas zapytać właśnie o te szczegóły. Ten zaś poczuje się wyróżniony i nie tylko odwzajemni się sympatią, ale będzie dążył do kolejnych kontaktów z osobą, którą polubił.
Ludzie lubiani wiedzą też, gdzie w danej relacji leży granica intymności i nie wchodzą "z butami" w cudze życie. Otwartość ma bowiem swoje granice — nikt nie lubi osób wścibskich. Ci, których lubimy wiedzą zazwyczaj co to takt. Gdy więc zrewanżują się, opowiadając o swoim życiu, uczuciach i opiniach, będą unikać szczegółów, które mogłyby wprawić innych w stan zażenowania.
Lubiani nie oceniają
Wstrzymywanie się od wydawania natychmiastowych sądów wiąże się z umiejętnością słuchania. Zazwyczaj lubiane są te osoby, przed którymi można się otworzyć bez obawy, że zostanie się ocenionym.
Każdy ma wszak prawo do własnego zdania i własnych błędów. Lubiani nie będą też narzucać swoich poglądów, jako jedynie słusznych. Nie obrażą się również jeśli rozmówca nie podziela ich wizji świata wręcz przeciwnie — będzie to dla nich okazja do poznania argumentów drugiej strony.
Pozytywne nastawienie
Osoby, które często wykazują pozytywne emocje jak radość czy entuzjazm, są odbierane jako bardziej przyjazne i przyjemne w obcowaniu. W towarzystwie osób nastawionych pozytywnie inni czują się też bezpiecznie — przecież według optymistów nic złego nie może się stać — pogoda na pewno jutro się poprawi, szef da podwyżkę, a córka zda do następnej klasy, mimo że ma lufę z matmy, a jest właśnie czerwiec. Choć często wiara w happy end okazuje się złudna, to w towarzystwie takich osób czujemy się mniej zestresowani i łatwiej radzimy sobie z codziennymi kłopotami.
Poczucie humoru
Poczucie humoru to jedna z bardziej skomplikowanych umiejętności społecznych, obejmująca różnorodne aspekty psychologiczne, kulturowe i emocjonalne. Zdolność dostrzegania tego, co zabawne, śmieszne lub absurdalne i wyrażanie swoich spostrzeżeń w sposób, który nie rani innych, nie jest rzeczą prostą. Granica między żartem a złośliwą uwagą jest czasem bardzo cienka. Osoby lubiane widzą jednak jak wywołać uśmiech innych bez uciekania się do sarkazmu i raniących docinków.
Poczucie humoru wiąże się z inteligencją, ponieważ wymaga szybkiego postrzegania zależności i tworzenia niestandardowych połączeń między ideami. Za formę w jaki sposób podany zostanie żart, odpowiada natomiast inteligencja emocjonalna — lubimy tych, którzy szanują nasze uczucia i potrafią delikatnie się z nimi obchodzić.
Jak wskazują badania psychologów poczucie humoru to cecha najwyżej ceniona w sytuacjach zawodowych. W Badaniu Relacji i Więzi Społecznych w Miejscu Pracy wyłoniono zalety, za które najbardziej lubimy naszych współpracowników. Aż 50% badanych wskazało, że najwyżej ceni sobie poczucie humoru, wiedza merytoryczna uplasowała się dopiero na drugim miejscu.
Sprawdź też: Na wakacjach zdradzają na potęgę. Te 3 znaki zodiaku niewierność mają "wypisaną na twarzy"
Autentyczność
Osoby lubiane przyciągają uwagę innych, ale nie starają się o to na siłę, a tym bardziej w sposób desperacki. Nie zabiegają o powiększenie grona swoich znajomych — dzieje się to spontanicznie. Krótko mówiąc, nie są atencjuszami, którzy za wszelka cenę muszą być w centrum zainteresowania.
Brak obaw o utratę towarzystwa innych ludzi wynika u nich z poczucia własnej wartości i braku kompleksów. Te dwie ostatnie cechy połączone z pewną dozą skromności tworzą poczucie obcowania z osobą autentyczną. Kto zaś jest prawdziwy, ten nie lubi masek i ceni szczerość.
Nie obrażają się więc za słowa prawdy i potrafią także powiedzieć komuś, co naprawdę myślą. Nigdy więc nie odgrywają fałszywych przedstawień, by osiągnąć zamierzony cel — wiedzą, że taka strategia na dłuższą metę nie skutkuje zyskaniem sobie przychylności innych ludzi.