Imiona na literę "K"

Kazimierz
Pochodzenia starosłowiańskiego, od słów kazi (niszczyć) i mir (pokój) Oznacza: rozkazuj, rządź dzielnie i spokojnie, nakazuj pokój lub ten, który nie daje spokoju swoim wrogom albo nakazujący pokój. Do 1572 roku, czyli do czasu kanonizacji św. Kazimierza, mogło być nadawane tylko członkom dynastii Piastów, potem stało się jednym z popularniejszych polskich imion. W dokumentach z 1120 roku notowane jako Kazimir, nieco później jako Kazimiar, Kazimier, Kaźmir. ZDROBNIENIA: Kazek, Kazik, Kazio, Kaziuk, Kazuch, Kaźko. INNE FORMY: Kazimir, Kazimirz, Kazmierz, Kaźmierz. OBCE FORMY: Casimir, Kasimir (ogólnie przyj. forma), Casimiro (hiszp., wł.), Kazimir (ros., czes., słowac., połud.-słow.), Kazimieras, Kazys (litew.). Forma żeńska: Kazimiera.
NAZWISKA:
Kaśmierek, Kazek, Kazik, Kazikowski, Kazimek, Kazimier, Kazimierczak, Kazimierczuk, Kazimierek, Kazimierko, Kazimierowicz, Kazimierski, Kazimierzak, Kazimierzczak, Kazimir, Kazimirkiewicz, Kazimirowicz, Kazimirski, Kazimirz, Kazior, Kaziuk, Kazkiewicz, Kazmierczuk, Kazmierek, Kazmierkowski, Kazmirak, Kamirowicz, Kaźmierczak, Kaźmierczuk, Kaźmierczyk, Kaźmierski, Kaźmirczak.
PATRON:
Św. Kazimierz, syn króla Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety, córki cesarza Niemiec, Albrechta II. W roku 1471 obwołany królem węgierskim przez przeciwników Macieja Korwina. Został jednak zmuszony do powrotu do Polski. Od 1483 roku był podkanclerzem litewskim. Zmarł na gruźlicę 4 marca 1484 roku. Został pochowany w katedrze wileńskiej. Od 1950 roku jest głównym patronem Litwy. (Wspomnienie 4 marca).
ZNANE POSTACIE:
Kazimierz I Odnowiciel, książę pol. (25 VII 1016–19 III 1058). Kazimierz II Sprawiedliwy, książę z dynastii Piastów (1138–5 V 1194). Kazimierz III Wielki, król pol. (30 IV 1310–5 XI 1370). Kazimierz IV Jagiellończyk, król pol. (30 XI 1427–7 VI 1492). Kazimierz Pułaski, generał, bohater pol., zginął w amer. rewolucji, w bitwie pod Savannah w 1779 r. (4 III 1747–11 X 1779). Kazimierz Nestor Sapieha, generał, marszałek konfederacji litewskiej na Sejmie Czteroletnim (14 II 1757–25 V 1798). Kazimierz Brodziński, poeta pol. (8 III 1791–10 X 1835). Kazimierz Deczyński, obrońca chłopów w Król. Polskim (1800–1838). Jean Henri Casimir Fabre, entomolog fr. (22 XII 1823–11 X 1915). Kazimierz Chłędowski, pisarz pol. (23 II 1843–20 III 1920). Kazimierz Kamiński, pol. aktor i reżyser (1 III 1865–9 IX 1928). Kazimierz Przerwa-Tetmajer, pol. poeta i dramatopisarz (12 II 1865–18 I 1940). Kazimierz Twardowski, filozof pol. (1866–1938). Kazimierz Kuratowski, pol. matematyk (2 II 1896–18 VI 1980). Kazimierz Malewicz, ros. malarz pochodz. pol. (26 II 1878–15 V 1935). Kazimierz Bartel, pol. matematyk i polityk (3 III 1882–26 VII 1941). Kazimierz Junosza-Stępowski, aktor pol. (26 lub 28 XI 1880–5 VII 1943). Kazimierz Wroczyński, pol. poeta i dramaturg (27 II 1883–22 X 1957). Kazimierz Funk, amer. biochemik, odkr. witaminy (23 II 1884–20 XI 1967). Kazimierz Sosnkowski, pol. generał i polityk (19 XI 1885–10 X 1969). Kazimierz Fabrycy, pol. generał, dow. armii „Karpaty” (7 III 1888–17/18 VII 1958). Kazimierz Ajdukiewicz, pol. logik i filozof (12 XII 