Imiona na literę "K"

Konrad
Pochodzenia staroniemieckiego, od słów kuoni (śmiały) i rad (rada). Oznacza: odważny, skory w udzielaniu rad innym. W Polsce popularne już w XII wieku. Notowane w formach: Kondrad, Konrad, Konrat, Korrad, Korrat, Kunard, Kundrad, Kundrat, Kunrad, Kunrat, Kunrod, Kunrot, Kurrad, Kurrat. ZDROBNIENIA: Konio, Konradek. INNE FORMY: Konradyn. OBCE FORMY: Conradus (łac.), Conrad (ang.), Conrad, Konrad, Kunrad, Kurt, Kurtz, Kunz (niem.), Conrad (fr.), Conrado (hiszp.), Corrado (wł.), Konrad, Kondrat, Kondratij (ros.), Konrád (czes., słowac.), Konrad, Kondrat (połud.-słow), Konradas, Kundrotas (litew.), Kunó (węg.). Forma żeńska: Konrada, Konradyna.
NAZWISKA:
Kancewicz, Kancura, Kanczalski, Kanczewski, Kinc, Kincak, Kinclewicz, Kinczewski, Konad, Konat, Konatka, Konatkiewicz, Koncek, Koncewicz, Koncko, Konczelski, Konczyn, Konczyn, Kondrach, Kondraciak, Kondraciuk, Kondracki, Kondraczuk, Kondraciuk, Kondras, Kondraszewski, Kondrat, Kondrateńko, Kondratiew, Kondratiuk, Kondratowicz, Kondratowski, Konrad, Konradko, Konradowicz, Konradus, Konrat, Konratowicz, Kontratowicz, Korrat, Kunad, Kunat, Kunatek, Kunatowicz, Kunc, Kuncak, Kuncel, Kuncerz, Kuncewicz, Kuncowicz, Kunczycz, Kunczyn, Kundrat, Kuniat, Kunod, Kunot, Kunratowicz, Kurnat, Kurnarowicz, Kurnyta.
PATRON:
Św. Konrad, biskup Konstancji. Zasłynął jako budowniczy kościołów i szpitala w tym mieście. Zmarł w 975 roku. (Wspomnienie 26 listopada).Święty Konrad z Piacenzy, pustelnik. Był magnatem, który nieumyślne spowodował pożar lasu, za co skazano na śmierć niewinnego chłopa. Dowiedziawszy się o tym, opuścił rodzinę i zamieszkał w pustelni na Sycylii, gdzie do końca życia pełnił pokutę. Zmarł w 1351 r. Patron Sycylii. (Wspomnienie 19 lutego).Święty Konrad z Parzham w Bawarii. Żył w latach 1818–94. Jako kapucyn przez 45 lat był furtianem w Alttöting, słynnym miejscu odpustowym. (Wspomnienie 21 kwietnia).
ZNANE POSTACIE:
Imię to nosiło wielu cesarzy niemieckich, a także piastowscy książęta śląscy. Nadawane również bohaterom utworów literackich (G. Byron, A. Mickiewicz). Konrad Gesner, szwajc. przyrodnik (26 III 1516–13 XII 1565). Konrad Ernst Ackermann, niem. aktor i dyr. teatr. (1 II 1712 lub 1710–13 XI 1771). Konrad Rilejew, ros. poeta, dekabrysta (ur. 1795). Wilhelm Conrad Röntgen, niem. fizyk, odkrywca promien. X, laureat Nagrody Nobla (1845–1923). Konrad Krzyżanowski, malarz pol. (15 II 1872–25 V 1922). Konrad Winkler, malarz pol., teeoretyk formistów (1882–1962). Konrad Guderski, dowódca obrony Poczty Gdańskiej (1900–1939). Joseph Conrad, właśc. Józef Teodor Konrad Korzeniowski, ang. pisarz pochodzenia pol. (3 XII 1857–3 VIII 1924). Konrad Adenauer, kanclerz niem. (5 I 1876–19 IV 1967). Conrad Potter Aiken, pisarz amer. (5 VIII 1889–17 VIII 1973). Kurt Tucholsky, pisarz niem. (9 I 1890–21 XII 1935). Kurt Julian Weill, kompozytor niem., autor muzyki do songów B. Brechta (2 III 1900–3 IV 1950). Konrad Pałubicki, kompozytor pol. (1910–1992). Konrad Emil Bloch, chemik amer., laureat Nagrody Nobla (21 I 1912–15 X 2000). Kurt Waldheim, austr. polityk, gen. sekret. ONZ (ur. 21 XII 1918). Konrad Nałęcki, pol. reżyser filmowy (1919–1991). Conrad Drzewiecki, pol. choreograf i reżyser (ur. 14 X 1926). Konrad Swinarski, pol. reżyser (1929–1975). Kurt Cobain, amer. piosenkarz rockowy (1967–1994).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Konrad z powieści H. Walpole’a Zamczysko w Otranto. Konrad z Dziadów A. Mickiewicza (1832). Konrad Wallenrod. Powieść historyczna z dziejów litewskich i pruskich A. Mickiewicza (1828). Konrad z dramatu Wyzwolenie S. Wyspiańskiego (1903). Konrad z poematów Korsarz i Lara G. Byrona (1814). Kurtz z powieści Jądro ciemności J. Conrada (1899).
