Teściowa idealna istnieje? Oto cechy, które powinna posiadać, by złamać stereotypy

Po 14 latach małżeństwa teraz wygląda to tak, że brzuch zaczyna mnie boleć na samą myśl o świętach. Co roku to samo - komentarze o tym, jak się ubrałam, uczesałam, znaczące spojrzenia przy stole, pytania z tezą "O matko, kto cię tak uczesał? Fryzjera zmieniłaś?" to tylko wierzchołek góry lodowej - mówi Karolina, 40-letnia księgowa z Jeleniej Góry. Wraz z mężem Kamilem i dwiema córeczkami co roku odwiedzają Barbarę.

- Wiele lat próbuję rozgryźć, co jej we mnie nie pasuje. Czy ona jest zazdrosna o swojego syna, czy to faktycznie ja jestem jakaś felerna. Na tym etapie to już nawet nie wiem, czym mogłabym ją zadowolić - Karolina rozkłada bezradnie ręce.

W każde święta słyszy od teściowej komentarze dotyczące jej wyglądu, sposobu, w jaki wychowuje dzieci, potraw, które przygotowała. - Na początku to nawet potrafiłam się popłakać w łazience, bo nie dawałam rady tego słuchać. Mąż próbuje to rozładowywać, zwraca mamie uwagę, ale też bardzo ją kocha i szanuje, więc robi to w taki dość spokojny sposób. Ona zaraz przeprasza, obraca to w żarty. Ale to są lata szpilek wbijanych w serce. Mam dość - mówi. Kilka razy była bliska odwołania odwiedzin, wymyślała, że jest chora albo że dzieci się źle czują. Teściowa ma radar na kłamstwo.

- Natychmiast mówiła, że jest taka samotna, że czeka na nas cały rok, że to mogą być jej ostatnie święta i chce je spędzić z rodziną, że ma tylko nas - wymienia 40-latka. Utknęła w punkcie, w którym jedzie, bo musi. Ze skrętem żołądka, bólem głowy i stresem, który trzyma ją jeszcze długo po świętach. Przyznaje, że nie wie, co mogłaby zrobić. Próbowała rozmawiać, delikatnie przekazywać, że słowa ranią, ale teściowa zachowuje się, jakby kompletnie nie rozumiała, o czym jest rozmowa.

Choć to przykre, takie sytuacje nie są rzadkością w polskich domach. A co, gdyby istniał "przewodnik" dla teściowych, dzięki któremu łatwiej byłoby się porozumieć, wygasić konflikty, postawić granice? Tak potrzebna inteligencja emocjonalna nie przez wszystkich jeszcze została opanowana.

Psycholożka Tracy Dalgleish, autorka książki "You, your husband and his mother" ("Ty, twój mąż i jego matka") w rozmowie z serwisem Parade wymieniła 8 cech wyróżniających emocjonalnie inteligentną teściową. Mogą one być drogowskazem do udanych spotkań (nie tylko przy świątecznym stole). Bo w tym opisie "idealnej teściowej" kryją się także wskazówki dla zięciów i synowych, a także dla córek i synów. Oto jak zapewnić sobie spokojny, pełen zrozumienia, rodzinny czas. To lektura obowiązkowa dla wszystkich, którym leży na sercu dobra atmosfera i komfort całej rodziny.

1. Więź pary ponad własny komfort

Taka teściowa bardziej troszczy się o relację syna (lub córki) i jego partnera niż o własne emocje, oczekiwania czy przywiązanie do dawnej struktury rodzinnej.

To oznacza, że nie próbuje "ciągnąć syna do siebie" kosztem jego związku - rozumie, że ważne jest, by jako dorosła para mieli swoją autonomię. Dzięki temu unika tworzenia sytuacji, w których partner czuje się jak "między młotem a kowadłem".

Taki styl pokazuje dojrzałość emocjonalną: teściowa potrafi regulować własne uczucia i odłożyć je na bok, jeśli chodzi o dobro bliskich.

2. Nienarzucająca się obecność

Emocjonalnie inteligentna teściowa interesuje się życiem zięcia/ synowej i partnera i chce, by czuli się częścią rodziny, ale nie wkracza w ich intymność, nie ingeruje ponad miarę.

Oznacza to, że nie wymusza swojej obecności, nie oczekuje, że wszyscy muszą dostosowywać się do jej rytmu czy tradycji. Zamiast tego oferuje otwartość: udział, jeśli jest zaproszona, ale uszanowanie przestrzeni, kiedy nie.