1890–12 IV 1963). Kazimierz Opaliński, aktor pol. (22 II 1890–6 VI 1979). Kazimierz WierzyÅ„ski, pierwotnie Kazimierz Wirstlein, poeta pol. (27 VIII 1894–13 II 1969). Kazimierz Sikorski, kompozytor pol. (28 IV 1895–23 VII 1986). Kazimierz Wiłkomirski, kompozytor pol. (1900–1995). Kazimierz Wyka, krytyk i historyk literatury pol. (1910–1975). Kazimierz Rudzki, aktor pol. (6 I 1911–2 II 1976). Kazimierz Wichniarz, aktor pol. (1915–1995). Kazimierz Majdański, arcybiskup senior (ur. 1 III 1916). Kazimierz Mikulski, malarz pol. (10 II 1918–27 VII 1998). Kazimierz Koźniewski, pisarz pol. (ur. 26 VII 1919). Kazimierz Żygulski, pol. socjolog (ur. 1919). Kazimierz Klaudiusz Górski, pol. trener piłk. (ur. 2 III 1921). Kazimiez Serocki, kompozytor pol. (3 III 1922–9 I 1981). Kazimierz Dejmek, pol. reżyser teatral. (17 V 1924–31 XII 2002). Kazimierz Brusikiewicz, aktor pol. (3 I 1926–4 I 1989). Kazimierz Hoffman, pisarz pol. (ur. 1928). Kazimierz Kutz, pol. reżyser film (ur. 16 II 1929). Kazimierz Braun, pol. teatrolog, reżyser (ur. 29 VI 1936). Kazimierz Liszcz, kompozytor pol. (ur. 1937). Kazimierz Kaczor, aktor pol. (ur. 9 II 1941). Kazimierz Deyna, piłkarz pol. (23 X 1947–1 IX 1989). Kazimierz Brakoniecki, poeta pol. (ur. 1952). Kazimierz Michał Ujazdowski, polityk pol. (ur. 1964).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Kazimierz III, król Polski, bohater wielu dzieł literackich (I. Krasicki, J.U. Niemcewicz, J.I. Kraszewski, S. Wyspiański). Kazimierz z powieści B. Prusa Emancypatki (1894). Kazio Leśniewski z noweli B. Prusa Grzechy dzieciństwa (1885). Kazimierz Starski z powieści B. Prusa Lalka (1890). Kazimierz Zaliwski z powieści Fachowiec W. Berenta (1895). Kazimierz Deczyński z powieści Kordian i cham L. Kruczkowskiego. Kazimierz Orwid z powieści M. Rodziewiczówny Dewajtis (1889). Kazio ze sztuki S. Dobrzańskiego Żołnierz królowej Madagaskaru (1879). Kaziuk Bartoszewicz z powieści E. Redlińskiego Konopielka (1973). Kazimierz Surkont z powieści Cz. Miłosza Dolina Issy. (1955)
NA EKRANIE:
Ekranizacja pow. Żołnierz królowej Madagaskaru S. Dobrzańskiego w reż. J. Zarzyckiego (1958). Film Kazimierz Wielki w reż. E. i Cz. Petelskich (1975), postać króla Kazimierza odtwarzał Krzysztof Chamiec. Ekranizacja pow. Emancypatki w reż. St. Różewicza (1983). TV ekranizacja wg noweli Grzechy dzieciństwa B. Prusa, w reż. K. Nowaka (1980), rolę Kazia grał Krzysztof Grzybowski. Film wg pow. Konopielka E. Redlińskiego w reż. W. Leszczyńskiego (1981), rolę Kaziuka grał Krzysztof Majchrzak.
W POEZJI:
Wymarzony kochanek, śmiały, rycerski, w miarę przewrotny,nigdy nie uległy;zaradny w interesach, szczęśliwy w hazardzie, dobry prawniki statysta biegłyKazimiera Iłłakowiczówna, „Kazimierz”Święty Kaźmierz — powracają czajki,Święty Wojciech — bociany klekocą.Słońce grzeje, rowy w mlecz się złocą,Brzmią skowronki, rychłe, polne grajki. Jan Kasprowicz, „Z chałupy”Chłopcom zawsze bójka w głowie.Zeszli się gdzieś raz w parowie;Janek z trąbką i szabelkąMały Kazik z pałką wielkąI Zygmuntek wystrojonyW piękny hełm z lejka zrobiony.Maria Konopnicka, „Na zasadzce”
PRZYSLOWIA:
Jeżeli w święty Kazimierz pogoda,to na kartofle uroda.