NA EKRANIE:
Ekranizacje powieści Jądro ciemności J. Conrada: rolę Kurtza w reż. F.F. Coppoli (Czas Apokalipsy, 1979) odtwarzał Marlon Brando, a w reż. N. Roega (1994) — John Malkovich. Ekranizacja Dziadów w reż. T. Konwickiego (1989).
W POEZJI:
Świetny matematyk, dobry muzyk, filozof wybitny,cierpliwy pedagog od uczniów serdecznie kochany;rzadko bywa zdrów; nieraz widać, że cierpi i blednie,jak gdyby ginął od ukrytej rany.Kazimiera Iłłakowiczówna, „Konrad”A teraz ciebie wicher zaświatów ogarnia,I ten tułacz bezsenny, zorany przez blizny,Twój ojciec tam cię woła językiem Ojczyzny,Gdzie wszystkim świeci morzom ta sama latarnia. Jan Lechoń, „Na śmierć Conrada”
PRZYSLOWIA:
Lepsza na Konrada głodnych wilków gromada niźli chłop w koszuli.(związane ze świętem 19 lutego)
Konstancja
Pochodzenia łacińskiego, od słowa constans (stały, niezmienny, silny). Oznacza: ta, która wyróżnia się stałością przekonań lub niezmiennością w uczuciach. ZDROBNIENIA: Tina, Tinka, Tynka, Konstantynka, Kostka, Kostusia. OBCE FORMY: Constantia (łac.), Constance, Constancy (ang.), Constantia, Constanze, Konstantia, Konstanze (niem.), Constance (fr.), Constancia, Constansa (hiszp.), Costanza (wł.), Konstancija (ros.), Konstance (czes.), Konštancia (słowac.), Konstancija, Konstanca (połud.-słow.). Forma męska: Konstanty, Konstantyn, Konstancjusz.
PATRONKA:
Św. Konstancja, córka cesarza Konstantyna Wielkiego, również czczonego jako święty. Zasłynęła jako fundatorka bazyliki rzymskiej pod wezwaniem św. Agnieszki. (Wspomnienie 18 lutego).
ZNANE POSTACIE:
Królowa Konstancja, druga żona Zygmunta III Wazy, matka Jana Kazimierza (ur. 1588). Anne Konstanze von Cosel, hrabina, faworyta Augusta II Mocnego (17 X 1680–31 III 1765). Konstancja Benisławska, poetka pol. (6 I 1747–8 XI 1806). Konstancja Bednarzewska, aktorka pol. (ur. 1866). Constance Georgina Markiewicz, irl. działaczka niepodległościowa (ur. 1868).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Constance Chatterley z powieści D.H. Lawrence’a Kochanek lady Chatterley (1928).
NA EKRANIE:
Ekranizacje pow. Kochanek lady Chatterley D.H. Lawrence’a: rolę Konstancji w reż. M. Allégreta (1955) odtwarzała Danielle Darrieux, a w reż. J. Jaeckina (1981) — Sylvia Kristel.
AFORYZM:
Nie masz to, jak w Konstancji —Pełno seks-ekstrawagancji. Andrzej MorskiTrzej muszkieterowie, Ludwik „Słońce” i Francjato są wszystkie rzeczy, które lubi Konstancja.
W POEZJI:
Moje to tylko serce bez zmianySłuży statecznie Kostusi.Zawsze swe dla niej rozrzewnia ranyI kochać ją zawsze musi.Franciszek Dionizy Kniaźnin, „Jesień”
Konstanty
Odmiana imienia -> Konstancjusz. Pochodzenia łacińskiego, od słowa constans (stały, silny, niezmienny). Oznacza: ten, który wyróżnia się stałością przekonań lub niezmiennością w uczuciach. W Polsce imię to jest notowane od XV wieku, lecz rzadko nadawane, częściej na terenach wschodnich, pod wpływem prawosławia. ZDROBNIENIA: Konstantynek, Tynek, Tinek. INNE FORMY: Konstantyn. Forma żeńska: Konstancja.
NAZWISKA:
Konstanciak, Konstanciuk, Konstancki, Konstanczyk, Konstankiewicz, Konstantczak, Konstant, Konstantewicz, Konstantowicz, Konstantowski, Konstanty, Konstantynowicz, Konstańczak, Konstańczuk, Konstański, Konsztowicz, Kostanty, Kostanciak, Kostiuk, Kostko, Kostkiewicz, Kościuszko, Kostecki, Kostański.