Taka postawa sygnalizuje empatię i świadomość: rozumie, że partnerzy mają swoje życie i dynamikę, i nie przenosi na nich swoich oczekiwań.

3. Poszanowanie granic

Rozumie, że granice - czy to związane z czasem wizyt, wychowywaniem dzieci, czy sposobem spędzania czasu - są ważne. Jeśli dzieci (i ich partnerzy) mówią "nie" lub zaproponują inne rozwiązanie, przyjmuje to bez poczucia winy, pretensji czy manipulacji.

Nie reaguje defensywnie ani zranieniem, potrafi zdystansować własne emocje i zaakceptować decyzje drugiej strony, nawet jeśli są inne niż jej oczekiwania.

To wielka oznaka dojrzałości, bo pokazuje, że rozumie, iż relacje to dwukierunkowa droga.

4. Przyznawanie się do błędów

Jeśli coś poszło nie tak, potrafi przyznać się do własnej winy, zamiast udawać, że nic się nie stało, zamiast krytyki czy żalu wywołanego złością.

Nie chodzi o to, by "być zawsze miłą", ale o autentyczne przeprosić, jeśli jej zachowanie zraniło lub sprawiło kłopot. To pokazuje samoświadomość i odpowiedzialność emocjonalną: wie, że relacje bywają skomplikowane i wymagają czasem naprawy.

Taka postawa pomaga budować zaufanie - partner i jego druga połowa widzą, że teściowa jest gotowa uznać swoje błędy i stawiać relację ponad dumę.

5. Dobra komunikacja

Zamiast mówić między wierszami, manipulować emocjami (np. wyrzutami, winą), albo plotkować za plecami - mówi jasno i do rzeczy.

Unika "trójkątów" rodzinnych, czyli sytuacji, w których konflikty są omawiane z innymi członkami rodziny, a nie z tą osobą, której dotyczą. Dzięki temu minimalizuje nieporozumienia i rosnące napięcia.

Jednocześnie zachowuje życzliwość i spokój, nawet jeśli rozmowa bywa trudna. To ważne: emocjonalnie inteligentna teściowa nie działa impulsywnie.

6. Coś więcej niż żona i matka

Zamiast ograniczać relację do roli, interesuje się tym, kim partner/partnerka jest jako człowiek, jakie ma pasje, wartości, karierę, co ją/jego cieszy.

Nie sprowadza kontaktów do tematu "rodziny" czy "dzieci" - pokazuje, że docenia drugą osobę również poza tym, że jest częścią rodziny. To daje przestrzeń dla rozwoju autentycznej relacji.

Taka postawa pomaga uniknąć redukowania czyjejś tożsamości tylko do bycia rodzicem lub małżonkiem, co bywa źródłem konfliktów.

7. Elastyczne podejście do wielu kwestii

Rozumie, że nie każdy myśli tak samo i akceptuje, że zięć / synowa mogą mieć inne przekonania, styl życia, podejście do wychowania, tradycje - bez próby narzucania własnych.

Nie definiuje relacji przez pryzmat własnych wartości - szanuje autonomię drugiej osoby i dba o to, by relacja była oparta na wzajemnym zrozumieniu, a nie konformizmie.

Taka otwartość pozwala uniknąć napięć, poczucia bycia osądzanym - co często bywa źródłem konfliktów.

8. Bezpośrednia rozmowa bez obgadywania

Kiedy pojawiają się trudności, złości, nieporozumienia - nie rozmawia o tym z innymi krewnymi ani nie "podkłada" komentarzy. Woli porozmawiać bezpośrednio z osobą, której to dotyczy.

Unika gry emocjonalnej, manipulacji lub wywierania presji - zamiast tego stawia na uczciwą, spokojną rozmowę. Taka postawa pozwala rozwiązywać problemy w atmosferze zaufania i wzajemnego szacunku.

Dzięki temu relacja ma szansę być szczera - nawet jeśli obie strony nie zawsze są zgodne, potrafią znaleźć kompromis lub chociaż zrozumienie.

Chcesz lepiej zrozumieć siebie i innych? Poznaj sprawdzone porady dotyczące inteligencji emocjonalnej, typów osobowości i relacji międzyludzkich. Zajrzyj na kobieta.interia.pl/psychologia