Na świętego Kazimierza zima do morza zmierza.Na świętego Kazimierza dzień się z nocą przymierza.(związane ze świętem 4 marca)
Kiejstut
Pochodzenia litewskiego, od słowa kesti (znosić, wytrwać). Oznacza: cierpliwy i wytrwały. ZDROBNIENIA: Kiejstutek, Kieś. OBCE FORMY: Keinstut (ang.), Kiejstout (fr.); Keistut, Kenstuthe (niem.).
NAZWISKA:
Kiejstut, Kiejstutowicz.
ZNANE POSTACIE:
Kiejstut, książę litewski (ok. 1300– VIII 1382), syn Giedymina, ojciec Witolda. Kiejstut Żemajtis, prof. Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (ur. 1906). Kiejstut Bereżnicki, malarz pol. (ur. 1935).
W POEZJI:
Że tam stały w stal zbroic rycerze zakute,ślepcy, króle i giermki, i lirni, i dziady,że kniaź Kiejstut, gdy swoją poimał Birutę,tak mnogie może wodził w orszaku gromady (...)Stanisław Wyspiański, „Hej, las rymanowski za mgłą”Niech zaciągnie się drugi w księdza Kiejstuta cugi, Niechaj tępi Krzyżaki psubraty;Tam bursztynów jak piasku, sukna cudnego blaskuI kapłańskie w brylantach ornaty.Adam Mickiewicz, „Trzech Budrysów”.Z tego to miasta Wilna, jak z rzymskiej wilczycy,Wyszedł Kiejstut i Olgierd i Olgierdowicy,Równie myśliwi wielcy jak sławni rycerze,Czyli wroga ścigali, czyli dzikie źwierzę.Adam Mickiewicz, „Pan Tadeusz”, Księga IVW kraju, którego brzegi przedzielała Dźwina,Dwaj książęta wziętością i chwałą słynęli,Kiejstut i Olgierd; oba syny Giedymina,Przewyższać braci swoich męstwem swym zaczęli...Dyzma Bończa Tomaszewski, „Jagielloniada”
Kilian
Pochodzenia celtyckiego, oznacza: mnich lub mały bojownik, rycerz. W Polsce notowne od XIII wieku jako Kilian, Kilijan, Kielijan. INNE FORMY: Kiljan. OBCE FORMY: Chilianus (łac.), Kilian (ogólnie przyj. forma), Chillien (ang.), Kilianus, Killian (niem.), Cilian, Kilien (fr.), Kiliano (hiszp.), Chiliano, Kiliano (wł.), Kilijan (ros.), Kilián (czes., słowac.), Kilijan (połud.-słow.), Kilijons, Kilys, Kilius (litew.), Kilény, Gellén (węg.). Forma żeńska: Kiliana.
NAZWISKA:
Kielan, Kielaniec, Kielanowicz, Kielańczyk, Kielański, Kielam, Kielen, Kieleń, Kielian, Kielijanek, Kielijańczyk, Kielijański, Kilan, Kilanek, Kilanowicz, Kilań, Kilański, Kilen, Kileński, Kilianczak, Kilianczyk, Kiliak, Kilias, Kiliasiński, Kilanek, Kilianowicz, Kiliań, Kiliańczak, Kiliańczyk, Kiliański, Kilijan, Kilijanowicz, Kilijański, Kilioński, Kiljański, Kiljas, Kiljasiński, Kiljanowicz, Kilon, Kilończyk, Kiloński.
PATRON:
Św. Kilian, misjonarz (ok. 644–689). Pochodzenia irlandzkiego lub szkockiego, był misjonarzem w Francji i na terenie dzisiejszych Niemiec. Zamordowany wraz z towarzyszami — św.św Kolmanem, Gallonem i Armuwalem. (Wspomnienie 8 lipca).
Kiliana
Żeńska forma imienia -> Kilian. OBCE FORMY: Kiliana (ogólnie przyj. forma).
Kinga
Pochodzenia węgierskiego, wywodzące się od imienia Kunegunt (przeksztalcenie niemieckiego im. Kunegunda). Imię to pojawiło się w Polsce w XIII wieku wraz z księżniczką węgierską Kingą, żoną Bolesława Wstydliwego. ZDROBNIENIA: Kingusia, Kinia.
PATRONKA:
Bł. Kinga (Kunegunda), urodzona w 1234 roku. Córka króla węgierskiego, żona Bolesława Wstydliwego. Po śmierci męża wstąpiła do klarysek, dla których ufundowała klasztor w Starym Sączu. Według legendy, dowiedziawszy się o braku soli w Polsce, wrzuciła do żup węgierskich swój pierścień, który górnicy odnaleźli w pierwszej bryle soli wykopanej w Wieliczce. Patronka górników. (Wspomnienie 24 lipca).
