Jak leczyć chorobę zwyrodnieniową kolana?

Ma na celu zlikwidowanie bólu i stanu zapalnego. Takie działanie mają niesterydowe leki przeciwzapalne. Stosuje się je przez 2-3 tygodnie. Jednak długotrwałe ich zażywanie może prowadzić do uszkodzenia śluzówki układu pokarmowego, układu krwiotwórczego i funkcji nerek. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do ich stosowania jest choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy.

Gdy tabletki nie likwidują objawów choroby, reumatolog może zdecydować się na podanie zastrzyków, które wprowadzają lek (glikokortykoid) prosto do szpary stawowej. Aby nie uszkodzić chrząstki stawowej, w ciągu roku chory nie powinien otrzymać więcej niż czterech zastrzyków. Kuracja jest finansowana przez NFZ.

Są osoby z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową, u których dolegliwości nie ustępują ani po tabletkach, ani po zastrzykach. Chorzy mają coraz większe trudności w poruszaniu się. Powinni oni rozważyć możliwość przeprowadzenia operacji. Radykalnym zabiegiem jest całkowita wymiana dużych stawów (alloplastyka), czyli założenie endoprotezy stawu kolanowego lub biodrowego. U zdecydowanej większości chorych zabieg ten zapewnia ustąpienie bólu i komfort ruchowy.

Redukcja wagi w znacznej mierze odciąża stawy. Każdy dodatkowy kilogram nadwagi wywołuje bowiem około sześciokrotnie większe obciążenie w okolicy kolan. Prawidłową masę ciała pozwoli utrzymać niskokaloryczna dieta, obfitujące w błonnik produkty zbożowe, owoce, warzywa. Niezbędna jest też codzienna dawka aktywności fizycznej, gdyż stawy nie lubią bezczynności. Dyscypliny sportu zalecane przy schorzeniach układu ruchu to pływanie, jazda na rowerze, gimnastyka, aerobik w basenie z piłką, ale korzystny jest także najzwyklejszy spacer.

To zastrzyki z kwasem hialuronowym. Kwas ten, produkowany przez organizm, jest lepko-sprężystą substancją, dzięki której wszystkie ruchy w stawach przebiegają z mniejszym tarciem. Niestety, podczas procesów zapalnych ulega on zniszczeniu. Trzeba więc podawać lek w postaci iniekcji.