Jak wybrać ziemię pod uprawę warzyw i ziół?
W sprzedaży dostępne są najróżniejsze podłoża służące do uprawy szerokiej gamy roślin lub przeznaczone do konkretnych ich grup. Asortyment jest na tyle bogaty, że można się pogubić. Jak wybrać właściwe? Fragment pochodzi z książki "Warzywa na balkonie" autorstwa Michała Mazika.
Roślinom należy zapewnić optymalne warunki (w tym najlepszą ziemię), ale nie można popadać w skrajności. Przy większej uprawie warzyw, ziół i roślin ozdobnych raczej trudno oczekiwać, że ktoś będzie "bawił się" w kupowanie dziesięciu różnych rodzajów podłoża. W praktyce parametry gleby można samemu poprawić przez zastosowanie dodatków. To praktyczniejsze i częściej wybierane rozwiązanie.
Ziemia do warzyw i ziół
Najpopularniejsza w uprawie balkonowej (i pokojowej) jest ziemia uniwersalna. Zazwyczaj w jej skład wchodzi kilka rodzajów torfów, glina, wapno oraz ziemia próchnicza. Ziemia nadaje się do uprawy większości gatunków roślin, ale czasem warto ją jeszcze ulepszyć, np. przez wymieszanie z hydrożelem lub piaskiem. Warto przy tym znaleźć sprawdzonego producenta, gdyż jakościowo produkt jest produktowi nierówny. Odczyn podłoża może wahać się od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. Większość warzyw dobrze rośnie przy pH oscylującym w granicach 6,0-6,5. Parametry gleby można zmienić przez dodanie wapna lub torfu. Duże znaczenie ma pojemność opakowań. Z reguły bardziej opłaca się zakup mniejszej liczby dużych worków z ziemią.
Jednocześnie nie ma sensu robić dużych zapasów, np. na przyszły sezon, gdyż ziemia przechowywana w nieodpowiednich warunkach mocno traci na jakości. Podłoże do wysiewu nasion - może być dobre na początek, gdyż ma nie tylko dobrą, luźną strukturę, ale także posiada aktywatory korzeni. Zapewnia dawki nawozowe na kilka tygodni. Podłoża dla konkretnych grup warzyw - dla pomidorów (lub warzyw i pomidorów), roślin kapustnych, roślin śródziemnomorskich.
Cenne dodatki
Ziemia liściowa - powstaje w wyniku kompostowania liści drzew i krzewów. Charakteryzuje się wysoką zawartością próchnicy i niską składników pokarmowych. Jest przewiewna, ma dużą pojemność wodną i powietrzną. Może być wykorzystywana do wysiewu roślin (przy wymieszaniu z ziemią uniwersalną) lub jako jeden z dodatków spulchniających ziemię. Jeśli posiada się ogród, można ją łatwo wyprodukować. Liście umieszcza się na rok lub więcej w foliowych workach z małymi otworami.
Torf - to żyzne podłoże, które może być cennym składnikiem sporządzanej mieszanki. Torf wysoki o brązowym zabarwieniu jest kwaśny i służy do obniżania odczynu ziemi. Torf niski ma prawie czarne zabarwienie i odczyn oscylujący w granicach obojętnego i lekko kwaśnego. W sprzedaży dostępny jest także torf przejściowy oraz ziemia torfowa.
Keramzyt - to materiał budowlany, który w uprawie roślin pełni funkcję rozluźniacza i dodatku poprawiającego właściwości powietrzne. Ponadto można używać go do wykonania drenażu. Wadą i jednocześnie zaletą jest jego lekka waga. Wadą, ponieważ nie zwiększa stabilności donic, zaletą, bo nie zwiększa także znacząco ich ciężaru, co jest istotne w przypadku dużych pojemników. Keramzyt powstaje przez wypalanie gliny w piecach obrotowych w temperaturze 1200°C. Ma odczyn zbliżony do obojętnego. Jest trwały, może być stosowany wielokrotnie po uprzedniej dezynfekcji.
Pumeks - to lekka wulkaniczna skała o porowatej strukturze. Jego odczyn może być obojętny lub kwaśny (w zależności od pochodzenia skał). Często wykorzystuje się go do tworzenia warstwy drenażowej (frakcje o średnicy powyżej 10 mm). Najmniejsze frakcje (do 3 mm) nadają się do przykrywania nasion po siewie.
Wermikulit - to sterylne, bardzo lekkie podłoże o odczynie od lekko kwaśnego do alkalicznego (pH 6,0-8,9). Po namoczeniu pęcznieje. Nie można go ugniatać zbyt mocno. Może być wykorzystywany jako dodatek (poprawia właściwości powietrzne i wodne) lub podłoże jednorodne służące do ukorzeniania sadzonek.
Piasek - to popularny składnik dodawany do podłoża dla poprawy jego przepuszczalności. Często dosypuje się go w ilości 5-10 proc. do sprzedawanej ziemi w workach. Najlepiej wybrać piasek gruboziarnisty, płukany lub rzeczny.
Żwir, grys, tłuczeń - to materiały, z których warto wykonywać drenaż. W szczególności sprawdzą się w mniejszych pojemnikach. Obciążą je nieco i tym samym ograniczą ryzyko wywracania roślin.
Styropian - w doniczkach umieszcza się drobne styropianowe kulki o średnicy 2-3 mm. Są bardzo lekkie, nie chłoną wody ani składników pokarmowych, rozluźniają podłoża i zwiększają ich przepuszczalność.
Włókno kokosowe - jest dobrą domieszką, podłożem jednorodnym, a ponadto nadaje się do ściółkowania. Ma strukturę gąbczastą, dzięki czemu zapewnia wydajne wchłanianie wilgoci i dostępność powietrza.
Fragment pochodzi z książki "Warzywa na balkonie" autorstwa Michała Mazika. Więcej o książce przeczytasz TUTAJ