ZNANE POSTACIE:
Kinga Rusin, prezenterka i dziennikarka telewizyjna.
AFORYZM:
Choć imię to z solą się kojarzy,Niejeden sobie marzy,Że Kinga mu użyczyTrochę słodyczy. Wiesław Błach
W POEZJI:
Trudno ją wymalować, jeszcze trudniej opisać...Choć urocza nieskończenie,nie słońce ani księżyc, ani płomień przypomina, leczelektryczne oświetlenie.Kazimiera Iłłakowiczówna, „Kinga”
Kira
Żeńska forma imienia -> Kirył. ZDROBNIENIA: Kirka. INNE FORMY: Cyriaka. OBCE FORMY: Cyra (łac.), Cyra (ang.), Kira (ros.), Kira (czes.), Kira, Ćirka (połud.-słow.).
ZNANE POSTACIE:
Kira, córka poety K.I. Gałczyńskiego.
Kirył
Pochodzenia greckiego, od słowa kyrios (pan, władca). ZDROBNIENIA: Kiryłek. INNE FORMY: Cyriak, Cyryl, Cyrył, Cyran, Cyrano, Cyrus, Kirian, Kiril, Kiryłł, Kiryło. OBCE FORMY: Cyrillus (łac.), Cyril, Kirk (ang.), Cyrillus (niem.), Cyrille (fr.), Cirilo (hiszp.), Cirillo (wł.), Kirill, Kirilla (ros.), Cyril (czes., słowac.), Ćiril(o), Kiril (połud.-słow.). Forma żeńska: Kira.
NAZWISKA:
Kirenko, Kirianow, Kirianów, Kiriańczyk, Kirjanow, Kirjanowicz, Kirienko, Kireńczuk, Kireńko, Kireński, Kirjończyk, Kierianow, Kurian, Kurianiuk, Kurianowicz, Kurianowski, Kuriańczyk, Kuriański, Kurjan, Kurjanczyk, Kurjaniuk, Kurjanowicz, Kurjańczuk, Kuejańczyk, Kurjański, Kuryjan, Kuryjaniuk, Kuryjański.
PATRON:
Św. Cyryl, jeden z apostołów ludów słowiańskich (IX w.).
ZNANE POSTACIE:
Cyrus Hall McCormick, amer. wynalazca (15 II 1809–13 V 1884). Cyriel Buysse, belg. pisarz (21 IX 1859–25 VII 1932). Cyril Norman Hinshelwood, ang. fizyk, laureat Nagrody Nobla (19 VI 1897–9 X 1967). Cyril William Beaumont, ang. historyk baletu (1 XI 1891–24 V 1976). Kirk Douglas, amer. aktor filmowy (ur. 9 XII 1916).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Kiryl Razumow z powieści W oczach Zachodu J. Conrada. Cyrus Smith z powieści J. Verne’a Tajemnicza wyspa (1874).
Klara
Pochodzenia łacińskiego, od słowa clarus (jasny, sławny). Oznacza osobę o czystym sercu i jasnym umyśle, cieszącą się dobrą sławą. Imię to w Polsce notowane jest od XIII w. ZDROBNIENIA: Klarcia, Klarka, Klarusia. INNE FORMY: Klarysa. OBCE FORMY: Clara, Clarence, Klara (ogólnie przyj. forma), Clare (ang.), Clarine, Klara (niem.), Claire (fr.), Clara (hiszp.), Chiara, Clara (wł.), Klara (ros.), Klára, Jasna, Jasněna (czes., słowac.), Klara, Jasna (połud.-słow.). Forma męska: Klarus.
NAZWISKA:
Klar, Klarczyk, Klarczyński, Klarecki, Klarewicz, Klarkowski, Klaroń, Klarowicz, Klarowski, Klarski, Klarus, Klarycki, Klarycz, Klaryński, Klarys, Klarzec, Klarzuk, Klarzyc, Klarzyński,, Klor, Klorczak, Klorecki, Klorek, Klorkowski, Kloryga, Kloryk.
PATRONKA:
Święta Klara z Asyżu, żyła w latach 1194–1253. Założycielka zakonu klarysek — Zgromadzenia Pań Ubogich. Do Polski klaryski przybyły w XIII wieku, osiedliły się w Krakowie i w Starym Sączu. Święta Klara jest opiekunką m.in. radia i telewizji. (Wspomnienie 11 sierpnia).Święta Klara z Montefalco, wł. zakonnica (XIII-XIV w.). Przełożona klasztoru w Montefalco. Jej ciało po śmierci nie uległo rozkładowi, a krew zachowała się w stanie płynnym (Wspomnienie 17 sierpnia).