ZNANE POSTACIE:
Konstanty Gaszyński, pisarz pol. (10 III 1809–8 X 1866). Konstanty Kalinowski, właśc. Wincenty Konstanty Kalinowski, pol. działacz niepodległościowy (21 I 1838–22 III 1864). Benoît Constant Coquelin, fr. aktor (23 I 1841–27 I 1909). Konstantin Stanisławski, właśc. Aleksiejew, ros. aktor, reżyser i teoretyk teatru (17 I 1863–7 VIII 1938). Konstanty Krumłowski, komediopisarz pol. (18 II 1872–17 VIII 1938). Konstanty Laszczka, rzeźbiarz pol. (3 IX 1865–23 III 1956). Constantin Brancusi, fr. rzeźbiarz pochodz. rum. (21 II 1876–16 III 1957). Konstanty Rokossowski, marszałek ZSSR i Polski (21 XII 1896–3 VIII 1968). Konstanty Ildefons Gałczyński, pol. poeta (23 I 1905–6 XII 1953). Konstandinos Karamanlis, polityk gr. (8 III 1907–23 IV 1998). Konstanty Aleksander Jeleński, pisarz pol., współredaktor paryskiej „Kultury” (2 I 1922–4 V 1987). Konstanty Andrzej Kulka, pol. skrzypek (ur. 5 III 1947). Konstanty Puzyna, pisarz pol. (ur. 13 IV 1929)
BOHATEROWIE SZTUKI:
Konstanty Pawłowicz, wielki książę, syn ros. cara Pawła I, bohater utworów o powstaniu listopad. pol. autorów (A. Staszczyk, J. Słowacki, S. Wyspiański). Konstanty Lewin z powieści Anna Karenina L. Tołstoja. Julian Konstanty Ordon, postać historyczna, bohater utworu A. Mickiewicza Reduta Ordona (1833). Konstanty Ołucki z powieści S. Brzozowskiego Sam wśród ludzi (1911). Kostek z Mew S. Goszczurnego. Konstanty z powieści W. Gombrowicza Ferdydurke (1937).
NA EKRANIE:
Ekranizacja Ferdydurke w reż. J. Skolimowskiego (1991).
W POEZJI:
Niebezpieczny, gdy zdolny i śmiały, często miewamaniaka opinię,gdy niemądry, los ma zwykle lepszy, bo mniej łatwomu się noga powinie.Neraz bywa wynalazcą, artystą, ale sława z tegorośnie rzadko;chyba tylko jedna polityka, co się dotąd z nimobchodzi gładko.Kazimiera Iłłakowiczówna, „Konstanty”O, zielony Konstanty, o, srebrna Natalio!Cała wasza wieczerza dzbanuszek z konwalią;wokół dzbanuszka skrzacik chodzi z halabardą,broda siwa, lecz dobrze splamiona musztardą,widać podjadł, a wyście przejedli i fanty –o, Natalio zielona, o, srebrny Konstanty!Konstanty Ildefons Gałczyński, „O naszym gospodarstwie”
Konstantyn
Odmiana imienia -> Konstancjusz. Pochodzenia łacińskiego, od słowa constans (stały, silny, niezmienny). Oznacza: ten, który wyróżnia się stałością przekonań lub niezmiennością w uczuciach. W Polsce imię to notowane jest od XIII wieku, lecz rzadko nadawane, częściej na terenach wschodnich, pod wpływem prawosławia. ZDROBNIENIA: Konstantynek, Tynek, Tinek. INNE FORMY: Konstans, Konstanty. OBCE FORMY: Constantinus (łac.), Constantin, Constantine (ang.), Konstantin, Constantin (niem.), Constantin (fr.), Constantino (hiszp., wł.), Konstantin (ros.), Konstantýn (czes.), Konštantin (słowac.), Konstantin, Kostadin, Kosta (połud.-słow.). Forma żeńska: Konstancja, Konstantyna.
NAZWISKA:
Konstantin, Konstantino, Konstantinow, Konstantyniuk, Kontatynow, Konstantynowicz, Konstantynowski.
PATRON:
Św. Konstantyn, król Szkocji. Został zamordowany przez piratów około 598 roku. (Wspomnienie 11 marca).
ZNANE POSTACIE:
Konstantyn Wielki, cesarz rzymski, zbudował nową stolicę, Konstantynopol (ok. 282–22 V 337). Constantin Guys, ilustrator fr. (3 XII 1805–13 III 1892). Konstantin Stanisławski, ros. reż. i teoretyk teatralny (17 I 1863–7 VIII 1938). Constantin Brancusi, fr. rzeźbiarz pochodz. rum. (21 II 1876–16 III 1957).
W POEZJI:
Był też Konstantyn Wielki. — Sny to czyli mary?Patrzy, stanął jak wryty, dziwi się, mnich szary.„O losy, o srogości, o nieba! — zawoła,Toż Konstantyn, bohater, podpora Kościoła?Na tożeś dawnych bogów wyrugował z ziemi,Ażebyś teraz w piekle jęczał razem z niemi?”Adam Mickiewicz, „Dziewica z Orleanu”

Horoskopy alternatywne oraz symbolika