ZNANE POSTACIE:
Klara Schumann, pianistka niem., żona kompozytora Roberta Schumanna (1819–1896). Klara Zetkin, współzałożycielka KP Niemiec (5 VII 1857–20 VI 1933). Clara Bow, amer. aktorka film. (29 VII 1905–27 IX 1965). Claire Bloom, właśc. Claire Blume, aktorka ang. (ur. 15 II 1931). Jasna Strzałkowska-Ryszka, architekt pol. (ur. 1932).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Klara z komedii A. Fredry Śluby panieńskie (1833) oraz Zemsta (1834). Klara Howard z Emancypatek B. Prusa (1894). Klara z powieści Bez dogmatu H. Sienkiewicza. Klara Peggoty z powieści Dawid Copperfield Ch. Dickensa (1849–50). Klara Zachanassian ze sztuki Wizyta starszej pani F. Dürrenmatta (1956).
NA EKRANIE:
Ekranizacja Zemsty A. Fredry w reż. A. Bohdziewicza (1957). Film wg Emancypatek B. Prusa w reż. St. Różewicza (1983), rolę Klary odtwarzała Halina Łabonarska. Ekranizacja sztuki Wizyta starszej pani F. Dürrenmatta w reż. B. Wickiego (1964), w roly Klary — Ingrid Bergman.
AFORYZM:
Oto zalety, co ma Klara:Nadzieja oraz w miłość wiara. Włodzimierz ŚcisłowskiZwariowana Klara nowe psikusy robić się stara.
PRZYSLOWIA:
Od świętej Klary są już ładne dary (zbiory)(związane ze świętem 12 sierpnia)
Klarus
Pochodzenia łacińskiego, od słowa clarus (jasny, sławny). Oznacza osobę o czystym sercu i jasnym umyśle, cieszącą się dobrą sławą. ZDROBNIENIA: Klaruś. OBCE FORMY: Clarus (łac.), Clarence, Clare, Clair (ang.), Chiaro (wł.), Klaras (litew.). Forma żeńska: Klara, Klarysa.
PATRON:
Św. Klarus, nazywany „męczennikiem czystości” (IX w.). Osiadł jako pustelnik we francuskim Rouen. Zamordowany w roku 894. (Wspomnienie 4 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Clarence Brown, amer. reżyser filmowy (ur. 1890).
Klarysa
Odmiana imienia -> Klara. ZDROBNIENIA: Klarusia, Klaryska. OBCE FORMY: Clarissa (łac.), Clarice, Clarissa (ang.), Clarissa, Klarissa (niem.), Clarice, Clarisse, Clérisse (fr.), Clarissa (hiszp., wł.), Klarisa (słowac.), Klarisa (słoweń.). Forma męska: Klarus.
ZNANE POSTACIE:
Clarice Lispector, pisarka braz. (10 XII 1925–9 XII 1977).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Klarysa, tytułowa postać słynnej powieści S. Richardsona, najdłuższej, jaką kiedykolwiek napisano w języku angielskim. Clarissa Dallowey z powieści Pani Dallowey V. Woolf. Klaryssa, czyli historia młodej damy, powieść S. Richardsona (1747–48). Klaryssa McClellan z powieści R. Bradbury’ego 451° Fahrenheita.
NA EKRANIE:
Film wg pow. Pani Dallowey V. Woolf w reż. M. Gorrisa (1997), rolę Klarysy odtwarzała Natasha McElhone. Ekranizacja powieści 451° Fahrenheita R. Bradbury’ego w reż. F. Truffauta (1966).
Klaudia
Żeńska forma imienia -> Klaudiusz. W Polsce imię to przyjęło się dopiero w XVIII wieku. ZDROBNIENIA: Klaudynka, Klaudeńka, Klaudusia, Klaudzia. INNE FORMY: Klaudiana, Klaudyna, Kławdia. OBCE FORMY: Claudia (łac., ogólnie przyj. forma), Gladys (ang.), Klaudia, Klaudine (niem.), Claude, Claudie (fr.), Klavdija, Klavda (ros.), Klaudia Klaudia (czes., słowac.), Klaudija (połud.-słow.).
PATRONKA:
Św. Klaudia, Bretonka (I w.). Należała do grupy chrześcijanek z otoczenia św. Pawła. (Wspomnienie 20 marca i 7 sierpnia).
ZNANE POSTACIE:
Klaudyna Potocka, uczestniczka powstania listopadowego (1801–1836). Gladys Moncrieff, austral. aktorka i śpiewaczka (ur. 1892). Claudette Colbert, właśc. Claudette Chauchoin, fr. aktorka filmowa (13 IX 1905–30 VII 1996). Claudia Cardinale, właśc. Claude Rose Josephine Cardinale, wł. aktorka (ur. 15 IV 1939).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Kławdia Chauchat z powieści T. Manna Czarodziejska góra (1924).
NA EKRANIE:
Ekranizacja pow. Czarodziejska góra T. Manna w reż. H.W. Geissendoerfera (1981), rolę Kławdii odtwarzała Marie France Pisier.
AFORYZM:
Gdyby nie KlaudiaTo byłbym nie schudł ja. Andrzej Morski
Klaudian
Forma imienia -> Klaudiusz. ZDROBNIENIA: Klaudiś. OBCE FORMY: Claudianus (łac.), Claudian (ang.), Claudianus (niem.), Claudien (fr.), Claudiano (hiszp., wł.), Klavdijan, Klavdian (ros.), Klaudián (czes., słowac.), Klaudije, Klaudijan (połud.-słow.). Forma żeńska: Klaudia, Klaudyna.
Klaudiusz
Pochodzenia łacińskiego, od nazwy znanego rzymskiego rodu Claudius (Klaudiusze) lub od słowa claudus (kulawy, niepewny). Może oznaczać: ten, który nie idzie prosto przez życie, jest pozbawiony pewności siebie. W Polsce imię to występuje bardzo rzadko. ZDROBNIENIA: Klaudiś, Klaudiuszek. INNE FORMY: Klaudian. OBCE FORMY: Claudius (łac.), Claud, Claude (ang.), Claudius, Klaudius (niem.), Claude (fr.), Claudio (hiszp., wł.), Klavdij (ros.), Klaudius (czes., słowac.), Klaudije, Klavdij (połud.-słow.). Forma żeńska: Klaudia, Klaudyna.
NAZWISKA:
Klauda, Klaudek, Klaudel, Klaudus, Klaudyn, Klaudyński.
PATRON:
Św. Klaudiusz z Panonii. Patron rzeźbiarzy.Bł. Klaudiusz La Colombier, francuski jezuita, skazany w Anglii w 1681 roku na śmierć za nawracanie wyznawców anglikanizmu. (Wspomnienie 15 lutego).
ZNANE POSTACIE:
Tiberius Claudius Nero, cesarz rzymski (42 p.n.e.–37). Klaudiusz, cesarz rzymski (1 VIII 10 p.n.e.–13 X 54). Claudius Aquaviva, generał jezuitów, teolog (14 IX 1543–31 I 1615). Claudio Monteverdi, kompozytor wł. (przed 15 V 1567–29 XI 1643). Mathias Claudius, niem. poeta (15 VIII 1740–21 I 1815). Klaudiusz Łazowski, uczestnik rewolucji francuskiej 1789 (ok. 1750–1793). Claude Henri Saint-Simon, fr. filozof, glówny przedst. utopij. socjalizmu (17 X 1760–19 V 1825). Claude Bernard, fr. fizjolog (12 VII 1813–10 II 1878). Claude Monet, fr. malarz impresjonista (14 XI 1840–6 XII 1926). Claude Achille Debussy, kompozytor fr. (22 VIII 1862–25 III 1918). Claude Rains, aktor amer. (ur. 1889). Claude Autant-Lara, fr. reżyser filmowy (5 VIII 1903–5 II 2000). Claudio Arrau, chil. pianista i pedagog (6 II 1903–9 VI 1991). Claude Lévi-Strauss, antropolog fr. (ur. 28 XI 1908). Claude Simon, pisarz fr. (ur. 10 X 1913). Kazimierz Klaudiusz Górski, pol. trener piłk. (ur. 2 III 1921). Claude Chabrol, fr. reżyser filmowy (ur. 24 VI 1930). Claudio Abbado, kompozytor i dyrygent wł. (ur. 26 VI 1933).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Klaudiusz z tragedii Hamlet W. Shakespeare’a (1598-1601). Klaudiusz Frollo z powieści Katedra Marii Panny w Paryżu V. Hugo (1831). Klaudie z komedii A. de Musseta Kaprysy Marianny (1833). Clyde Griffiths z powieści T. Dreisera Tragedia amerykańska (1925).
NA EKRANIE:
Film wg pow. Tragedia amerykańska T. Dreisera w reż. J. von Sternberga (1931), rolę Clyde’a grał Philips Holmes. Ekranizacje Hamleta W. Shakespeare’a: rolę Klaudiusza w reż. L. Oliviera (1948) grał Basil Sidney, w reż. G. Kozincewa (1964) — Michaił Nazwanow, w reż. F. Zeffirelliego (1991) — Alan Bates, a w reż. K. Branagha (1996) — Derek Jacobi. Film wg powieści Katedra Marii Panny w Paryżu V. Hugo w reż. J. Delanoya (1956, Dzwonnik z Notre Dame), rolę Klaudiusza odtwarzał Alain Cuny.
Klaudyna
Odmiana imienia -> Klaudia. W Polsce imię to notowane jest od XVII wieku, ale występuje dość rzadko. ZDROBNIENIA: Klaudynka, Klaudeńka. INNE FORMY: Klaudiana. OBCE FORMY: Claudina (ogólnie przyj. forma), Klaudine (niem.), Claudine (fr.). Forma męska: Klaudian, Klaudiusz.
PATRONKA:
Św. Klaudyna Thévenet, zasłynęła jako założycielka Zgromadzenia Sióstr Jezusa i Maryi (1774–1837).
ZNANE POSTACIE:
Klaudyna z Działyńskich Potocka, sanitariuszka w powst. listopadowym, założycielka Komitetu Pomocy Uchodźcom w Dreźnie (1801–1836).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Claudine, główna postać autobiograficznego cyklu powieściowego G.-S. Colette.
Klaus
Niemiecki skrót od imienia Nikolaus (Mikołaj).
NAZWISKA:
Claus, Clausen, Caluss, Klause, Klausek, Klausewic, Klauss, Klausz, Klauz, Klauza, Klauze, Klauziński, Klauzo, Klauż, Klauża, Klaużyński, Klaws, Klawsa, Klawziński.
ZNANE POSTACIE:
Klaus Kinkel, niem. polityk (ur. 1936). Klaus Kinski, właśc. Nikolaus Gunther Nakszynski, aktor amer. pochodz. niem. (1926–23 XI 1991).
Klemencja
Żeńska forma imienia -> Klemens. ZDROBNIENIA: Klementynka, Klimka. INNE FORMY: Klementyna. OBCE FORMY: Clementina, Clementine (ogólnie przyj. forma).
Klemens
Pochodzenia łacińskiego, od słowa clemens (łagodny, spokojny, cichy). Oznacza: ten, który wyróżnia się spokojem ducha i delikatnością uczuć. Imię to nosili często niewolnicy i wyzwoleńcy. W Polsce bardzo popularne w średniowieczu w formach: Klamont, Klament, Klemasz, Klemek, Klemens, Klement, Klich, Klimasz, Klimaszek, Klimek, Klimens, Kliment, Klimiont, Klimk, Klimko, Klimont, Klimunt, Klisz. Obecnie rzadko nadawane. ZDROBNIENIA: Klimek, Klimko, Klemensik. INNE FORMY: Klement, Klementyn, Klich, Klimas. OBCE FORMY: Clemens (łac.), Clement (ang.), Klemens, Clemen (niem.), Clément (fr.), Clemencio, Clemente (hiszp.), Clemente (wł.), Kliment, Klimentij (ros.), Klement, Kliment (czes., słowac.), Kliment, Klement, Klementije (połud.-słow.). Forma żeńska: Klementyna, Klemencja.
NAZWISKA:
Klamant, Klamunt, Klem, Klema, Klemans, Klemansiewicz, Klemantowicz, Klemasz, Klemecki, Klemek, Klemen, Klemenczak, Klemenowski, Klemens, Klemensiak, Klemensiewicz, Klemensowicz, Klemensowski, Klement, Klementa, Klementewicz, Klementowicz, Klementowski, Klementys, Klemesz, Klemeszek, Klemo, Klemontko, Klemowicz, Klemęsiewicz, Klemona, Klemont, Klemontowski, Klich, Klichowski, Klicki, Kliczko, Klikowicz, Klim, Klima, Klimaj, Klimak, Klimakowski, Kliman, Klimanek, Klimantowicz, Klimański, Klimas, Klimasik, Klimasiński, Klimasz, Klimaszewski, Klimaszko, Klimczak, Klimczewski, Klimczuk, Klimczyk, Klimecki, Klimeczek, Klimeczko, Klimeczkowicz, Klimenko, Klimek, Klimenkowicz, Klimens, Kliment, Klimentowski, Klimes, Klimiec, Kliminta, Klimiontek, Klimiuk, Klimkiewicz, Klimkowicz, Klimkowski, Klimo, Klimonda, Klimonowicz, Klimont, Klimontko, Klimontowicz, Klimosz, Klimoszek, Klimowicz, Klimowski, Klimsa, Klimski, Klimsz, Klimsza, Klimunt, Klimuntek, Klimuntowski, Klimusz, Klisiowicz, Klisz, Klisza, Kliszan, Kliszek, Kliszko, Kliszowicz, Kliszwa, Kliś, Kliśkiewicz, Kliśko, Klyś.
PATRON:
Papież Klemens I, był prawdopodobnie trzecim z kolei następcą św. Piotra (po Linusie i Anaklecie). Zginął około 97 roku. Patron kapeluszników. (Wspomnienie 23 listopada).Św. Klemens z Aleksandrii, Titus Flavius Clemens (ok. 150–ok. 215), filozof i teolog chrześc., ojciec Kościoła. Uznawany za pierwszego uczonego chrześcijaństwa.Św. Klemens z Ancyry, zginął w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. (Wspomnienie 23 stycznia).Św. Klemens, Ochrydy w Macedonii. Brał udział w działalności misyjnej braci Cyryla i Metodego na Morawach (od 863). Założył piśmienniczą szkołę ochrydzką, kultywującą tradycję głagolicką. Wykształcił także wielu uczniów i duchownych słow., patronował rozwojowi budownictwa sakralnego. Autor kazań i mów pochwalnych, przypuszczalnie również obszernych żywotów zw. Legendami panońskimi; przełożył ponadto Triodon kwietny — cykl nabożeństw od Wielkiejnocy do Pięćdziesiątnicy. (Wspomnienie 17 lipca).Św. Klemens Maria Dworzak, redemptorysta. Urodził się na Morawach w 1751 roku. Słynął z filantropii. Zmarł w 1820 roku. Patron kelnerów. (Wspomnienie 15 marca).
ZNANE POSTACIE:
Clément Janequin, kompozytor fr. (ok. 1485–1558). Clément Marot, poeta fr. (ok. 1496–10 IX 1544). Klemens Janicki, poeta pol. (17 XI 1516–1543). Klemens Kordecki, pol. zakonnik, teolog (16 XI 1603–20 III 1673). Jan Klemens Branicki, hetman (21 IX 1689–9 X 1771). Clemente Molli, wł. rzeźbiarz, autor figury na kolumnie Zygmunta III w Warszawie (? –ok. 1678). Clemens Lothar Wenzel Metternich, austr. polityk (15 V 1773–11 VI 1859). Clemens Brentano, pisarz niem. (9 IX 1778–28 VII 1842). Clément Ader, fr. pionier lotnictwa (2 IV 1841–3 V 1925). Klemens Junosza (Klemens Szaniowski), pol. pisarz, dziennikarz (23 XI 1849–21 III 1898). Klimek Bachleda, przewodnik i ratownik tatrzański (1849–6 VIII 1910). Clemens Johannes Pirquet, austr. lekarz, współtwórca nauki o alergii (12 V 1874–28 II 1929). Clement Richard Attlee, bryt. polityk, premier 1945–51 (3 I 1883–8 X 1967). José Clemente Orozco, meks. malarz (23 XI 1883–7 IX 1949). Klement Gottwald, czechosł. lider komunist. (23 XI 1896–14 III 1953). Klemens Stanisław Rudnicki, pol. gen., uczestnik bitwy pod Monte Cassino (28 III 1897–12 VIII 1992). Klemens Szaniawski, filozof pol. (1925–1990). Klemens Krzyżagórski, dziennikarz pol. (ur. 1930). Klemens Ścierski, pol. wynalazca i menedżer (ur. 1939).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Klemens Kosakowski z dramatu J. Słowackiego Ksiądz Marek (1843). Klemens z powieści E. Orzeszkowej Dziurdziowie (1888). Klemens Durejko z dramatu C.K. Norwida Pierścień Wielkiej Damy (1872). Klemens Król z powieści K. Brandysa Matka Królów (1957). Klemens Piołunowicz z noweli Pałac i rudera B. Prusa.
NA EKRANIE:
Film Matka Królów w reż. J. Zaorskiego (1982).
W POEZJI:
Szczęście do pieniędzy, interesów; siła, energia, wielkidar wymowy;za dużo w życiu kobiet, które wszystko depcą, plączą, wybijają z serca takt i rozum z głowy... Kazimiera Iłłakowiczówna, „Klemens”
Klementyn
Odmiana imienia -> Klemens. ZDROBNIENIA: Klimek, Klimko. INNE FORMY: Klemens, Klement.

Horoskopy zodiakalne

Horoskopy alternatywne oraz symbolika